Son beş gündür İstanbul’dayım.

İstanbul’dan Kıbrıs’a bakıyorum.

Gelen haberler insanı üzüyor.

Devlet Laboratuarı’nda yangın.

Yıkılan mendirek.

Sonrasında yağmur ve Girne’de yaşananlar.

Alt yapı eksiklikleri, doğayı dikkate almadan ortaya çıkan yapılaşma, plansız büyüme ve işte sonuç.

Her yer sular altında…

Kriz merkezleri oluşturulmuş.

Keşke kriz merkezleri oluşturma ihtiyacı duymadan, memleketi daha planlı, programlı ve vizyon ortaya koyarak yönetebilseydik.

Alt yapıya, planlı kentleşmeye önem verseydik.

Oluşturulacak merkezlerde ülkenin gelişimini doğru bir şekilde yönetebilseydik.

İnsana, çevreye gereken önemi verseydik.

Vermedik, sonuç ortada…

Her beklenmedik gelişme karşısında çuvallayan bir yapı ve yönetim.

Sorunlara çözüm üretemeyen bir siyasi yapı ve bürokrasi…

Günü kurtarma anlayışı ile popülizm hastalığından kurtulamayan siyasetçi profili.

Böyle bir yapı içerisinde daha ne bekleyebiliriz ki!

Ya yarın öbür gün Kıbrıs meselesine bir çözüm bulunacak olursa ne yapacağız?

O kadar çok isteyip, uğrunda her şeyi yapmaya hazır olduğumuz çözüme hazır mıyız?

Kamu ve Özel sektörümüz çözümün ertesinde ayakta nasıl kalacağının plan ve programlarını yaptı mı?

Yok öyle bir hazırlık…

Yağmurun Girne’yi yakaladığı gibi yakalanacığız bakın görün bir gün çözüme…

Ve o gün şu ya da bu şekilde bir gün gelecek.

Geldiğinde de bir çoğumuzun yine canı fena yanacak.

Dedim ya İstanbul’dan izliyorum ülkedeki gelişmeleri…

Dışardan bakınca daha da bir net görebiliyor insan yaşananları…

Bu arada İstanbul’da da son beş gündür aralıksız yağmur var.

Hava çok soğuk. Ayaz insanın iliklerine kadar işliyor.

Rüzgar esince yolda yürümek iyice bir zorlaşıyor.

Patlayan bombalara rağmen hayat devam edip gidiyor İstanbul’da.

İnsanlar sokağa çıkıyor çıkmasına ama mümkün mertebe evde kalmayı tercih edenlerin sayısı hiç de az değil.

Yılbaşı hazırlıkları geçmiş yıllarla kıyaslandığında sönük.

Patlayan bombalar, Türkiye’nin hemen yanı başında yaşanan gelişmeler sokağa yansımış.

Keyifleri kaçırmış.

Yaşanan acı olaylara karşı insanların tek bir vücut olduğunu hissedebiliyorsunuz. Bu arada yaşananlar sanki artık kanıksanmış gibi bir his de uyanıyor insanda…

AVM’ler kalabalık ama alış-veriş yapanların sayısı istenilen düzeyde değil.

Her yerde indirim yapıldığına dair ilanlar var ama indirim beklenen etkiyi yapamadı.

Piyasa eskisi gibi hareketli değil.

Belki de indirimlerin gerçek anlamda beklenen düzeyde olmaması bunun nedenidir.

Bı arada dövizciler döviz karşılığı altın vermeye de başlamış.

Ama doların ateşi yine yüksek.

Bir yılı daha geride bırakmaya hazırlandığımız bu günlerde adanın Kuzey’inde yaşananlar, Türkiye’deki durumlar, Orta Doğu’da durmadan akan kan ve göz yaşı insanın keyfini iyice bir kaçırıyor.

2016’da yaşanan kötülüklerin 2017’de geride kalmasını dilemekten başka bir şey gelmiyor insanın elinden.

Dileyelim öyle olsun, 2017’de acılar son bulsun. Dünya daha güzel bir yer olsun.