Kıbrıs konusundaki müzakere sürecinde yeni bir gelişme yok.

Çözüm yönünde umutlanacak bir durum da yok.

Rum Lider Nikos Anastasiades belli ki bir çözümden korkuyor.

Anastasiades’in seçime odaklandığı için değil ama çözümden korktuğu için işi yokuşa sürdüğünü söylemek artık daha doğru.

Güney Kıbrıs’taki seçimler Şubat 2018’de değil de Şubat 2019’da olsaydı da Anastasiades’in tutumu ayni olurdu.

Rum Lider Nikos Anastasiades kendi siyasetine, bürokrasisine,  kiliseye ve toplumuna güvenmiyor.

Müzakere sürecinden bir sonuç ortaya çıkması halinde bunu nasıl uygulamaya koyacağını bilmiyor.

Uygulamada çıkacak sorunları nasıl aşacağı konusunda bir fikri olmadığından çözümün önünü tıkamayı tercih ediyor.

En basit konularda bile ileri adım atılmasını bu nedenle engellemeye devam ediyor.

Örneğin dünkü görüşmede de bir gelişme olmadı.

Rum liderliği tarafların eşit temsil edilmediği, bakanlıklara yani yürütmeye bağlı olmayan, düzenleyici kurumlarda bir Kıbrıslı Türkün onayının aranmasını yine kabul etmedi.

Rum Lider Nikos Anastasiades dünkü görüşmede bildik pozisyonunu ortaya koyup süreci tıkamaya devam ederken, ilk kez işlerin iyi gitmediği tespitinde bulundu.

Artık o da bunu görebiliyor.

Kısacası müzakerelerde yeni bir şey yok.

Yani yeni bir uzlaşma ya da yakınlaşma yok.

İşler ayni minvalde devam ediyor.

Müzakerelerde bu minvalde bir yere varılamayacağını Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı çoktandır ifade ediyor.

Mustafa Akıncı son toplantıda da bu uyarılarını devam ettirdi.

Liderlerin önünde iki toplantı kaldı.

Ancak eğer işler dünkü toplantı gibi devam edecek olursa bir yere varılamayacak.

Taraflar tek tek konuların üzerinde dolaşmaya devam ederlerse ortaya bir sonuç çıkaramayacaklar.

Gelinen aşamada artık fotoğrafın tümünün masaya geleceği ve her şeyin kapsamlı bir şekilde ele alınacağı yeni bir görüşme yöntemine ihtiyaç var.

Müzakerelerde BM’nin arabuluculuğa soyunmadan, resmi bir taraf olmadan sürece ve liderlere yardımcı bir rol alabileceği yeni bir düzenlemeye gereksinim var.

Kıbrıs Türk tarafı buna hazır.

Kısacası gelinen aşamada bütünlüklü bir çözümün önü ancak metodolojinin değiştirilmesi ile açılabilir. Bir çözüm şansı ancak yeni bir görüşme yönteminin belirlenmesi ile yakalanabilir.

Mevcut anlayışla artık bir yere varılamaz.

Süreç kendi kendini tekrardan kurtarılmalı.

Aksi takdirde Cumhurbaşkanı Mustafa Akıncı tarafından ısrarla dillendirilen çözümsüzlük koşullarında ortaya çıkması olası tehdit ve tehlikeler ile karşı karşıya kalınacaktır.

Ve çözümsüzlüğün bedeli ağır olacaktır.