“Artık anlaşılıyor ki ülkeme demokrasinin geldiğini göremeden ayrılacağım bu dünyadan.

Torunlarımıza bırakmayı hayal ettiğimiz ülke bu değildi. Gene de bir hayal kırıklığı yaşamıyorum. Menzil-i maksuda ulaşılamasa da çok yol katettik.

Bir ömür, sadece amaca ulaşmak için harcanmaz. O amaca doğru atılacak bir iki adıma yardımcı olmak için de harcanır.

Yaralı bir devi ayaklarının üstüne koyabilmek için kuşak kuşak o devi sırtımızda taşıdık. Yaralarının iyileşeceğine, o devin ayaklarının üstünde duracağına olan inancımı hiç kaybetmedim. Bir gün bu ülke ayaklarının üstünde duracak. O zaman da, masaldaki gibi “sihirli kedinin çizmelerini” giyerek amacına doğru uçarak gidecek.

Biz torunlarımıza istediğimiz ülkeyi bırakamıyoruz.

Ama siz uğraşırsanız, mücadeleden vazgeçmezseniz, dünyadan ayrılırken “torunlarımıza istediğimiz ülkeyi bırakıyoruz” deme mutluluğunu siz tadabilirsiniz.

Hayallerinizden, ümitlerinizden, mücadelenizden vazgeçmeyin.

Amacınıza ulaşamazsanız da, bu amacı gelecek kuşaklara devretseniz de, kozmosla son hesaplaşmanızda, “daha iyi bir dünya için biz de fena mücadele etmedik” diyebilirsiniz.

Bu da az şey değildir. Buruk da olsa, yorgun gözlerinizde bir tebessüm yaratır.

O tebessümlerin çoğalması da elbet bir gün kurtarır bu ülkeyi.

Enseyi karartmayın.”

…

Ünlü Türk yazarlarından Çetin Altan’ın son yazısıydı bu.

Tarih 2015’ti aylardan Ekim.

Sonra gözlerini kapatıp gitti bu dünyadan “yorgun gözlerinde bir tebessüm” bırakarak…

…

Dediği gibi demokrasiyi göremeden gitmişti.

Hayatı az biraz daha sürseydi beterini görecekti!

İki oğlunun hapse düştüğünü de.

Kim bilir bu büyük kalemden neler çıkardı o zaman acıyı bal eyleyerek…

…

Kuşkusuz ne olursa olsun hayat bir mücadeleden ibarettir ki en zoru karanlıkla uğraşmak…

…

Karanlığa ve gericiliğe karşı aydınlığın savaşı zıtların savaşıdır.

Bu hep sürer gider.

1700’lü yıllarda ünlü düşünür Voltaire’nin Fansız Devrim ile aydınlanma hareketlerine büyük katkısı olmuştur.

İfade özgürlüğünün geliştirilmesi konusunda katkıları olan Voltaire, bir yandan  kilisenin dogmalarına da göğüs germiştir.

Hapislere atılmıştır ama yılmamıştır.

Ünlü yapıtı olan “Kandid” adlı romanında dünyadaki işkenceleri ve insanların erdemsizliğini anlatır.

Ancak kitap bununla sınırlı değildir.

Eleştirmenlere göre öğretici yaklaşımları günümüzde de değerini koruyor, bu yüzden “güncel”dir hâlâ…

…

Dünya her dönem karanlığın kıskacında kalmış, karanlığı seven, karanlıktan nemalanan bağnazlar her türlü yolla insanlığın aydınlık geleceğini tıkamaya çalışmışlardır…

…

Voltaire o ünlü eserini şu sözlerle bitirir:

 “Bahçemizi yetiştirmemiz gerek”…