Şimdi bu çocuklar nereye gidecekler?

ads ads ads ads
13/10/2016

ads

Perihan Şahin Bal Perihan Şahin Bal


Bir insan olarak, iyi olmak kolaydır lakin adil olmak zordur. Yaşam her zaman herkese adil davranmaz… İlahi adalet er geç işler. Hayat her birimize farklı sorunlar ve sorumluluklar yüklemiştir. Bunlarla baş etmeyi yaşarken öğreniriz.

Hiyerarşik düzen çoğu zaman bu karmaşamızı kolaylaştırır. Lakin sorunu yaşamayanların masa başında aldıkları ciddi kararlar, çoğu zaman sorunu yaşayanlara sorun yaratır.

Tıpkı bugünlerde 18 yaşını aşmış otizmli çocuklarımızın okulları ile yaşadıkları sorunlar gibi.

2012 yılında yürürlüğe giren 4+4+4 eğitim sistemi ile özel eğitim öğrencileri ‘de takvim yaşına bağlı olarak zorunlu eğitime tabi tutulmuştur.

Bu;liseyi bitirmiş bir genç gibi otizmli gençlerde okuduğu okullardan mezun edilmesi demektir.

Duyarlı okul müdürleri halk eğitim kurumlarını da devreye sokarak otizmli çocuğun devam ettiği okullarda, kurslar açarak çocuğun eğitiminin devamlılığını sağlamaya çalışsa da; Bu sefer servis veya başka aksaklıklar çıkmaktadır.

Bir başka ciddi mesele;

Otizmli çocukların eğitim aldığı okullara downsendrom ve zihinsel engellilerde alınarak otizmli öğrencilerin kendi okullarında kayıt sıkıntısı yaşanmasına sebep olunmuştur.

Bu günlerde bahsedilen gelişmeden kaynaklanan, otizmli çocuğu olan annelerin feryatları yükselmekte!

Türkiye’nin farklı illerinden onlarca telefon ve mail aldım. Köşe yazınızda yazın ki sesimizi duyuralım diye…

-Şimdi biz ne yapacağız? diye…

İzmir’den bir anne;

- Çocuğum okuldayken sosyalleşiyor ..O okuldayken de ben sosyalleşiyordum. Şimdi ikimizde eve kapanacağız ‘’ diyor.

Antalya’dan başka bir anne;

-Oğlumun devam ettiği okulda süre gelen faaliyetleri vardı. Onlar birden kesilince davranış bozukluğu ve öfke nöbetlerine maruz kalacağım’’ diyor

Adana’dan Sevinç annemiz;

-Oğlum hep evde olduğu için işimi bırakmak zorunda kaldım. Ekonomik sıkıntıya düştüm. ‘’ diyor.

Bilecik’ten Emine Hanım;

Çocuğum okuldayken hastane alışveriş gibi işlerimi yapabiliyordum. Şimdi evde ve hiç kimseye emanet edilecek çocuklar değil bizim çocuklarımız… Dışarıdaki işlerimi yapamıyorum’’ diyor.

34 yaşındaki otizmli çocuğu olan bir anne;

Çocuğumun eğitimi durdurulursa sil baştan geri dönüşüm yaşayabiliriz… Şimdiye kadar aldığı eğitim, emek, masraf hepsi boşa gidebilir. Demektedir.

Tüm bunlar sessiz çığlıklar aslında!

Bunu yetkililer duymalıdırlar! Empati yaptıkları takdirde, çözümünü de muhakkak düşüneceklerdir.

Eğitimde revizyon mutlaka olmalıdır..

Ancak;

Her çocuk özeldir.

Özel çocuklara özel programlar yapılmalıdır.

En önemlisi de ;

Otizmde eğitimin sürekliliği esastır… Kesinlikle eğitim ömür boyu sürmelidir.

13/10/2016 13:29
Bu habere tepkiniz:
Habersiz kalmamak için Telegram kanalımıza katılın
ad
ad
TAGS:
MANŞETLER

HK Perihan Şahin Bal

© 2024 Haber Kıbrıs Medya Danışmanlık ve Matbaacılık Ltd.