Kıbrıslı Türkler için devleti farklı bir statüye geçirme süreci başlayacaksa İsviçre’deki görüşmelerden sonra çözümsüzlüğün makul olduğu görüşü bizim dışımızda da tereddüt ile de olsa kabul görmelidir.

Bu en son denemenin en azından müzakere sürecinde uzunca bir süre uyumlu ve kişilik çatışması olmayan iki liderin öncülüğünde olması adada ve ada dışında ‘’ille de anlaşma’’ yanlısı olanlar için başka alternatif bir kombinasyon bırakmamış olması da önemlidir..

Türk tarafında Akıncı’nın geldiği çizginin ötesinde görüşleri savunup görüşmeci olacak seçilebilecek bir siyasi lider yoktur. Rum tarafında Akıncı’nın yaklaşımına yakın hiçbir siyasi lider yoktur. Neredeyse kast sistemine dayalı bir siyasi geleneğe sahip olan Rum tarafında yakın zamanda yeni bir liderin çıkması da mümkün gibi gözükmemektedir.

Ben Akıncı’nın görüşlerini benimsemiş biri değilim. Ama müzakerelerde güdülen yaklaşım ve Akıncı’nın dış dünyadaki algılanması bize çözümsüzlük durumunda farklı bir statüye geçme hakkını elde edeceğimiz en yakın noktaya götürdüğünü düşünüyorum.

Yürüttüğü siyasetle Rumların anlaşmaya ne kadar uzak olduğunu, kendinin de dahil olduğu Kıbrıslı Türklerin ikna olmamış bölümüne göstermiş olduğunu düşünüyorum.

Rum müzakere heyeti ve toplumunun da bu realitenin farkında ve bunun ikilemini yaşaması gerekliydi. Olmadı.

Rum tarafını bu ikileme sokup çözüme yöneltecek olan İngiltere’nin ve ABD’nin vereceği telkinler olabilirdi. Her iki taraf ile temas halinde olan gözlem yapan bu iki ülkeydi. Neyin olup neyin olamayacağını taraflardan fazla onlar biliyordu.

Masadaki konu yalnızca Kıbrıs değil bölgenin tümünde oluşan yeni dengeler olduğu için belli ki onlar da destek ve iyi niyet beyanatları ile sınırlı yalnızca dinleyici konumunda kaldılar. Gerçek ağırlıklarını hissettirmediler. Bundan dolayı bir taraftan ‘’Kıbrıslı’’ çözüm deyip sonra da onları elbette suçlayamayız.

****

Gelinen noktada AKP iktidarı bir adım ileride olacağız siyasetini farklı bir yöne çevirip çevirmeyeceğini gösterecektir. Çözüm için bir adım ileride olma siyaseti gelinen noktadan sonra dış dünyayla siyasi ve ticari entegrasyonu sağlamak için bir adım öne çıkmak siyasetine dönüşecek mi hep birlikte göreceğiz.

Dış dünyayla ülkeler bazında değil, ama Türkiye’deki yerli ve uluslararası şirketlerle, TC hükümetinin yönlendirmesi ve Kuzeye yönelik teşvik düzenlemeleri ile yapılacak ticari anlaşmalar yoluyla pekâlâ da bir bağlantı kurulabilir. Yepyeni bize özgü bir başlangıç yapılabilir. Bu mümkündür. Çözüm için harcanan çaba kadar bu da ayni efor ile denenmelidir.

Kimse, devletin statüsünün tanınma dahil yukarıya doğru çekilmesinin kolay olacağını düşünmüyor herhalde ama Rum ile anlaşmaya varmaktan belki de daha kolaydır. Rum ile anlaşma yapmanın pek mümkün olmadığını artık gördük.

Normal yollar denendikten ve ana kapıdan giriş mümkün olmadığında başarıya ulaşmak için başka yolları azimle denemek hak olur.

Başarı için ‘’şans kapısını büyük yapma’’ çalışmalarına tüm yaratıcılıkla sarılmak elzemdir.

‘’Çözümsüzlük çözümdür’’ söylemini savunanlar, bu söylemin yerine ayni sonucu doğuracak gerçeklerin ve Rum’un niyetinin biran önce ortaya çıkmasını sağlayacak siyaset gütselerdi bugün çok daha farklı bir yerde olabilirdik. Akıncı hedeflemese de bunu başardı!

Akıncı, ‘’çözümsüzlük çözümdür’’ söylemine ikna olmamış kesime bunu göstermiş oldu. Az bir başarı değildir bu.

Şimdi sıra Akıncı’nın öncülüğünde Türkiye’nin desteğiyle devletin statüsünü yukarıya çekme sürecinde bir adım ileride olmaktır.

Kapalı ve en son görüşme sürecinde içeriden kilitli olduğu teyit edilen çözüm kapısı ile karşı karşıya kalındığında yönümüzü farklı bir yöne değiştirip bir adım ileride olmaya devam etme hakkı doğmuştur. Bir adım öne çıkarak bu tarihi fırsatı değerlendirmek için çalışmaya başlanmalıdır.

Akıncı ve Türkiye’nin siyaseti hep ‘’bir adım ileride olmak’’ değil mi?