Gerek Çanakkale Savaşında gerekse Kurutuluş Savaşında Kıbrıslı Türkler İngiliz yönetimi altında yaşamalarına rağmen büyük duyarlılık gösteriyor, yürekleri Anadolu ile atıyordu.

Çanakkale Savaşına Kıbrıslı Türklerden de katılanlar olmuştu ki bunların hikayeleri bugünlerde de yayınlanıyor ve ilgi ile izleniyor…

…

Kıbrıslı Türkler Osmanlılığı bir tarafa bırakmışlardı.

Osmanlı’nın diz çökmüş hali karşısında yürekler Kurtuluş Savaşını başlatan kadrolarla birlikte atmaktaydı.

İzmir işgal edildiğinde, o dönemlerin aydın bir insanı olan Mehmet Remzi Okan ve arkadaşları adanın her yanında çeşitli temsiller düzenlemişler, elde edilen gelirleri Kurtuluş Savaşını yürüten ekiplere göndermişlerdi.

Doğru Yol’dan sonra Söz gazetesini çıkaran Remzi Okan bir öğretmendi.

Sarayönü Erkek Okulu Müdürüydü.

Birinci Milli Kongre’nin toplanmasında katkıları olmuştu.

İngiliz yönetimi onun bu tür girişimlerinden ürkerek, onu öğretmenlikten uzaklaştırmıştı.

Ancak onun çabaları durmamış, Kıbrıs Türkünü aydınlatmaya yönelik mücadelesi sürmüştü.

Bu çerçevede Atatürk’ün Remzi Okan’a takdir mesajları gönderdiği, Latin harflerle yayınlanan ilk Türkçe gazete olan Söz’ün Almanya’dan getirilen matbuat ekipmanının paralarının da Atatürk tarafından ödendiği söylenir…

…

Diyeceğim, Kıbrıslı Türkler Osmanlı’nın son döneminde iktidarların yanında yer almamış, Osmanlı tarafından hakkında idam hükümleri çıkan Mustafa Kemal ve “kuvvacı”ların yanında yer almıştı…

…

İmamlar birbirlerine düşünce bir taraf diğer tarafa darbe yapmıştı.

Bu darbenin bir tek siyasi unsurunun ortaya çıkmaması düşündürücüdür.

Bir müddettir düzen tek adamlığa gitmekte, cumhuriyet değerleri silinmek istenmektedir.

Elleri buraya kadar uzanmaktadır üstelik…

…

O kolundaki altını, parmağındaki yüzüğü satan ahali ile gururlananlar nerededir?

Kimin yanındadırlar?

Bir görüşleri var mı?

Bu suskunluk niye?

Osmanlı mı, cumhuriyet mi?

Atalarının Çanakkale’de savaşması ile gurur duyanlar hangi tarafı tutuyor?

Etinden tırnağından keserek Anadolu’ya para gönderen bir neslin devamıyız diye gururlananlar şimdi hangi tarafa yaslanıyor; neden sesleri çıkmıyor?

Gazeteciler, yazarlar, düşünürler, akademisyenler ve sanatçılar imamların gazabına uğrarken,

Sen ne yapıyorsun?

Parmağındaki yüzüğü sat demiyorum!

Bir sözün olsun diyorum.

Düşüncelerini açıkladı diye bilmem kaç kez müebbet hapse mahkum olanlar günümüzün Remzi Okan gibileri değil mi?

Sen bunun neresindesin?

Bana ne? mi diyorsun?

Bir zamanlar yüreğin İzmir’in işgaline sızlardı da,

Şimdi o cumhuriyet yerle yeksan edilmeye çalışılırken,

Söyle!

Hiç için sızlamıyor mu?

Atalarının yüreği sende yok mu?

…

Cumhuriyetin yanına Osmanlıcılık konurken,

Buyurun!

Niye konuşmuyorsunuz?

…

Hangi Türkiye’den yanasınız?

Kapalısından mı, açığından mı?

Karanlığından mı, aydınlık yüzlüsünden mi?

Osmanlısından mı, cumhuriyetinden mi?

Hangisinden?

…

Geçmişle gururlanmak kolay…