Cyprus Mail, bugün yayınladığı Baş Yazıda Rum Lider Nikos Anastasiadis'i eleştirdi, Kıbrıs Sorununun analizini yaptı.

İŞTE O YAZI:

GÖRÜŞÜMÜZ: Anastasiadis’in sahnelediği gösteri hiçbir işe yaramadı

Konu öfke gösterisi ortaya koyma ve kendini beğenmiş bir tavır takınmaya geldiğinde siyasetçilerimiz kendilerini çok rahat hissetmektedirler. Sonuç olarak hiçbir işe yaramadığı için anlamsız olsa da, bunu çok iyi yapmaktadırlar. Kıbrıs sorunu yıllardır herhangi bir azalma belirtisi olmaksızın, söz konusu saçma başkaldırı hareketlerine ve amansız ahlak derslerine ilham kaynağı olmaktadır.

Aksine, gittikçe artan sayıda siyasetçinin milli dava konusunda sert söylemlerin onları en yukarıya taşıyacağı varsayımı üzerinde çalışmasıyla bu tür davranışlar son yıllarda artış göstermiştir.

Cumhurbaşkanı Anatasiadis’in de, Mustafa Akıncı’nın Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Pazartesi akşamı BM Dünya İnsani Zirvesi’ne katılan devlet ve hükümet başkanları onuruna İstanbul’da verdiği yemeğe katılmasına verdiği öfkeli tepkiyle bu tarz bir davranış içine girmesi şaşırtıcı olmasa da büyük bir hayal kırıklığına yol açtı. Anastasiadis sadece yemeğe katılmayarak bunu onaylamadığını ifade edebilecekken, red cephesindeki parti liderlerinin sermayesi olan öfke gösterisini ortaya koyarak duygularının kontrolsüz bir şekilde öne çıkmasına izin verdi.

Sözcüsü ve gazetecilere yapılan sızdırmalar aracılığıyla, Akıncı’nın söz konusu yemek esnasında Ban Ki-moon’la yaptığı kısa görüşmeyi ayarlamakla suçladığı BM Genel Sekreteri Özel Danışmanı Espen Barth Eide tarafından kandırıldığını belirtti.

Filelefteros gazetesi Eide’nin “hükümet tarafından istenmeyen kişi olmaya doğru ilerlediğini” bildirdi. Salı günü, Sözcü Nikos Hristodulidis, Anastasiadis’in Perşembe günü Eide’yle yapacağı önceden planlanmış görüşmeyi iptal ettiğini ve Cuma günü Akıncı’yla yapılacak olan görüşmeye ise “ zeminin görüşmeye yapmaya müsait olmadığı” gerekçesiyle katılmayacağını duyurdu.

Sormamız gereken soru Anastasiadis’in düşünmeden verdiği bu tepkiyle ne elde etmeyi amaçladığıdır. Artık yoğunlaştırılmış döneme girecekleri düşünüldüğünde, müzakereleri terk etmek için bir bahaneye mi ihtiyacı vardı? Ban’ın, görevden almak bir yana, Özel Danışmanı’nı kamuoyu önünde azarlayabileceğine dair milyonda bir şansı dahi olduğunu mu düşünüyordu? Sözde sağlam duruşu için siyasi partiler ve gazeteler tarafından alkışlanmak mı istiyordu? Yemeğe katılan ve Ban’la görüşen Akıncı’nın düzeyinin hayali olarak yükseltilmesine bile engel olamazken, işin doğrusu kendisi hiçbir şey elde edemedi. Hiçbir şey için değilse bile sadece tutarlı olmak adına, tüm suçu Özel Danışman’a yüklemektense Akıncı’yla görüşmeyi kabul eden Ban’ı da kınaması gerekmez miydi?

Cuma günü , Hristodulidis Anastasiadis’in Ban’la bir telefon görüşmesi yaptığını ve müzakerelere geri dönmeye hazır olduğunu belirttiğini söyledi. Böylece, Anastasiadis’in sert duruşunun müzakereleri terk etmeye yönelik bir bahane olarak kullanılmadığı sonucuna varabiliriz. Aynı gün Birleşmiş Milletler, Eide’yi tam olarak destekleyen ve dolaylı olarak, Kıbrıs hükümetinin Norveçli’ye yönelik kınamasını ciddiye almadığını söyleyen bir açıklama yayınladı.

Açıklamada “Özel Danışmanı Espen Barth Eide’nin söz konusu hedefi (çözümü) desteklemeye yönelik olarak üstlendiği rol konusunda kendisine güveninin tam olduğunu belirten Genel Sekreter, Eide’nin sadece kendisinin değil ayrıca Güvenlik Konseyi, Avrupa Birliği ve uluslararası toplumun da desteğini almış olduğunun altını çizdi” denildi. Hükümetin Eide’nin “kabul edilemez” davranışıyla ilgili olarak BM’ye yaptığı resmi protesto (eğer hükümetin niyet ettiği gibi ilgili makama iletildiyse) tamamen görmezden gelinirken, bir siyasi partinin gülünç isteği doğrultusunda Norveçli’nin görevden alınmayacağı da ortaya kondu.

Ancak, söz konusu açıklamayla “Konstantinopolis’te işgal altındaki bölgelerdeki yasa dışı yönetimin seviyesinin yükseltilmesine ilişkin yanlış bir izlenim ortaya koyup bu izlenimi desteklemek isteyen herkese gerekli cevap verilmiştir” diyen Hristodulidis’e göre hükümet bu açıklamadan oldukça memnuniyet duymaktadır. Bu konuda bir şüphe varmış gibi, kendisi BM’nin “Kıbrıs Cumhuriyeti Birleşmiş Milletler’in bir üyesidir” demesinden özellikle memnundur. İstanbul ziyareti sırasında Anastasiadis’e Türk hükümeti bile diğer devlet başkanlarıyla aynı şekilde muamele etmiş; Kıbrıs bayrağını bile asmıştır. İddia edilen seviye yükseltilmesine gelince, Eide’nin “kandırmacası” ve Akıncı’nın yemekteki varlığından dolayı kuzeydeki rejimin statüsüne ilişkin en ufak bir şey değişti mi?

Sonuç olarak, pratikte Anastasiadis’in öfke gösterisiyle tek elde ettiği müzakerelerin birkaç gün ertelenmesi oldu. Ayrıca, düşünmeden ortaya koyduğu tepki, kendisinin Kıbrıs müzakerelerinin girmekte olduğu aşamada temel öneme sahip soğukkanlılık ve zihin gücüne sahip olmadığını göstermiş oldu. Anastasiadis, partilerden gelecek amansız baskı ve eleştirilere karşı durabilecek mi yoksa İstanbul’da şahit olunan önceki pozisyonuna geri mi dönecek?