Baştan uyarayım kahve falı misali iddialı bir yazı olabilir. Geçen haftaki  ‘’naparsın’’ başlıklı yazının devamıdır.

Kuzeyde toplumun kolektif belleğinde karşılığı olan birbiriyle ilişkili olasılıklar ve buna bağlı bir yol ayrımı görüyorum.

İddiam odur ki, her gün ortaya çıkan skandal niteliğindeki haberler sonucunda toplamda geldiği ruh halinden habersiz, toplum suyun 99 derecedeki haline hızlıca yol almıştır.   

Bundan sonra bir derecelik etki edecek doğru ya da yanlış bir olay ya da bir haber toplumu hırçınlaştırıp büyük bir sosyal patlamanın sokaklara yansıması ile sonuçlanabilir. Yine kahve falı ağzı ile bu toplum birçok şeyi hoşgörü ile uzunca bir süre içine attığından içine bir sıkıntı çökmüştür. Psikolojisi ve asapları bozuk bir toplum görüntüsü vardır. Deniz dahil yol sokak demeden doğaya yansıyan çöp ve pislik ve düzensizlik de bunun dışa yansımasıdır.  

Dedim ya bazıları için abartılı olabilir ama böyle bir kritik eşikte olduğumuzu düşünürsek, toplumdaki bu enerjiyi bir an önce farklı bir yöne kanalize etmenin adımları atılmalıdır.

Yine size tuhaf gelebilir ama bu ruh halinin verdiği çaresizliğin ağırlığını doğaya yaklaşarak bu toplum bir nebze de olsa hafifletebilir. Toplum bulunduğu yol ayırımında bu yolu seçerek enteresan bir başlangıca da imza atabilir.

‘’Evinin bahçesini, kapının önünü mahallelinle birlikte temizle’’ seferberliği ilan edilebilir. Bu toplum bir şeyleri birlikte yapmaya ve bunu birlikte yaparken de kendini bulmaya hasret kalmıştır.

Yediden yetmişe tüm kurumları ile kazmayı küreği alıp ovalara dağlara ağaç ve bitki dikmek de bu kapsamda akılcı bir yaklaşım olur.

Bizden sonra adada yaşayacak olanlara başka da bırakacak bir şey kalmadığı için onurlu bir yaklaşım olmaz mı bu yönde atılacak adımlar?

En azından üzerinde doğup büyüdüğümüz, yürümeyi öğrenip, oyun oynadığımız topraklara olan borcumuzu bu şekilde belki ödeyebiliriz.

Doğa bir de ikide birde cevap vermiyor.

Hesap da tutmuyor.

Laf sokuşturmak, aşağılamak için fırsat da kollamıyor.

Almadan da vermeye uzunca bir süre devam ediyor.

Yeter ki iyi niyet ile ona doğru adım atalım.

Temizleyelim ve temiz tutalım.

İyi niyetle adım atana koşarcasına karşılık veriyor doğa.

‘’Ağalık’’ değil bir yerde aslında çaktırmadan sessizce ‘’ağabeylik’’ yapıyor.

Belki doğaya ve toprağa yaklaşırsak hepimizin sonunda sığınacağı yerin o olduğunu anlar birlik ve beraberliğin önemini düşünmeye bir yerden tekrar başlarız.

***

Ağaç ve bitki dikmek içinde planlamayı barındıran, sabırla sebat edilirse sonuca ulaşamaya olan inanç ve beklentiyi içerir.

Doğaya saygı ve yatırım geleceği temsil eden partiler üstü sürdürülebilirliği olan ortak bir payda ve toplumsal bir hedef haline dönüştürülebilir.

Siyasette ezber bozarak yeni bir yön vermek isteyenlerin de bu çağrıyı değerlendirmesinde fayda vardır.

Bu toplumun bu adada tutunmasını sağlayacak olan başlangıç noktası pekâlâ temiz çevre ve doğaya yönelik yapılacak olan seferberlik olabilir.

Her şey ille de ekonomi ve siyasi çözüm ile olacak diye bir inancın dışına çıkıp konuya ulaşması nispeten daha kolay bir hedefle başlanabilir.

Tüm problemlerimizin giderek kök sebebi olan toplumsal kayıtsızlığımız ve sahiplenme duygusundaki eksikliğimizdir.

Her tarafa sirayet etmiş olan kayıtsızlık ve sahiplenmeme duygusunu ortadan kaldıracak ve iyileşme sürecini başlatacak olan da doğaya yönelik adımlarımız olabilir.

Evlerimizin dışının temizliği ile doğaya ağaç dikme seferberliği basit bir eylem değil içte ve dışta birçok kesime yönelik mesaj barındıran siyasi ve toplumsal bir metafor haline çevirmek elimizdedir.

Zaman yapabileceklerimize odaklanma zamandır yoksa sosyal patlama ve kaos yanı başımızdadır.

Allah korusun bu toplum bunu da yaşarsa, ‘’olacağı belliydi’’ deyip hiç kimse de şaşırmaz ama olan olduktan sonra bunun da faydası olmaz.

Kahve falına inanma ama kahve falsız da kalma kıvamında bir yazı oldu. Farkındayım. İnşallah ‘’falda çıkmıştı’’ demeyiz.