“Eskiden Lefkoşa’da bir alemdi mezarlıklar. Kokulu yaseminiyle, gülüyle. Selvi ve sabır ağaçlarıyla… Kuyusuyla, tulumbasıyla. Hatta ve hatta geceleri –bazen çıplak- at misali kamışın üzerinde koşturan büyücüleriyle.” (Hizber Hikmetağalar, Eski Lefkoşa’da Semtler ve Anılar, s.113.)

…

Bizim rahmetli ihtiyar (dedem) pek anlatmazdı anılarını.

Ağzı sıkı dediklerindendi.

Ama zaman zaman torunlarının ısrarı üzerine başından geçen bazı olayları anlatmaktan da geri durmazdı.

Bunlardan birine göre, bir gece bir nedenle bir mezarlıkta bulunmuş.

Etraf zifiri karanlık.

Bir ara bir hışırtı, belli belirsiz bir gürültü işitmiş ki kendisi bir ağacın ardında durmakta.

İyice kulak kesmiş gelen seslere doğru,

Sonra olup biteni anlamaya çalışmış.

Bir de ne görsün?

Bir süpürge sapının (kim bilir belki de bir kamışın) üzerinde kendi demesi ile “ürübüryan” (çırılçıplak; anadan doğma) bir kadın bir aşağı bir yukarı saçlarını sağa sola sallayarak bir şeyler mırıldanmakta.

Meğer bir büyücü imiş o kadın.

Bunu anlayınca,

Bizimki “kaptım orospuyu saçlarından” diye anlatıyordu olup bitenleri…

…

Böyle şeyler olur muydu gerçekten, yoksa bizim ihtiyar atıp tutuyor muydu?

Kim inanırdı bu film seti gibi düzmece şeylere?

…

Adı geçen kaynakta okuyunca zihnimde canlanıverdi.

İhtiyar doğru söylüyormuş.

At misali bir kamışın üzerinde çırılçıplak büyücüler varmış ne biçim büyü işiyse idi bunlar!

…

Çok uzun dönemler nüfus az olmasına rağmen mezarlıklar çokmuş.

Sarayönü’nden tutun da Yenicami’ye, oradan Mağusa Kapısına kadar, hatta Arasta bölgesinde bile mezarlıklar varmış Lefkoşa’da.

Arasta’dan Ayasofya’ya giden yolun ara sokaklarında bGaripler Mezarlığı varmış ki buraya yabancılarla (herhalde kimsesizler) askerlik görevini burada yapan ölmüş kimseler gömülürmüş.

Nüfus ve hane sayısı az olduğundan mezarlık yerleri özellikle ışıklandırmanın da olmadığı yerlerdi ve korku alanlarını oluşturuyor olmalıydılar.

Büyücülüğün kendisi zaten akıldışı bir şeydi ama bu akıl dışılığı abartanlar bile vardı demek…

…

Akıl dışılığın üzerine bina edilen bu tür inanışların benzerleri ne yazık ki günümüzde hortlatılmıyor mu?

Bunları şaşkınlıkla izlemiyor muyuz?

…

Kuran kursları konusunda yapılan bir değişiklik cumhurbaşkanının imzasını bekliyormuş.

Anayasanın laiklik ilkesine rağmen din meselesini devlet bünyesinde ilerletmek büyücülerin değil siyasilerin marifeti…

…

Ona buna yaranmaktan,

Kamışa da binerlerse şaşmayın…