Kıbrıs Konferansı'nda tek dert, güvenlik ve garantilermiş gibi bir hava pompalanıyor.

Ortak bir devlete var mıyız, yok muyuz?

Taraflar federal bir Kıbrıs'a hazır mı, değil mi?

Kıbrıslı Rumlar, tek başlarına yürüttükleri yönetimi Kıbrıslı Türklerle eşit ortak olarak kabul ederek paylaşmaya hazır mı, değil mi?

Garantiler dediğiniz konu nedir ki?

Bu kadar pompalanması, bu denli öne çıkarılması başarılı bir Rum propagandasıdır.

Düşünün, siyasi eşitlik halen masada.

Bir Kıbrıslı Türk'ün dönüşümlü başkanlık için isminin geçmesi bile kabul görmüyor.

Siyasi eşitlik yok.

Kamuda eşit yönetim yok.

"Bu nasıl federal bir devlet olacak?" Diye soran yok.

Ama tartışılan konuya bak:

"Türk askeri adada kalsın mı, gitsin mi?”

Asker gitse çözülür mü?

Türkiye, bugün konferansın açılmasının hemen ardından dese ki, "Tamam. Askerimi çekiyorum. Rum tarafının dediği gibi AB üyesi bir ülkede garantöre gerek yok. Müdahale hakkı da istemem..." 

Demez ama...

Farzedin ki dedi...

Sorun çözülür mü sanıyorsunuz? 

Çözülmez elbette.

Ortada siyasi eşitliği dahi kabul etmeyen bir Rum müzakere heyeti var.

Siyasi eşitlik, masada koz olabilir mi?

Toprak olur...

Mülkiyet olur...

Güvenlik olur...

Ama siyasi eşitlik, bu çağda, AB üyesi olacak bir Kıbrıs'ta "koz" olamaz.

Bu masada Akıncı'nın yüzüne baka baka Kıbrıs Türkü'nü aşağılamaktır aynı zamanda.

Çözüm için samimi miyiz, değil miyiz?

Çözecek miyiz, ayrıntılarda boğulacak mıyız?

Çözüme mi varacağız?

Statükoyu mu koruyacağız?

Buna odaklanmak gerek... 

Mantıklı da değil...

Allah aşkına...

"Türkiye askeri geldi, adayı böldü" diye bakmak, "20 Temmuz 1974 öncesini" yok saymaktır.

Yaşananlar var...

60'ı...

63'ü reddetmek Kıbrıs sorununun çözümüne ne katkı sağlayacak ki?

Geçmişle yüzleşmekten neden korkalım ki?

Rum tarafını bu noktada anlamakta zorlanıyorum.

Bunu milliyetçi bir bakış açısıyla söylemiyorum.

Olaya bir bütün olarak bakmazsak, işimize gelen kısımları öne çıkarıp, dağ gibi bir geçmişi görmezden gelirsek…

Nereden ders çıkaracağız?

Nasıl bir ortaklık kuracağız?

Niyet önemlidir.

Kıbrıs konusunu salt “güvenlik ve garantiler" olarak ele almak...

Diğer başlıklardaki uzlaşmaz tutumları da YOK saymaktır.

Kıbrıs sorunu "işgal" sorunu mu?

Sorun işgal sorunuymuş gibi bir algı temel alınarak göz göre göre öyle propaganda yapılıyor.

Sorun tek başına "işgal" sorunu değildir:

Soru şudur:

"KIBRISLI RUMLAR FEDERAL BİR KIBRIS'I, KIBRISLI TÜRKLERLE EŞİT ORTAK YÖNETMEYE HAZIR MI?"

En zor nokta burasıdır.

Crans Montana'da esas yanıt aranacak soru budur...