1950’lerde mücadele eden bir avuç Kıbrıslı Türk sendikacı ve aydın insanların dönemin liderlerine karşı dile getirdikleri tepkiler anlaşılmıyordu.

Anlaşılmayınca silahlar konuşuyordu…

…

Demek ki her tepki her dönemde anlaşılmıyor!

…

Toplum içindeki ayrı ayrı kesimlerin resmi siyasetlere karşı gösterdikleri tepkiler demokrasi içinde mi anlaşılır?

…

Yaşını başını almış, gençliğinde o tepkilere silahla, kundakçılıkla cevap vermiş kişilerin,

Günümüzde “Kardeşim biz neler yapıyorduk! Bak, şimdi insanlar ne görüşler dile getiriyorlar da kimsenin kılı kıpırdamıyor” şeklinde serzenişte bulundukları, ya da vicdan muhasebesi yapmış oldukları oluyordur herhalde kim bilir…

…

Belirli dönemlerde azınlığın dile getirdiği görüşler,

Başka bir zaman boyutunda çoğunluk olabiliyor.

Ya da demokrasi dedikleri hoş görü rejimi geliştikçe o görüşler birçok kesim tarafından benimsenebiliyor, hatta iktidarlara dahi taşınabiliyor…

…

Cemaatimizin geldiği nokta bu mu?

Buysa, böyle bir ortamda niye kimi tepkiler sanki Nuh dönemi yaşanıyormuş gibi garip karşılansın?

…

Mc Millan planının yapıldığı yıllardı.

Sene 1958 aylardan Temmuz.

Dönemin TC Başbakanı Menderes Mc Millan planına karşı çıkar ve,

“Kıbrıs hakkında hazırlanan Kıbrıs planı kabili tatbik değildir. Adanın taksimi tek hal çaresidir” der…

…

Sanki Taksim planı Ankara’da hazırlanmıştı şaşarsın.

Ama Türk politikası olup çıkmış, “dava” halini almıştı.

Günümüzün ayrılıkçı fikirleri de işte bu davaya endekslidir…

…

Son olarak Lozan Antlaşması gündeme getirildi ki dikkat buyurmak lazımdır.

Onun altında fetihçi zihniyet yatar.

Uluslar arası alemin zihnini kısa devre yaptıran bu açıklama bademler için “dava” meselesidir.

Lozan’ı ayaklar altına alan fetihçi, Kıbrıs Cumhuriyeti Antlaşmalarına nasıl sıcak bakabilir?

İngiliz adada 95 mil kare toprak tutar.

Fetihçinin tuttuğu toprak, antlaşmasız yüzde 36.5.

3.355 kilometre kare.

Bunlar yeni Osmanlı.

Kalkar 1571’de bizimdi der.

Tekbir sesleri yükselir.

Hileyle elimizden aldınız der.

Tekbir sesleri yükselir…

…

Zaten Lozan’ı paçavra etmeye çalışırken,

Söylemek istediklerinden biri de budur…

…

Diyeceğimiz,

Tepki geldiğinde,

Şaşırmamak, öfkelenmemek lazımdır…

…

Bir zamanlar Denktaş “12’ye Beş Kala” adlı bir kitap yayınlamıştı.

O kitapta “Körü körüne İngiliz dostluğu güttük” dediği için alabildiğine eleştirilmişti yıllarca.

Evet, körü körüne gütmüşlerdi ve o da bunu yazmıştı…

…

Gözlerinizin açık olması gerekiyor.

Tepkilere bu çerçevede de bakılmalı…