14 Yaşında ışıl ışıl, son derece girişken ve çalışkan bir delikanlı gibi Haber Kıbrıs.
Bakmayın siz amcalar bazen “Topunu keserim, uslu dur” dese de, kendi evlatlarına gösterip “Elalemin çocuğuna bak, nasıl da çalışkan” diyordur elbet.

Düşünün ki herkesin ışığı sönse de gece, Haber Kıbrıs’ın yanıyor.
Çocuk dersine çalışıyor çünkü.
Sabah erkenden de zıpkın gibi uyanıp ödevlerini sunuyor gururla.
Rahatça konuşuyor, söylüyor.
Pek bir öz güvenli.
Az buz değil.
Bu yaşta bu öz güven aranıp da bulunamayan şey.
Yaş aldıkça nedendir bilinmez, konuşulamaz da öyle ulu orta her şey.
Araya başka endişeler girer, başka başka ilişkiler.
Lakin konuşulabiliyorsa, hala, ulu orta
Yani konuşabiliyorsa çocuk
Bilin öyle pek de korkusu yoktur ‘topunun kesilmesinden’ yana.
Belki de güçlüdür, gerçekten güçlüdür.
Seviliyordur mesela.
Beraber yürüdüğü arkadaşları, dostları seviyordur, olamaz mı?
Kimse onunla aynı sırada otururken “Aman da ders bitsin kaçıp gideyim” demiyordur.
“Sabah olsa da gitsem” diyordur.
Öyle elinde kalem, yazar gibi de yapmıyordur da gerçekten yazıyordur mesela, gerçekleri.

14 Yaşında bir çocuk…
Evet genele bakınca henüz bir abi değil belki ama, en azından saygılı, hoş görülü.
Yeni bir bilginin, icadın, haberin meraklısı.
Yeniliğe, öğrenmeye açık.
Kim sevmez ki böylesini.
Bırakalım yermeyi.
Çocuk çalışkan, kabul edelim.
Böyle de giderse bu boynuz kulağı aşacak.
Kim ne dersin.
İnanmazsanız oturun köşenizde hep beraber izleyelim.
Bakalım daha ne atılımlar yapacak da izleyeceğiz kenardan, ağzımızın suyu akarak.
Aferim sana çocuk!
Seni tanımaktan, yanında durmaktan gurur duyuyorum…
14. Yaşını en içten dileklerimle kutlar, adından söz ettireceğin başarı dolu nice nice yıllar dilerim.