Elimdeki belgeler Haziran 2016’ya kadar…

Yeniboğaziçi’nden Dipkarpaz’a…

Toplumcu Demokrasi Partisi mesela…

İskele’de belediye var ama… İskele Trabzonspor Kulübü…

Öyle ya da böyle bin 500 TL almış…

Göçmenköy Lefkoşa’da değil mi?

Göçmenköy İdman Yurdu’na da var…

Yeniboğaziçi Doğan Spor Kulübü’ne de var…

Vadili futbol takımına…

Hatta Gönyeli’ye bile var…

196 bin 488 TL örgütlere…

209 bin 345 TL spor kulüplerine…

Belediyenin “bu anlamdaki savurganlığına” baktım da…

Vallahi de billahi de aklıma Cemal Bulutoğluları geldi.

Kapıdan içeri girene, “yardımı esirgemezdi”…

Tablo ortada.

Uzun uzun dernek ismi, birlik ismi yazmama gerek yok.

Belli ki elinde fatura, Mağusa Belediyesi’nden içeriye giren ,”yardımı” kapıyor…

Ya da desteği…

Ya da her neyse…

Üstelik, bu “Mağusalı’nın” parası, Mağusalı olan ya da olmayan derneğe giderken…

Ciddi bir savurganlık olduğunu da görüyoruz.

Cebinden ödese ya…

Spor kulübüdür, sen de siyasetçi.

Sana bilet getirir.

300 TL…

500 TL…

Al işte…

Cebinden öde.

Ne demek, kilometrelerce uzak bir futbol kulübüne Mağusa’lının parasını vermek.

MTG’ye 49 bin TL katkı yapılmış…

Şampiyon takıma…

Çamlık Voleybol Kulübü’ne 72 bin TL…

Zavallı Çanakkale, 2 bin TL alabilmiş.

Mağusalı’nın takımı…

Örneğin daha alt ligde mücadele eden Mutluyaka, 6 bin TL almış belediyeden yardım.

Bir başka şampiyon Dumlupınar…

O da 36 bin TL almış belediyeden.

Hiç itirazım olmaz…

Mağusalı bir değer yaratmış…

Mağusa’nın değerlerine adil bölüştürün…

Ama, Vadili’ye, Aysergi’ye, Gönyeli’ye ne saçarsın Mağusalı’nın parasını…

Para çok belli ki…

Anladım ki…

Mağusalının parası çok…

Belediye başkanı da…

Dağıtıyor.

Karar verme hakkı onda…

Hesap verecek olan da kendisi elbette…

Ancak…

Değil Mağusa Belediye Başkanı’nın…

Hiçbir belediye başkanının, kendi halkından topladığı vergileri bu şekilde dağıtma hakkı yok…

DAÜ’de yeni istihdam modeli…

Mağusa ile başladık…

Mağusa ile devam edelim.

Malum DAÜ…

DAÜ’de, Son 5 yılda…

Yani…. UBP, CTP ve DP’li dönemlerde “taşeron” adı altında yüzlerce istihdam yapıldı.

Bu istihdamların sayısı CTP- UBP döneminde kat kat artmıştı.

Büyük bir sorun haline gelen bu konu bu yılın ortalarında taşeron çalışanların döner sermayeye aktarılması ve yıllarca yarı zamanlı memur olanların ise sözleşmeli kadrolara aktarılmasıyla sona erdirildi…

Ucuz, herhangi bir sosyal hakkı, yönetenin iki dudağı arasında insanların çalıştırılması yöneticilerin de işine geliyordu.

Bulunan formül ile, çalışanın “işverenin iki dudağı arasında ekmek kavgası vermesi” engellendi.

Mevcut DAÜ yönetimi, yeni bir istihdam yöntemi buldu.

Bu yöntem vicdani açıdan yanlış olmasının yanında tamamen usulsüz ve yasadışı olduğu iddiası var.

Uzatmayalım…

Yeni istihdam yöntemine göre, bazı kişiler yarı zamanlı akademik personel olarak istihdam edilerek başta rektörlük olmak üzere çeşitli idari ve akademik birimlerde memur olarak çalıştırıyor.

Böylelikle sadece ders vermeyen birine, ders vermiş gibi para ödenmiş olunmuyor, aynı zamanda döner sermaye üzerinden istihdam edilen memurlara kıyasla daha yüksek maaş alan kişiler yaratılıyor.

Şu an DAÜ’de bu kategoride çalışmakta olan 21 kişi olduğunu öğrendim.

Ancak kapı açık…

Bu sayının daha fazla olma tehlikesi de mevcut.

2016 yılında istihdam edilen ve Personel İşleri Müdürlüğü, Rektör Ofisi gibi birimlerde görev alan bu kişiler ders vermedikleri halde yarı zamanlı akademik personel olarak Doğu Akdeniz Üniversitesi ile sözleşme imzalıyor.

Yarı zamanlı akademik personel verdiği ders saati sayısına göre ücret alırken, sahte akademik personel rektörün veya akademik işlerden sorumlu rektör yardımcısının uygun göreceği, tamamen yasadığı ve sübjektif kriterlere göre maaş alıyor.

Rahatsızlık yaratan bu durum, DAÜ’de en çok konuşulan konular arasında.

Elimde, 21 kişilik bir liste var ama derdim, isimleri deşifre etmek değil.

Yapılması gereken…

“Partizanca” değil…

“Okuldaki yerinizi sağlama almak” için de değil…

İhtiyaç varsa eğer…

Mısmıl davranmak…

Hepsi bu… 

15/12/2016 22:24 Bu habere tepkiniz:

Habersiz kalmamak için Telegram kanalımıza katılın