Daha seçimin üzerinden bir hafta bile geçmeden bakanlık kavgalarının başladığı haberleri geliyor.

    Seçilen eski- yeni birçok kişi bakanlık bekliyormuş… Bakan olanların başı göğe eriyor sanki.

    Yeni seçilenlerden bazıları; “Eskiler sırasını savdı, sıra bizde” derken, eskilerden bazıları da “Bu kritik dönemde tecrübeli isimler parlamentoda olmalı” iddiasındaymış…

    Bakanlık beklentisi içinde olanlar fazlaymış…

    Kendisine bakanlık verilmezse küsecek, gücenecek olanlar varmış.

    Zaten parti içlerinde şu sıralarda “kim kimi kesti”, “o beni kesti”, “bana oyun oynadılar” tartışmaları yapılıyor.

    Seçim bitti, kavga, hesaplaşma bitmedi… Rakiplerle mücadele bitti, şimdi birbirlerini yiyecekler.

    Bazı siyasiler ilk fırsatta bu “kesmeler” için nasıl rövanş alacağının hesabını yapmakla meşgulmüş…

    Ne olmuşsa olmuş, geride bırakılmalı, bu toplumun artık kavga çekecek hali yoktur…

    Gerçekten yoktur, herkesin canı burnundadır…

    Bu arada hükümette yer alması muhtemel küçük ortaklarda da “hükümet üçlü olmasın ikili olsun, bir yerine iki bakanlık bende kalsın” derdi varmış…

     Onlar da mantıklı olsun, büyük hedefler belirlediler, kimisi çok kan kaybetti, kimisi olduğu yerde saydı, şimdi öyle boylarından büyük şeyler istemesinler.

     Herkes otursun oturduğu yerde, gerçekten artık kavga, gürültü, kapris çekecek takatimiz kalmadı.

    Bu kavgaların, bu kişisel hesapların bu ülkeye neler yaşattığını UBP-DP-YDP Azınlık Hükümeti döneminde gördük.

   Tarihin en kötü hükümetiydi, yaşanmadık fiyasko kalmadı, birçok başarısızlığa imza atıldı.

   Mecliste nisabı bile sağlayamadılar…

   Bir daha bu rezillikleri yaşamak istemiyoruz…

   Kimse kişiselliğe dökmesin bu işi…

   Kavganın, didişmenin kime faydası oldu ki?

   Bakın YDP’deki Erhan Arıklı- Bertan Zaroğlu kavgasına; didişip durdular da ne oldu?

   YDP kan kaybetti, yükselme trendindeydi, geriledi, olduğu yerde saydı, parti başkanı Erhan Arıklı son anda kıl payı milletvekili oldu, az kalsın sandıkta kalacaktı…

   Bertan Zaroğlu, kavgalar sonucu partisinden istifa edip UBP’ye geçti seçimde kaybetti, milletvekili de olamadı.

   Yani bu kavgalar hem partilerine hem de kendilerine zarar verdi.

   Ya Halkın Partisi’nden istifa edip UBP’ye geçen Hasan Büyükoğlu ile Mesut Genç ne oldu?

   Partilerinden kaçarak hem o partiyi zayıflattılar hem de gittikleri UBP’de seçim kaybettiler, milletvekili seçilemediler.

   “Taş yerinde ağırdır” derler, bir sorun varsa parti içinde mücadele verilecek, her kafası bozulan kavgaya tutuşmamalı ya da çekip gitmemeli. İşte canlı sonuçları ortada…

    Sol partilerin bir araya gelememesi, ittifak yapamaması ve didişmesi sonucu TDP seçim kaybetti, parlamento dışı kaldı, mecliste tek sol parti kaldı.

   Kavganın, didişmenin hiç kimseye faydası yoktur, kim kavga ettiyse bu seçimde kaybetti.

   Yine bugüne dönecek olursak, yeni koalisyon tek küçük ortakla, 26 veya 27 sayısıyla kurulmamalı, eğer yine böyle sınırda sayılarla kurulursa, azınlık hükümeti zamanı yaşadıklarımızı yeniden yaşama ihtimalimiz var.

   Sayı sınırda oldu mu her bir milletvekili kendisine ihtiyaç olduğunu bildiği için bunu lehine kullanıp, tehdit eder, bir şeyler koparmaya çalışır, kesinlikle böyle bir hükümet kurulmamalı.

    UBP’nin iki küçük ortakla 30 sayısını bularak hükümet kurması en uygunudur.

    Bu durumda küçük ortaklar tek bakanlığı kabul edecek, maksat ülkeye hizmetse “iki bakanlık” diye tutturmayacaklar…

    UBP’de Başbakan Faiz Sucuoğlu, kimi uygun görürse o bakan olacak, kimse gücenmeyecek, kırılmayacak, mızmızlık yapmayacak.

    Kimse anasının karnından bakan olarak doğmadı, kimseyi de annesi illaki bakan olacak diye doğurmadı. Herkes haddini bilsin artık…

    Küçük ortaklarda da milletvekilleri, parti başkanlarının kararına saygı gösterecek, üçer milletvekiliyle dünyaları istemeyecekler…

    Ülkede yığınla sorun varken ve çözüm bekliyorken, parti içi kavgalar, bakanlık paylaşım tartışmaları yaparsanız gerçekten çok büyük ayıp olur.

     Yeni dönemde bakanlık yapacak kişilere çok büyük sorumluluk düşecek, oraları imaj yapacak değil, iş yapılacak yerlerdir. Lütfen “Keçi can derdinde, kasap et” misali davranmayın…

     Yeter artık, kendinize gelin, kimsenin nazını, kaprisini, kavgasını çekemeyiz…