Olamaz mı?
Olabilir…

Seninki küçük diye herkesinki küçük olacak değil ya...
Küçüğün ayrı büyüğün ayrı meraklısı olabilir.

Misal para!
Sen, ben hesabımıza yatan az buçuk maaş farkının şıkırtısına seviniriz.
Öteki yurtdışı hesaplarına yatan balyaların gümbürtüsüne…

Misal güç!
Sen ben elimizde, bize ait olan değerlerin gücüne inanırız.
Öteki başkalarından aldığı güce…

Misal mutluluk!
Sen ben ailemize, toprağımıza, güneşimize, denizimize bakar mutlu oluruz.
Öteki senden alıp başkalarına (bir şeyler karşılığında) verdiği şeylerle…

Aynı değiliz işte.
Hoş ben bu ‘bigsize’cılarla aynı memleketliyim ama huyum suyum başka.
Ben buranın dokusu böyle kalsın ama ayakları yere sağlam bassın herkes kazansın isterim.
Onlara sorsan “Biri kazansın. O kazansın, ben kazanayım, benim gibiler kazansın” der mesela…
Memlekete biri dışarıdan adım mı attı?
‘Hop düşsün kucağımıza, yesin içsin eğlensin ama dışarı da çıkmasın’ der mesela…
O zaman da benim canım butik otelciğim kimi misafir eder? 
Restoranım kime yemek servis eder?
Mekanım kimi eğlendirir, dükkanım kime satış yapar?
Sorarım…
Ama cevap vermezler, muhatap olmazlar bizim gibilerle…
Bunların muhatap olduğu monşerler vardır belki, o da işlerine geldiği sürece.
Monşer robdöşambrını giyer, fularını boynuna dolar, purosunun külünü dökmemeye çalışır diğer yandan gravyer tabağının yanında duran pahalı şarabından bir yudum çekip, şey der mesela: “Büyük iyidir, artarsa kalanı müzeye koyarız. Gelip geçen bakıp ahh çeker, hem para da basarsınız!”

Neyse ne…
Sonuç olarak gördük ki adamlar büyük seviyor.
Büyük değil hatta “Daha da büyük!”
E bir yerde haklı da olabilir.
Onların arzularını, hayallerini bilemeyiz biz tabi…
Mağusa limanı neden özelleştirilmek isteniyor?
Neden kocaman havalimanı yapıldı?
Kimin için, ne için bu kadar dokunuş?
Bilmiyoruz, biri de çıkıp emelini anlatmıyor.
Kıbrıslı bir arkadaşımın dediği gibi : “Bi sabah galgacayık bu memlekette hiçbir şey aynı değil! ‘Bundan sonra böyle’ diyecekler, yapacayık!” 

Kıbrıslı arkadaşım ne yazık ki haklı olabilir, benim de böyle endişelerim var.
Ama onlar anlayamazlar bu hisleri…
Nereden baksan bu memleketin insanı değiller çünkü.
Büyük memleketlerin, büyük işlerin, büyük olayların, büyük paraların insanı onlar…
Sen ben anlayamayız bu kafaları.
Biz küçük de olsa bizim olanı severiz çünkü…