BİZ BU ÜLKENİN ÇOCUKLARIYIZ… HUZUR BULACAĞIMIZ, UĞRUNDA KAVGA EDECEĞİMİZ BAŞKA BİR YURDUMUZ YOK

BU ÜLKEYE İYİ BAKALIM. AMA ÜLKE DE BİZE İYİ BAKSIN. GÖZÜMÜZÜN ÖNÜNDE SADECE BİZİM DEĞİL, ÇOCUKLARIMIZIN DA GELECEĞİ YOK OLUP GİDİYOR. BİLDİĞİMİZ TÜM DEĞERLER ÇÜRÜYOR

Burnumuza kadar battık. Sanırım bu ülkeyi yönetenlerin anlamadığı sadece ekonomik olarak değil, psikolojik olarak da ülke insanının dibe vurmuş olması. Ulusal Birlik Partisi, Demokrat Parti, Yeniden Doğuş Partisi siyasette hiçbir şey yaşanmamış gibi davranmaya devam ediyor

Eğer hükumetin tam bir yıl önce nasıl kurulduğunu unutursak, işte o zaman demokrasi denilen kavrama zarar vermeye devam ederiz. Bu hükümet kurulsun diye, Faiz Sucuoğlu adeta linç edildi. Sivil bir darbeyle sandık ve kurultay başarısı görmezden gelindi

Ulusal Birlik Partili milletvekilleri buna göz yumdu. Demokrat Parti ve Yeniden Doğuş Partisi liderleri, Faiz Sucuoğlu’nun hükümeti kurmasına “deklerasyon kumpası” ile engel oldu. UBP üyeleri yok sayıldı. Cumhurbaşkanı Ersin Tatar UBP Parti Meclisi’nin karar vermesini beklemedi

Faiz Sucuoğlu’na deklerasyon dayatanlar, Ünal Üstel ile 5 dakikada hükümet kurdular. Koskoca Ulusal Birlik Partisi milletvekili, bakanı, parti meclisi sadece seyretti. Bunların hepsini yaşadık. Tarih yazıyor. Görmezden gelmek yok saymak gerçeği inkar etmektir. Ben siyasetçi değil, gazeteciyim

Dolayısıyla demokratik ve refah içerisinde bir ülke inşa etmek istiyorsak, bugün yaşadıklarımızın sebebini bilmek ve doğru teşhis koymak durumundayız. Şu ana kadar yazdıklarımın tamamı bu ülke siyasetinde son bir yılın zeminidir. Yanlış başladı, çok da yanlış yapıldı

Hükümetin benim gözümde “ihale takipçisi” sıfatı hiç değişmeyecek Kıbrıs Türk elektrik kurumu vasıfsız yöneticiler ve siyasetteki işbirlikçileri ile soyuldu. Ayni vasıfsız yöneticiler dar vizyonları ile enerjide geleceğimizi belirlemeye çalışıyor. Oysa yol belli, strateji belli

Bu ülkede yaşadığımız tek sorun ekonomi temelli değildir. Kamu yapısı sosyal devlete uygun değildir. Yaşadığımız sıkıntıların temelinde sosyal devlet değil parti devleti yaklaşımının büyük payı var. Her olaya partizanca yaklaşılıyor. Her olayda öncelik parti menfaatleri.

Dedim ya, tek sorun ekonomik değil. Bir kere bu ülkenin düzeleceğini dair gençlerin umudu olması gerekiyor. Sadece bu hükümet değil siyaset kurum olarak geleceğe dair umudu öldürdü. Gençler inancını yitirdi. Bu ülkede bir gelecek görmüyorlar, fırsatını bulan kaçıyor

Gençler, Başka ülkelerin doğup büyüdükleri bu kara parçasından daha huzurlu, daha refah, daha adil, daha eşit, daha güzel olduğunu düşünüyor. Kaç genç, “iyi ki KKTC’de doğdum, KKTC’de büyüdüm, buradan bir adım uzağa gitmeyeceğim” diyor

Bu topraklarda umut öldürüldü, yaşadığımız en önemli çıkmaz budur. Bu topraklar uğurunda mücadele edecek, kavga edecek, gerektiğinde canı pahasına savunacak gençlerini kaybetti. Esas sorun budur. Çözmemiz gereken esas problem aidiyet problemidir

Hükümet bir yılda yaptıklarını istediği kadar anlatsın. Bana göre önemli adımlar da atılmıştır, yalanı yok. Kangren olan sorunlar vardı, çözüldü. Ciddi ekonomik krize rağmen, kamu maliyesi maaş ödemeye devam etti, o alanda da kendi adına hükümet başarılıdır

Benim için esas başarı, sosyal devlettir. Sosyal adalettir. Bu ülkede herkesin kucaklanması, liyakat ve eşitliğin sağlanmasıdır. Sadece maaş ödeyen bir devlet değil, vergi veren herkesin kamu hizmetlerinden adil bir şekilde yararlanmasıdır. Başarı budur

 Vatandaş olarak sorumluluğumuzu bildiğimiz gibi, devletten ne talep edebileceğimizi de bilmemiz gerekir. Vergi ödüyorsak, hizmet de bekleyeceğiz, liyakat da talep edeceğiz, partizanlara da karşı çıkacağız. Bu ülke bizim, çok seveceğiz, ama ülke de hepimizi sevecek…