Çok sevdiğim bir şey değildir ama adettendir, göreve yeni başlanan kurumda “merhaba” yazıları yazılır.

   İşte şu anda öyle bir yazı okuyorsunuz… Haber Kıbrıs’tan yeniden herkese “merhaba” diyorum…

   Aslında Haber Kıbrıs benim için yeni bir kurum değil, iki yıllık bir aradan sonra eski kurumuma dönmüş oldum.

   Haber Kıbrıs’ta hiçbir sorun yaşamamıştım, aksine çok mutluydum, kavgalı ayrılmamıştım…

   Hemen aklınıza, “Peki mutlu olduğun yerden neden ayrıldın?” sorusu gelebilir.

   “Heyecan verici” olduğuna inandığım bir proje için teklif almıştım ve Haber Kıbrıs yönetiminden bunun için affımı istemiştim.

    Anlayışlı davrandılar, el sıkıştık ve dostça bir ayrılık oldu.

    Hatta beni uğurlarken kapılarının bana her zaman açık olduğunu söylediler. O gönül rahatlığıyla ayrılmıştım… Aynı gönül rahatlığıyla geri döndüm…

    Bu arada “Bağımsız Medya Grubu” projesinde yer aldığım için pişman değilim.

    Oradaki personelin çoğunluğu, tanıdığım, bildiğim, Kıbrıs Gazetesi’nde geçmişte çalıştığım arkadaşlarımdı. Diğer arkadaşlar da bu ekibe iyi uyum sağlamıştı…

    Kurumda tam bir aile ortamı vardı, sağlanan imkanlarla bu ekibin iki yıllık sürede çok güzel işler yaptığına inanıyorum.

     Ne olduysa oldu, şimdi oralara tekrar girmeye gerek yok, şu anda konumuz o değil zaten…

     İki yılın sonunda oradaki misyonumun tamamlandığına karar verdim ve ayrıldım. Orada bana inanan, güvenen, yol arkadaşlığı yapan herkese çok teşekkür ederim…

     Halkın Sesi’nde 6 yıl, Yenidüzen’de 3 yıl, Kıbrıs Gazetesi’nde 22 yıl, Haber Kıbrıs’ta 3 yıl ve Bağımsız Gazete’de 2 yıl çalıştım.

     Tümünü toplayınca 36 yıl ediyor… 36 yıl dolu dolu çalıştım, o nedenle birkaç ay dinlendim…

     Geri dönerken de “yöneticilik yapmama” kararı aldım, TV programları ve köşe yazıları bana yetiyor artık… Hep mesleğin içinde, hiç kopmadan ama biraz part- time havasında gazetecilik yöntemi yani…

     Kulağa tuhaf gelebilir ama olabiliyor, şimdi isimlerini buradan yazmayayım ama bunu yapan meslektaşlarım var, onları hep kıskanırdım, şimdi ben de deneyeceğim…

   Bu arada Bağımsız Gazete’den ayrıldığım günden itibaren bana yapılan çok sayıda iş teklifine, gösterilen ilgiye de çok teşekkür ederim. Öyle şeylere çok meraklı değilim ama çok sayıda insanın/kurumun beni sevdiğini ve güvendiğini hissettirmesi ya da göstermesi tabii ki ruhumu okşadı… Neyse duygusala bağlamayalım…

     Sonuç olarak, ayrılırken Haber Kıbrıs kapıyı açık bırakmıştı, hazır kapı açıkken yuvaya döndüm… Sanki hiç gitmemişim gibi sımsıcak karşılandım, ne kadar teşekkür etsem azdır…

     “Nerede kalmıştık?” deyip, yeniden başlıyoruz… Hade hayırlısı bakalım…