Ülkede saymakla bitmeyecek, çok ciddi sorunlar vardır.

   Halkın büyük kesimi ciddi şekilde mağdurdur.

   Yaşam kalitesi her geçen gün daha da düşüyor.

   Bir kesim için çalışmak, çok çalışmak, daha çok çalışmak da yetmiyor.

   Çaresizlik sarmalı, her geçen gün daha fazla insanı içine çekiyor.   

   Durumu nispeten daha iyi görünenler de ayakta durmak için birçok ihtiyacından ödün veriyor.

   Ekonomik sıkıntılar ciddi sorun ama buna ek, trafikten çevre kirliliğine, çalışma yaşamındaki hak ihlallerine kadar onlarca kronik sorunumuz var.

   Mesela polisiye olaylar arttı, iç güvenlik sorunu yaşanıyor.

   Öte yandan, hakkını aramak, hak edilen hizmete ulaşmak zorlaşıyor, fırsat eşitliği her geçen gün daha da köreliyor.

   Torpil, yolsuzluk, rüşvet, ihmal, istismar haberleri gittikçe artıyor.

   Devlet içine, kurumlara mafyanın çöreklendiğini yine bu devleti yönetenler söylüyor, hem de açık açık…    

   Tüm bunlar huzursuzluğa neden oluyor, insanlar kendini güvende hissetmiyor, geleceğe güvenle bakamıyor, umutsuzluk hâkim oluyor.

    Sürekli olarak insanların karşısına çıkan sorunlar, sıkıntılar, hayatı zindan ediyor, hayat eziyete dönüşüyor.

    Ülkede yaşayan herkes bunları görebiliyor ama görmek istemeyenler var.

    Yıllar sonra insanımızda yine yoğun bir göç hazırlığı var, hatta çoktan başladı bile.

    Üstelik göç her zamankinden daha zor, insanlar bir bilinmeze doğru yelken açıyor.

    Göç için yurt dışında bağlantı kurma imkânı bulanlar kendisini şanslı hissediyor.

    Öte yandan, yurt dışında eğitim gören gençler geri dönmüyor, ciddi bir beyin göçü var…

    Göç Kimlik ve Hak Çalışmaları Merkezi’nin (CMIRS) yeni anketinde göçle ilgili hiç de iç açısı olmayan sonuçlar çıktı.

     Ankette “Böyle bir şansınız olsaydı başka bir ülkeye taşınır mıydınız yoksa Kıbrıs’ta mı kalırdınız?” sorusuna “Başka bir ülkeye taşınırdım” diyenlerin oranı yüzde 34.82’ye çıktı.

     Ortaya çıkan sonuç, son yılların en yüksek oranı, öyle görülüyor ki daha da artacak…

     Anket sonuçları gösteriyor ki; ekonomik sorunlar yanında siyasi çaresizliğin yarattığı hisler toplumu ülkeden kaçmaya itiyor ve çok sayıda insanımız şansı olsa ülkeyi terk edeceğini söylüyor.

     Yani kaçamayan, o imkana kavuşamayanlar da bir yol, bir şans bulmaya çalışıyor…

     Bu arada geçmiş anketlerde ülkenin en önemli sorunları sıralamasında aşağılara düşen “Kıbrıs sorunu” başlığı, süratle yukarılara çıkıyor.

    CMIRS’ün son anketinde “ekonomik sorunlardan” sonra “Kıbrıs sorunu” ikinci sırada yer aldı.

    Çünkü vatandaşlarımız Kıbrıs’taki çözümsüzlüğün aleyhine olduğunu, Kıbrıs sorunu çözülürse, şu andaki kötü durumdan kurtulabileceğini düşünüyor.

     Ankete katılanların yüzde 94.14’ü ülkede işlerin yanlış yönde gittiği konusunda hemfikir ve bu insanlar, gidişata etki edememenin çaresizliği ve üzüntüsü içinde.

     “Toplum gelecekten umutsuz” demiştik ya işte ankette de katılımcıların yüzde 70.64’ü, iki sene içerisinde kendi mali durumunun daha kötü olacağını düşünüyor.

      Ülkenin ekonomik durumunun daha kötü olacağını düşünenlerin oranı ise yüzde 85.51 gibi yüksek bir oran…

      Onca sorunun, sıkıntının yanında insanımız ülkede demokrasinin işleyişinin de iyi gitmediğini düşünüyor. Son ankette demokrasi puanı en düşük seviyeye geldi ki “antidemokratik ortam” da en ciddi sorunlardan birisidir…

     Ortadaki sorunları görebilmek için illaki ankete mi gerek var?

     Evet sıkıntılar, sorunlar apaçık ortada ama “anketler” ve “istatistiki veriler” asında bazı şeyleri görmek istemeyenlerin gözüne sokmak için yararlı araçlardır.

     İstatistiki veri elde etmekte, ortaya koymakta ülke olarak isteksiz ve yetersiziz, kim bilir, belki de çıkacak rakamların ortaya koyacağı gerçeklerden korkuluyordur.

     Bu anlamda CMIRS’in anketi sorunları görmek istemeyenleri, gerçekleri farklı göstermeye çalışanları tekzip ediyor.

     Ülke yöneticilerinin, ankette, özellikle de “Bir şansım, imkânım olsa başka bir ülkeye taşınırdım” diyenlerin gittikçe çoğalıyor olmasını, dikkate almalarını öneririm.

    Kıbrıslı Türkler bu ülkeyi hızla terk ederken, “KKTC’yi sonsuza kadar yaşatacağız” iddianızın bir anlamı kalır mı acaba?