MEMLEKETE BAK, NERESİNİ TUTSAN ELİNDE KALIYOR AMA KAMU MALİYESİNİN ÇARE ÜRETECEK BEŞ KURUŞU YOK… DEVLETİ AVUÇ AÇIP, DİLENİR NOKTAYA GETİRDİLER

BU TOPLUM ACIYI DE KEDERİ DE PAYLAŞIR. SORUN, REFAHI SADECE KENDİ VE YANDAŞLARI İÇİN SAVUNAN SİYASİLERDE… HEPSİNİ TEK TEK BİLİYORUZ; ONLARA KAVUN HALKA KELEK…

Bir tarafta, kişisel servetlerini hem depremzede aileler, hem ülkemizdeki yaraların sarılması, hem de okulların tamiratı için bağışlayanlar, diğer tarafta, kavga ve gürültüden başka bir iş çıkarmayan, problem üzerine problem yaşayan siyaset kurumu…

Bir tarafta, deprem sonrası alınan tedbirleri “benim başkanlığımda”, “şahsım tarafından” gibi cümlelerle uzun uzun basın açıklamaları yaparak sahiplenmeye çalışan Cumhurbaşkanı, diğer tarafta “gereken yaptık” diye açıklama üzerine açıklama yapan Başbakan ve ortakları

Bir tarafta devlete en çok vergiyi verenlerin bağış kampanyalarında da en önde olması, diğer tarafta maaşlardan yüzde 1 kesinti için buna karşı çıkan, mahkemeye giden, ama devamında da yardım kampanyalarında görünmeyen sendikalar…

Bir tarafta kişisel olarak yardım kampanyalarında en önde olan memur- işçi, özel sektör çalışanı, diğer tarafta ülkeye giren insan sayısını dahi belirlemekten aciz, bir biri ile çelişkili açıklamalar yapan devlet erkanı…

Bir tarafta “5 bin kişi geldi” diyen cumhurbaşkanı, bir tarafta “bin 500 kişi geldi” diyen Başbakan, bir tarafta “3 bin 800 kişi kaydedildi” diyen Çalışma Bakanı, bir tarafta “1497 depremzede geldi” açıklaması yapan İçişleri Bakanı…

Kısacası, herkes bir tarafta, herkes kendi dünyasında. Buna karşılık, kurdukları Kıbrıs Türk Dayanışma Platformu ile, sadece Türkiye’ye 500 yaşam evi sunmayan, devamında ülkede yıkılan dökülen okulların tamirine de talip olan iş dünyası…

Şimdi bu tabloya bakıp insan sormaz mı, “Yahu onca vergi veriyoruz. Oy veriyoruz. Dünya kadar danışman, müdür müsteşar. Bitmeyen istihdamlar. 50 dane vekil. Bu ülkede siyaset ne işe yarar, siyasetçi ne işe yarar, iktidar ne işe yarar?” diye?

Elbette herkesi bir kefeye koymuyorum. Ama bu tablo da hoş bir tablo değil elbette. Kimin ne yaptığı, kimin ne işe yaradığı belli değil. İnsan üzülüyor. Memlekete bak, neresini tutsan elinde kalıyor ama kamu maliyesinin çare üretecek beş kuruşu yok…

Vatandaş, kendi göbeğini kendisi kesiyor anlaşılan. Bu dönemde, samimiyetle tek beklenen, kamunun doğru düzgün hizmet vermesi. Devlete vergisini veren, dürüst, namuslu her vatandaşın da tek beklentisi budur

Maalesef devlet dairelerinin birçoğunda vatandaş itilip kakılıyor. Bari bunu görsün “devlet” yönetenler. “Bugün git yarın gel”, gelenek halini aldı, ama yetmiyor. Vatandaşa da birçok noktada kötü davranılıyor

Görüntü itibarı ile, Kıbrıs- Türk halkı ile Anadolu halkı dayanışma içerisinde, ama KKTC mekanizme olarak özel sektörün çok gerisinde. Toplanan para ve yapılan yardımlar bir tarafta, halen kaynak yaratamayan ve sendikalarla uzlaşma arayan hükümet diğer tarafta.