DOKUZ GÜN TATİL DE BİTTİĞİNE GÖRE; BU ENERJİYLE MEMLEKETİN SORUNLARINA DA BİR ÇARE BULUNUR ARTIK… BÖYLE BİR TATİL SÜRESİ YER YÜZÜNDE YOK..

STERLİN 41 TL… 300 STERLİN KİRA; 60 BİN STERLİN EN UYDURUK DAİRE… 150 BİN STERLİN ARSA SENİNSE EN UCUZ MALİYET… NE YAPACAK ÜLKE GENCİ… ÇARE NEDEN HEP GÖÇ..

Bayram tatiline bakar mısınız? Yerelde ekonominin yerle bir olduğu, milli servetin yurt dışında heba olduğu kocaman 9 gün… Hükümet de kamunun tüm kurumları da kocaman tatilden döndüğüne göre, şimdi gerçeklerle yüzleşebilir miyiz? Azıcık memleketle ilgilenebilir misiniz?

Nasıl geçiyor hayatımız farkında mısınız? Hayatımıza anlam katacak tek iyi bir şey yok, devlet adına, toprak adına. Vatan millet Sakarya edebiyatı ile karnı doyup, savaş makinelerine bakarak övünmeyi maharet sayanlar dışında, dibin de dibindeyiz

Dün akşam baktım, sterlin 40.5 TL’yi geçmiş, 41’e merdiven dayamış. 1 Sterlin 41 TL… 10 Sterlin 410, 100 sterlin 4 bin 100, bin sterlin ise 41 bin TL. Özel sektörde bir vatandaşın 25- 30 bin TL ortalama maaşla yaşadığı bu ülkede, ev kirasının 300- 400 sterlin olduğu bu ülkede, taş olsa çatlar

İnadına fakirleşme bu. İnadına göç demek. “Git de gelme” demek geçlerimize. Düşünsenize, bir ev ortalama apartman dairesi ise 65 bin sterlin, o da kibrit kutusu kadar, 80- 85 metrekare, yok eğer 150- 180 metrekare arası bir yer evi ise 200 bin bin sterlin, o da ikinci el

Sıfır bir ev mi istiyorsunuz, KKTC vatandaşı, TL maaşla çalışan biriyseniz eğer, maaşınız da 90 bin TL’nin altındaysa, bakmayınız bile. Bir insanın en temel hakkı olan, beslenme ve barınma haklarını kaybettik biz, neyimiz kaldı ki…

Diyelim ki arsanız var, evi kendiniz yapacaksınız. Metrekaresi bin sterlin. Biraz daha güzel, daha özel olsun derseniz, arttıkça artıyor fiyat. Köyde ev yapsanız 150 bin sterlin cebinizde olmalı, en az. Arsa fiyatını katmıyorum bile. Sıradan bir ev için Karun kadar zengin olmak ne demek?

Sürekli ağlamak, mızmızlanmak için söylemiyorum. Hani kişi olarak da 10 yıl önce TL borçlanarak aldığım evin de borç ödemesinin sonuna yaklaştım. Benim çocuklar ne olacak? Bizim jenerasyon sonrası gelen gençler ne olacak?

Kocaman yalan deryası bu… Hükümetin, denizaşırı hatırlı işadamlarının işlerini takip ettiği, ihaleleri ile dertlendiği, limanını, otel arazisini peşkeş için adeta “…” attığı bu ortamda, ülke gencine, eğitimli, zanaatkar, çiftçi, hayvancı ülke gençliğine kalan nedir?

İş takipçisi, emir eri, önceliği ülkesi olmayan bu siyasi yapıdan geriye kalacak olan nedir? Hayat bir kıyastır, kıyaslayın bakalım bir hayatımızı… Sürekli “şükretmemizi” isteyenler ve “şükür” üzerinden siyaset yapanlar, kendilerine ne layık görüyor, size kalan ne?

Parmak çoğunluğuna dayalı bir hükümet ayakta kalsın diye, devletin kaynaklarını paylaşıyor, iş takipçileri… Tek dertleri iktidar olan bu yapı, geçmişten bu güne taşıdığımız, bu toprakları vatan yaptığımız tüm değerli yerle bir ediyor, peşkeş çekiyor… Hem maddi hem manevi…

Türkiye’de iktidar değişse de bizim kaderimiz değişmeyecek. “Alın yol, alın beton, alın hastane” denilerek betonla besleniyor da, işle, aşla beslenemiyoruz. Bu ülkeyi yönetenler de, bu ülkenin ekonomik gelişimine, refahına yönelik tek bir politikaya sahip değil, sade iş takibi

Dünya değişirken, dünya gelişirken, bu ülkede hızla yalnızlığa itiliyoruz. Gençler göç yollarında, eğitim politikası dibe vuruyor, sağlıkta bina bile çürük, denetim yok, hayatın her alanı tel tel dökülüyor. Başardıkları her ihalede kasasını dolduranların ülkeye verdikleri tek bir hizmet yok, varsa söyleyin

Bu ülke gençleri için, okullardan başlayarak, ne eğitim politikasında, ne de ekonomik gelişimde ülkeyi yönetenlerin ilgisi yok. İhale hükümeti, hayatımızı yerle bir etmekten başka işe yaramıyor. Çok basit dokunuşlarla cennet olacak bir ülkede, hayatımız cehennem…