ÜLKEDE ÜRETİLEN KALİTELİ BİR ÇOK ÜRÜN; YURT DIŞINDAN HİÇBİR DENETİM OLMADAN, UYDURUK KALİTE BELGELERİ İLE ADAYA GELEBİLİYOR… HEM BU GÜNÜ HEM GELECEĞİ PLANLAMAK ZORUNDAYIZ

12 AYIN 11.5 AYINDA GÜNEŞ OLAN BİR ÜLKEDE SANAYİCİ GÜNEŞ ENERJİSİ KULLANAMIYOR, YASAK… ELEKTRİK SABAH AKŞAM KWS 9.5 TL. TÜRKİYE’DE SANAYİCİYE GÜNDÜZ 3.5, GECE 1.5 TL… HADİ REKABET EDİN… DEVLET ELİYLE ÜRETİCİ KESİMLER RESMEN DÖVÜLÜYOR…

KKTC’de üretim yapmak oldukça pahalı. Ülkemizde üretilen bir çok ürününü muadili Türkiye’den de, bir çok ülkeden de adaya getiriliyor. Örneğin, nakliye paralarına rağmen, Türkiye’nin uzak bir ilinden gelen malzeme neden daha ucuz? Neden rekabet gücünü hızla kaybediyor KKTC sanayisi?

Türkiye’de çalışan ücretleri çok daha ucuz. Bunu ülkemizdeki ücretleri eleştirmek için söylemiyorum, durum saptaması yapmak amacım. Mesela Türkiye’de fabrikalar gece çalışmayı tercih ediyor, bunun için teşvik ediliyor. Neden? Zira gündüz 3.5 TL kilovat saati satılan elektrik, gece yarısından itibaren 1.5 TL’ye verilebiliyor sanayi tesislerine?

Neden? Çünkü gece üretilen ve depolanmayan elektrik boşa gitmesin diye, üretim tesisleri bunun için teşvik ediliyor. Basit gibi gelebilir ama, bir anda üretim avantajını ele geçirmenizi sağlayacak bir adım. Kaldı ki, Türkiye sanayisi KKTC’ye rakip olsun diye kurulmadı. Dünya ile rekabet eden bir özelliği var…

KKTC’de elektriğin sanayi bölgelerinde kilovat saati ne kadar? Gündüz 9.5 TL… Gece? Yine 9.5 TL… Dümdüz 9.5 TL… Sürekli 9.5 TL… En basit teşvik anlamında dahi rekabet gücünü artıracak bir devlet desteği ülke sanayicisinin yanında değil. Sadece bu noktadan baktığınızda bile, yerli üreticiye devlet eliyle zülüm edildiğini görebilirsiniz.

Geçtim, 12 ayın 11.5 ayı Güneş gören ülkede, sanayici güneş enerjisinden enerji üretecek, buna da izin verilmiyor. Çeşitli gerekçelerle üreticiye güneş enerjisi sistemi kurma izni verilmiyor. Eşek gibi, (afedersiniz) pahalı tarifenden enerji alıp, üretmek zorundasınız.

Bir başka örnek vereceğim. Ülkede örneğin mermer, tuğla, parke, blok gibi alanlarda üretim yapılıyor. Bu ürünlerin ülkemize Türkiye’den getirilmesi serbest. TIR TIR yüklenip geliyor. Gelen malzemeleri denetleyecek bir laboratuvar sistemi var mı? Yok… Ülke üreticisine darbe, o da ayrı konu…

Açıkçası, son derece endişeliyim. Düşünün, Türkiye’den gelen ve adada inşaat yapan firma sayısında ciddi bir artış var. Taşeronlarda da… Olabilir. Ama Türkiye’de müteahhitlik sisteminin son depremde verdiği sınavı hepimiz gördük. Anadolu insanı büyük bedeller ödedi, bizler de…

Denetim özürlü ülkemizde hiçbir standart yokken, bu ağın kurulmasına izin vermek, denetlememek, uzaktan seyretmek sizleri de ürkütmüyor mu? Kıbrıs Türkü’nü her türlü üretimden koparacak ve haksız rekabet sağlayacak adımların ardı arkası kesilmiyor

Olaya duygusal da bakabiliriz ama gerçekçi bir bakış açısı en doğrusu. Özellikle inşaat sektörü yaşanan bunca acı tecrübe göz önünde bulundurulduğu zaman, yerli ya da yabancı fark etmez, müteahhidin vicdanına bırakılamaz. Hele inşaat malzemeleri hiç…

Basit gibi gelebilir ama, bir inşaatın yapımında tuğla boyutları önemli. Her güç ve boyuttaki tuğla, inşaatın her alanında kullanılmamalı. 30’luk tuğla kullanacak yerde, 15’lik tuğla kullanan bir müteahhidi denetleyecek bir mekanizma nerede var? Kullanılıyor mu?

Üzerinde durduğum konu, salt yerli üretimle de alakalı değil. Ancak, bir malzeme ülkede dünya standartlarında üretilip, hatta AB standartlarında Güney Kıbrıs’a satılıyorsa… En azından bu alanlarda daha kalitesiz ürünün her isteyen tarafından adaya getirilmesine izin vermeyin

Denetim ve planlama sadece bugünü değil, geleceği de kurtaracak bir adım. Konu yine liyakata dayanıyor: Bunu yapacak siyasi irade bulunursa, ki yok, doğru ve geleceği kurtaracak üretim sistemleri de kurulabilir…