İTHAL NÜFUS, KONTROLSÜZ BÜYÜME, PLANSIZ ŞEHİRLEŞME… KAÇAK İŞÇİLİK, KAÇAK YAŞAM, KAYIT DIŞI EKONOMİ… ÜLKENİN KÖTÜYE GİTMESİNDEN KEYİF ALANLAR VAR. VE HER GEÇEN GÜN SAYILARI DA ARTIYOR

YOLLAR ÇUKUR, ALTYAPI ÇÖKMÜŞ, TABELA YOK. AMA YİNE DE PARALAR TOPLANIYOR. SEYRÜSEFER VAR, VERGİ VAR, CEZA VAR. ANCAK BÜTÜN KAYNAKLAR MAAŞ İÇİN KULLANILIYOR

Devlet hizmet veremiyor ya, yerine kaçak düzen kuruldu. Vergi sistemi çöktü, denetim ortadan kalktı. Devletin boş bıraktığı her alan para kazanma alanı oldu. Devletin yetersiz olduğu her alanda da kayıt dışı yaşam oluştu. Her meslekten, her alandan kayıt dışılık büyüyor

Yıl boyunca cebimizden milyarlarca lira alınıyor. Sigorta, seyrüsefer, trafik cezası, devir harcı… Vatandaş bunların karşılığında hizmet göremiyor. Yollar dökülüyor, hastane randevusu yok. Sistem işlemiyor ama sürekli vergi verenlere yeniden yükleniliyor. Topladıkları parayı sadece maaşa gömüyorlar.

Ülkenin tüm kaynakları tükendi. Plan yok, program yok, strateji hiç yok. Her gelen nüfusu fırsata çeviren karaborsacılar var. Siyaset de bunan nemalanıyor. Devlet tüm organları ile seyrediyor, hükümet susuyor. Olan vatandaşa oluyor, olan ülkeye oluyor. Çıldırmamak elde değil!

Kaçak düzen ekmek kapısına döndü. Yokluk ülkesinde en çok kazananlar, bu yokluğu organize edenler. İthal nüfus, kontrolsüz büyüme, plansız şehirleşme… Kaçak işçilik, kaçak yaşam, kaçak ticaret… Ülkenin kötüye gitmesinden keyif alanlar var. Ve her geçen gün sayıları da artıyor

Devlet okulları dizayn edemedi, özel okullar patladı. Tam gün eğitim asla başarılamadı. Altyapı 30 yıl önce kurgulansaydı bugün farklıydı. Ne derslik yetiyor, ne öğretmen… Özel eğitim, özel ders, özel sınav… Paran varsa çözüm var, yoksa çocuğunu belirsiz bir kuyuya atıyorsun…

Aynı çöküş sağlıkta da yaşanıyor. Tam gün çalışan doktor sistemini kuramadık. Hastanede yeterli doktor yok, cihaz yok, ilaç yok. Özel klinikler ve hastaneler hayatın gerçeği oldu. Yoğun bakım üzerinden köşeyi dönen özel hastaneler var… Paran varsa yaşarsın, yoksa beklersin.

Sigorta ödeyen vatandaş da mağdur. Aldığı maaş belli, verdiği para belli. Ama sağlık için her ay cebinden ayrıca harcıyor. Hakkı olan hizmeti alamıyor. Özel hastaneye mahkûm, devlete kırgın. “Bu kadar ödemeye bu rezillik olur mu?” diye soruyor.

Yollar çukur, altyapı çökmüş, tabela yok. Ama yine de paralar toplanıyor. Seyrüsefer var, vergi var, ceza var. Bütün kaynaklar maaş için kullanılıyor. Vatandaşa kalan sadece sabır ve öfke. Devletin varlığı sadece tahsilattan ibaret.

Okul da çöküyor, hastane de… Devlet binaları rutubet içinde. Yollar çökmüş, çevre yok olmuş. Ama sorun sadece fiziksel değil. Bu çöküş, zihinsel ve yönetsel bir çöküş. Çünkü bu sorunlar çözümsüz değil, sadece umursanmıyor.

En büyük sorun nüfus artışı. Bu adanın kapasitesi belli. Her nüfus artışıyla birlikte kriz büyüyor. Konuyu gündeme getiren linç ediliyor. Oysa kimsenin kimliğinde değil derdimiz. Mesele çok net: Bu ada bu kadar insanı taşıyamıyor.

Okul sayısı sabit, öğrenci sayısı artıyor. Öğretmen sayısı sabit, derslik yok. Hastane sayısı sabit, hasta sayısı katlandı. Doktor ve hemşire yetmiyor. Sistem tıkanıyor, eğitim kalitesi düşüyor. Ve herkes için hizmet yetersiz hale geliyor.

Su da yetmiyor, kaynak da kurudu. Türkiye’den gelen suyu bile doğru dağıtamadık. Altyapı yok, planlama yok, su krizi büyüyor. Buna bir de nüfus baskısı eklenince… Kriz artık kapımızda değil, içimizde. Susuzluk, bu ülkenin en büyük alarmı olmalı…

Elektrikte de tablo aynı. Talep artıyor, altyapı çökmüş. Turist sayısı, öğrenci sayısı, bina sayısı artıyor. Ama üretim aynı, planlama sıfır. Ne yatırım yapılıyor, ne kapasite artırılıyor. Ve hâlâ hiç kimse “nüfus planlaması” demiyor.

Devletin yetersizliği para kapısı oldu. Özel okullar, özel dersler, özel klinikler büyüdü. Su tankerleri, jeneratör firmaları, kuyu işletmeleri… Devlet yoksa fırsat vardır anlayışı hâkim oldu. Araba bozulduğunda bile bu düzenden kazanan biri var. Çöküş, sektörleri beslerken vatandaş fakirleşiyor

Bir de kaçak düzenin karanlık yüzü var. Et kaçakçısı, insan kaçakçısı, uyuşturucu ticareti… Ama asıl mesele vergi kaçakçılığı. Devlet vergi toplayamıyor, sistem çöktü. Kaçak olan sadece mal değil, hayatın ta kendisi. Devlet yoksa, düzensizlik kural olur.