FİNANS GÜCÜ OLAN SİSTEMİ ELE GEÇİRECEK. CTP VE UBP GÜÇLÜ BİR ÜLKE İÇİN YA İŞBİRLİĞİ YAPACAK, YA DA BÖYLE BÖYLE BÖLÜNEREK YOK OLACAĞIZ

CAMİYİ YAPAN İMAMI, OKULU YAPAN ÖĞRETMENİ, HASTANEYİ YAPAN DOKTORU DA GETİRECEK… VATANDAŞ ALDIĞI HİZMETE BAKAR, ÖFKESİNİ UNUTUR… BİZİM SORUNUMUZ KÖTÜ YÖNETİM…

“Biat kültürü” dediğimiz şey aslında ülkemizdeki vasat yönetim anlayışının bizi getirdiği noktadır. Kaynak yaratamayan, nitelikli personel yetiştiremeyen, liyakat sahibi insanları göreve getirmeyen bu düzen eninde sonunda başımıza yıkılmaya zaten mahkumdu

Şu anda yaşanan da budur. Bu düzen başımıza yıkıldı. Sağlık sistemi çöktü, doktorun iyi olması, doktor sayısının çok olması, nitelikli sağlık ekipmanlarının var olması tek başına hiçbir işe yaramaz. Sağlık nasıl yönetiliyor? Organizasyon şeması uzman ellere teslim mi? Ona bakın

Su işleri dairesi kalmadı, tapu dairesi evrak hazırlamakta gecikiyor, orman dairesi peşkeş dairesine döndü, teknik hiçbir dairenin başında liyakatlı insanlar yok. Şimdi bizim geldiğimiz bu kötü durum sadece ekonomik sıkıntılarla açıklanamaz. Sorun kötü yönetim sorunudur

Tek tek kurumlarımızın nereye varacağını düşündünüz mü hiç? Su işleri dairesini yönetemedik mesela. Politikamız yok. Türkiye devlet su işleri geldi, uzmanlarını yerleştirdi, tıkır tıkır yönetiyor. Bu mu istediğimiz? Kendi kurumlarımızı liyakatla yönetmek varken, tablo ortada

Tıpkı “ordu yönetemezsiniz” denilerek nasıl ki general bir Kıbrıs Türk yok, adım adım her nokta böyle olacak. Biz hep suçlu arıyoruz ya, bizi asimile ediyorlar zannediyoruz, battık gittik mahvolduk diyoruz ya, sorunun kaynağını doğru teşhis etmemiz gerekiyor

Biz bu kadar yeteneksiz miyiz? Mesela rehber öğretmen, din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmeni, ya da atölye öğretmeni yetiştirmekten aciz miyiz? Sorunu yanlış yerde arasak çözümü de doğru bulamayız. Bizim esas sorunumuz da budur. Hiç kendinizi sorgulamadık

Siyasetçilerimizin bilmesi gereken bir şey var. Vatandaş hizmet ister. Hastanede doktor, ilaç, cihaz, okulda öğretmen, kaliteli bina, tam teşekküllü sınıflar ister. Doktorun uyruğu, öğretmenin doğduğu yer hizmet bekleyen vatandaşın bir yere kadar umrundadır

Biz bunu fark edersek eğer, bu ülke düzelmeye başlayacak. Bir süre sonra okulları yapan Türkiye tıpkı su yönetiminde olduğu gibi kusursuz okullar için öğretmen de getirecek. Hastaneye yapan Türkiye kusursuz yönetim için bir süre sonra doktor ve hemşire getirecek

Bu süreç doğalında işliyor. Yetersiz kaldığımız, siyasetin çözüm bulmadığı, kamu maliyesinin kaynak yaratmadığı her alanda bu değişim yaşanmaya devam edecek. Vatandaş önce “asimile ediliyoruz” diye bağıracak, sonrasında hizmeti alıp, neden eylem yaptığını unutacak

Bürokrasimize bir bakın. Emekli olan eski kadroları mumla arıyoruz, bunların yetiştirdiği liyakat sahibi memurları ise partizanca atamalara kurban ediyoruz. Onlar da teker teker emekli olurken şu anda kamuda atama yapacak liyakat sahibi, aynı zamanda kadrolu memur sayısı yok denecek kadar az

Kısacası değerli dostlar, siyaset kötü yönetiyor, sorunlara çare üretmiyor, kaynak yaratmıyor, varolan kaynağı partizanca kullanıyor. Liyakat sahibi kimse kalmadığı için bir kamu siyasetin iki dudağı arasında oradan oraya savruluyor. Ülke başımıza çöktü, kurumlar tek tek Türkiye’den gelen yöneticilere terk ediliyor

Tekrar ediyorum. Vatandaş aldığı hizmete bakar. Tecrübe paylaşımı denilerek çok değil beş yıl içinde tüm devlet dairelerinde beyaz yakalı Türkiye cumhuriyeti vatandaşlarını göreceksiniz. Vatandaş biraz söylenecek, sonra aldığı hizmete bakacak, siyasetçi de bundan zaten UTANMAYACAK

Tablo budur. Yönetmiyoruz, kaynak yaratmıyoruz, liyakata önem vermiyoruz, eğitimli gençleri önemsemiyoruz, hala ihale peşinde koşuyoruz, kamuda hizmet üretmeden maaş kavgası yapıyoruz, nitelik peşinde değil dünya nimetleri peşinde koşuyoruz. Hal böyle olunca içine düştüğümüz durum da kaçınılmaz