Birkaç gündür İspanya ve Portekiz’de geniş çaplı bir elektrik kesintisi yaşandı. Avrupa’da adeta hayat durdu. Trenler raylarda mahsur kaldı, uçaklar havalanamadı, kahveler soğudu, Wi-Fi çekmedi.

Kesintilere alışık olmayan Avrupalılar büyük bir panik havasına girdi. Kimi karanlıkta kalınca depresyona girdi,  telefonunu şarj edemeyenler, kahve makineleri çalışmıyor diye gözyaşlarına boğulanlar… İnanılmaz bir kaos yaşandı anlayacağınız.

Neyse ki sonunda sorun çözüldü de Avrupalılar elektriğe kavuştu.

Sanki Edison yeni ampulü bulmuş gibi sevinç gösterileri, alkışlar, sosyal medyada “ışığa kavuştuk” temalı paylaşımlar…

Efendim, bu Avrupalılar gerçekten enteresan insanlar. Halbuki biz öyle miyiz?

Geçtiğimiz yaz da, bu kış da günlerce elektriksiz kaldık, ama "gıkımız" çıkmadı.

Ha tabii sosyal medyada bolca laf salatası yapıldı, jeneratör sesine fon müziği muamelesi yapanlar da oldu, o ayrı.

Ama depresyona giren, hayatı sekteye uğrayan pek olmadı. Biz işimize gücümüze devam ettik. Suyumuzu bidonla taşıdık, yemeğimizi mum ışığında yedik, çocukları da eğlendirdik.

Çünkü biz Kuzeyliler alışığız böyle durumlara.

Ben küçükken de elektrik giderdi, şimdi çocuğum var, hâlâ aynı mumları arada kullanıyoruz.

Bir süredir bir şey olmuyor çok şükür, aman nazar değmesin.

Elektrik konusu tüm dünya için olduğu gibi bu ada için de hayati bir mesele.

Yıllardır işittiğimiz, bol sunumlu ama sıfır icraatlı elektrik projeleri var.

İsrail-Güney Kıbrıs-Yunanistan hattı mesela,

Ya da Türkiye-KKTC kablo projesi….

Bu gidişle jeneratörler bizde demirbaş, mumlar da kültürel miras olacak.

Ama endişe etmiyoruz. Çünkü bizde jeneratör var, sabır var…

Velhasıl, Avrupa’ya elektrik çok şükür geri döndü.

Biz Kuzeylilerde elektriksiz kalmak yokluktan sayılmaz,

Alışığız…