Yeni açıklanan tarifeler, üreten kesimler tarafından “idam sehpası” olarak değerlendirildi. Düşünün, inşaatlara verilen elektrik 4 TL kilowatt saat üzerinden hesaplanacak. Sanayideki her tesis, her otel 2.7 TL üzerinden ödeyecek faturasını. 3 katı fazla

Bazı sektörler var ki, mecbur, o elektriği yakacak. Hane halkı için de büyük sorun, ama kapatır şafkı, kapatır televizyonu, açmaz klimayı, çeker pataniyayı falan. Ama üretim demek, enerji demek. Enerji maliyetlerini artırmak demek, işsizlik demek…

Hiç, isyan eden bir iktidar vekili gördünüz mü? Tek bir iktidar vekili, bunca isyana katılıp, “Yahu nedir ama yaptığınız” dedi mi? Demez. O atama bekler, o yeğenine destek bekleri o müdürü atayacak, o meclis başkanı olacak derken… Kulaklar sağır…

Başbakanın bir açıklaması var mı? “Az az şeyedeceyik” demişti sayın Başbakan. Az az buysa, gelen ayı düşünmek bile istemem. “Ay ay zam yapılması” için de artık gerekli, ortam ve nizamnameler de hazır. Akaryakıt gibi; siz anlamayacaksınız ama ödemeniz yükselecek

Oysa ne beklerdik? Sektör sektör çalışılsın. Üretim sektörleri ayıklansın. Ona uygun faturalar belirlensin. Gereksiz vergiler insanımızın üzerinden alınsın. Hiç. Hiçbir şey Kıb- Tek’i yönetenlerin umurunda olmadı. Başbakan ve Maliye Bakanı destekledi tablo bu

“Zam değil zulüm” derken de kastım budur. Ödenir ödenmez düşünülmedi. Kimseden hesap sorulmadı. Hesap sormayanlar da sorgulanmadı. Her şey normalmiş gibi, rakamlar alt alta konuldu, toplandı, çarpıldı, bölündü… Bu zam, sevgisizliğin ve öngörüsüzlüğün de bir ürünüdür

Kıb- Tek yapısal olarak çöktü. Personelin önemli bir bölümü olmasa da olur. Yetenekli, eğitimli, bu çağa uygun bir çok genç istihdam edilmeli. Yatırım yapılmalı. AKSA yeniden sorgulanmalı. Biz zulüm çekerken, birileri lale devri yaşamamalı

Şimdi yeni yakıt ihalesi var ve yeni zeminler hazırlama derdinde birileri. Bunca kavga, bunca acı, bunca yıkım, bu geri gidiş, bu çöküş, bu umutsuzluk birilerinin umurunda değil. İstedikleri gibi ihale oyunlarına devam edeceklerini düşünüyorlar

Kıb- Tek’te örgütlü sendikanın da bu zam karşısındaki sessizliği unutulmayacak. Unutulmamalı. “Biz maaşımız riske girmesin, gerisini eşek tepsin” anlayışı ile konuların geçiştirilmesi toplumsal bir tavır değildir. Ürünü sattığınız herkes inim inim inliyor, duymadınız mı?

Bir çark kurulmuş, herkes payına düşeni alıyor, yaratılan kaynakların yatırıma dönmesi olası değil. Onun için de yeni borçlanmalar, yeni, zamlar, hatta hayatın başka alanlarına yeni fonlar tasarlanıyor. Hiçbir adımda, yalandan, talandan, arsızdan hesap sorma fikri yok

Ve kavga ne? “Tahsin beye söz verdik, kabineye alın…” Bu mudur? Evet budur. Başbakan istemiyor, Cumhurbaşkanı istemiyor, UBP tabanı istemiyor, koalisyon ortakları istemiyor. Ama, kim olduğunu bilmediğimiz bir güç, “Tahsin bey kabinede yoksa para da yok” diyor

Hükümet, her ay 200 milyon TL borçlanarak sadece maaşları ödeyebiliyor. Kurumlara para aktaramıyor, belediyelere para aktaramıyor, emeklilere para aktaramıyor. Bu tabloda yeni yeni iktidar kavgaları utanç verici. En çok da Tahsin bey utanmalı, “İstemem” diyebilmeli

Hade o bakan olacak. Ya UBP saflarına kattırılan ve seçim kaybeden Hasan Büyükoğlu ve Mesut Genç’e ne demeli. Hasan Büyükoğlu geçmişte futbol oynadığı için, Spor Dairesi Müdürü olmak istiyor, Mesut Genç de “İçişleri Bakanlığı müsteşarlığını” seçyti. Hadi yapmayın?

Bu ucube yapı içerisinde, u tartışmaların temelinde halk yok, üretim yok, gelişim yok, çağı yakalamak yok, eğitim, sağlık sistemi yok, verimli kamu yönetimi anlayışı, alt yapı yatırımı yok. Hep bir iktidar kavgası. Hasbası çıksın artık.