Ülkede olan bitenler halkı çok yoruyor, ruhen çökertiyor…

   Hükümet edenler hem ekonomik sorunlar hem de ülkedeki diğer tüm sorunlar bakımından halkı rahatlatacak adımlar atamıyor.  

   Hatta bırakın sorun çözmeyi, hükümetin kendisi tam bir sorun.

   Hükümet edenler, attıkları adımlarla hep can sıkıcı, hep moral bozucu oluyor.

   Halkı rahatsız edici işler yapıyorlar, diyalog kurmak yerine “ben yaparım olur” mantığıyla hareket ediyorlar.

   Sürekli olarak bir sürtüşme, bir gerginlik, bir kavga ortamı yaratıyorlar.

   Sivil toplum örgütlerini, sendikaları, muhalefeti düşman gibi görüyorlar.

   Zaman zaman kendilerini kaybedip, yasaları, anayasayı da deliyorlar.

   Defalarca benzer hataları yaptıkları halde ders almıyorlar, bir daha, bir daha aynı şeyleri yaşıyoruz.

   “Tamam bu konuda ikna oldular doğru adımlar atacaklar” diye düşünüyorken sizi yanıltıyorlar, yine tuhaf bir şey yapıyorlar.

    Yerel yönetimlerle ilgili sözde reform konusunda da benzer şeyler oldu.

    Hatırlayacaksınız, bu kendilerince reformları, belediye sayısının azaltılmasını ve beraberinde birçok saçma durumu ilk gündeme getirdiklerinde yer yerinden oynamıştı.

    Söz konusu adımları neye göre yaptıkları, örneğin birleştirmelerin mantığının ne olduğu sorulmuştu ama bunlara cevap veremediler.

    Birçok bölgede halk ayaklandı, belediye çalışanları eylemler yaptı, meclisteki komitede hükümet ile muhalefet birbirine girdi, eylemciler meclis kapılarını kapattı, milletvekillerinin dışarı çıkmasını engelledi.

     Bunun üzerine hükümet, mecliste temsil edilen tüm partilerden üyelerin olduğu at- hoc komite kurulmasına karar verdi, söz konusu komite toplantılar yaptı, birçok konuda uzlaştı ancak yine başa döndük.

     Hükümet at-hoc komiteyi yok saydı, kafalarına göre yapmayı düşündüğü değişiklikleri “Meclis İdari, Kamu ve Sağlık İşleri Komitesi”ne taşıdı.

    Hükümet edenler, önceleri “Sayı12 belediyeye inecek” dedi, “13 belediyeye” dedi, şimdi ise son toplantıda 27 Kasım’da yapılacak yerel seçime 18 belediye ile girmeyi kararlaştırdı.

    İstişare yok, uzlaşı arayışı yok, hep bir dayatma, hep bir toplumun damarına basma, sinirleri ile oynama var…

    Yine ortalık karıştı, yine tepkiler, yine eylem hazırlıkları, yine gerginlikler.

    Ne gerek var ki bunlara? Neden uzlaşı aranmıyor, neden hep böyle dayatma, neden hep böyle inat.

     Eğitimdeki tüzük ve yasa değişikliği girişimleri de sendikalarla görüşülmeden “ben yaparım olur” mantığıyla ele alındı, gerginlikler oldu…

     Tüm tartışmalara, eylemelere, uyarılara rağmen yine de hükümet bildiğini okumaya kararlı, çatışmayı tercih ediyorlar.

      KIB-TEK’teki gelişmeler, kuruma akaryakıt temini konusu, doğrudan alımlarla ilgili Alicengiz oyunları, bitmek bilmeyen numaralar, entrikalar arka arkaya geliyor.

      Muhalefet doğrudan alımları mahkemeye taşıdığı için, doğrudan alımla ilgili kanun hükmünde kararnameyi yürürlükten kaldırıp, mahkemeyi ekarte etme cingözlükleri…

     Durup dururken ansızın basın özgürlüklerini, dolayısıyla halkın özgürlüklerini kısıtlayıcı yasalar komiteye sevk ediliyor… Sürekli böyle halkı rahatsız edici adımlarla karşımıza çıkıyorlar.

     Ancak çözmeleri gereken birçok kronik soruna çare bulamıyorlar. Alın işte bugün de bir iş kazasında bir emekçi yaşamını yitirdi.

     Özel sektördeki çalışma yaşamıyla ilgili hiçbir sorunla ilgilenmiyorlar, çok sayıda emekçi hak ihlaline uğruyor ve bugünkü iş kazasında olduğu gibi yaşamını da yitiriyor.

    Tabii devlet daire ve kurumlarında da personel ihtiyacı olan yerlere istihdam yapılmıyor, gereksiz yerler şişiriliyor. İşte en son olarak geçen gün kamuda örgütlü üç sendika; KAMU-İŞ, KTAMS ve KAMU-SEN, Lefkoşa Trafik Dairesi Ehliyetler Birimi’ndeki personel eksikliğinin giderilmesi için eylem yaptı, grev uyarısında bulundu.

    Trafikte, çevrede, sağlıkta, eğitimde sorunlar dağ gibi, hiçbir şey düzgün gitmiyor.

    Hükümet, hayatı ucuzlatacağı sözlerini tutmuyor, her şey her gün pahalı oluyor, hayat çekilmez oldu, yapılan öneriler de dikkate alınmıyor.

   Hem sorunları çözemiyorlar hem de hak budama, özgürlükleri kısıtlama, kafasına göre iş yapma zihniyetine bürünüyorlar.

   Canı çıkmak üzere olan halkın daha da boğazını sıkıyorlar ama hep diyorum, böyle uysal bir halk buldukları içindir onların bu kahramanlığı, dişimizi göstermeyi beceremiyoruz ki onlara…