İCRAAT YÖNÜNDE HÜKÜMETİN HİÇBİR MOTİVASYONU YOK. SADECE MAAŞ ÖDEYEBİLDİĞİ İÇİN ÖVÜNEN BİR HÜKÜMET YAPISI VAR. BUKÜÇÜK ÜLKE TARİHİNİN EN BÜYÜK BORÇLANMALARINI YAŞIYOR; AMA MEMLEKETE TEK BİR ÇİVİ DAHİ ÇAKILMIYOR…

YAŞANANLARDAN DERS ÇIKARSAK NE OLUR ÇIKARMASAK NE OLUR… UTANSAK NE OLUR UTANMASAK NE OLUR. ORTADA İCRAAT YAPACAK NE PARA VAR, NE DE PROJE ÜRETECEK BİR KAMU YAPISI

Bugün beklenti Cumhuriyet Meclisi başkanının seçilmesi yönünde. Başsavcılıkdan gelen görüşünün ardından Zorlu Töre de yelkenleri suya indirdi. Peşi sıra Faiz Sucuoğlu, ihtiyaç duyulması halinde meclise giderek oy kullanacağını söyledi. 29 milletvekili olan iktidar, istese 15 dakika içerisinde meclis başkanını seçer…

Maalesef, geçtiğimiz haftadan bugüne ülke demokrasisi adına yaşananlar ciddi bir utanç kaynağıdır. Nitekim dün Başbakan Ünal Üstel yapmış olduğu kapsamlı bir yazılı açıklama ile duyduğu üzüntüyü dile getirdi. Milletvekillerine ders niteliğinde mesajlar verdi…

Usta bir elden çıktığı belli olan o basın bildirisi, yalnızca Ünal Üstel‘in görüşleri değil, belli ki UBP içerisine yönelik de sağlam bir genelge gibiydi… UBP milletvekilleri bundan mesaj alır, gereğini yapar, meclis başkanı seçilir… Amenna… Aksi skandallar zinciri devam eder

Ülkenin çok ciddi ihtiyaçları var. Örneğin enerji alanında Teknecik’ten başlayarak hem üretimin hem de ada genelinde iletişimin ciddi şekilde revize edilmesi gerekiyor. Güney Kıbrıs bu alanda Avrupa standartlarını yakalarken, bizleri bu kış da karanlık bekliyor

Üzülerek gördüğüm bir başka nokta da icraat yönünde hükümetin hiçbir motivasyonun olmaması. Sadece maaş ödeyebildiği için övünen bir maliye bakanı aslında ortadaki tabloyu bize özetliyor. Dolaylı vergileri topla, maaş öde… Tamamdır

Geçtiğimiz günlerde 24 milyon Euro borçlanma yapıldığını unutmayalım. Hükümet her ay 5 milyar Türk Lirası bulup, maaş ödemek zorunda. Aynı şekilde belediyeler, aynı şekilde kurumlar… Rahat maaş ödeyen tek kurum sosyal sigortalar. Gerisi sağlam bir borç batağında, devlet de dahil

Böylesi bir tabloda halen bugünü de makam kavgasıyla geçirecek olmamız utançtan çok ötedir. Ders çıkarsak ne olur çıkarmasak ne olur… Utansak ne olur utanmasak ne olur. Ortada icraat yapacak ne para var, ne de proje üretecek bir kamu yapısı

Tüm kurumlarıyla çöken ülkede halen, küçük siyasi zaferlerden zevk alan kitleler var. Bu çöküş önümüzdeki süreçleri de yaşanmaz hale getirdi, farkında değiliz. Hiçbir alanda çağdaş değerlere ulaşamadığınız gibi, var olanı da tarumar etmekle meşgulüz, farkında değiliz…

Ülkenin neden böyle olduğuna bakmak için, ekonomiye seçilen müsteşara, enerji yönetimi için seçilen yönetim kuruluna bakmak yeterli… Bütün içerisinde bu iki parça çok bir şey ifade etmeyebilir. Ama zihniyeti görmemiz açısından son derece önemlidir

Biz bu değiliz ve bu ülkenin çok değerli insanları vardır. Ekonomi Bakanlığında ekonomist yok, elektrik kurumunda enerji uzmanı yok, kurumların yönetim kurullarını partizanlarla doldurdular, kooperatif iştirakleri vurgunculara teslim edildi… Sonuç tabii ki bataklık

Başbakan Üstel maalesef beklediğimiz performansı gösteremiyor. Neden? Belli ki onun da motivasyonu devlet işleri değil. Yoksa bu küçücük ülkeyi doğru yönetmek hiç de zor bir iş değil. Ne istediğiniz, ne yapmaya çalıştığınız önemli…

Meclis başkanı seçilir, bugün de geçer. Esas önemli olan ülkenin temel sorunlarını çözmek için gösterilecek çaba ve motivasyon… Bu ülkeyi seviyor musunuz, sevmiyor musunuz? Gördüğümüz kadarıyla sevenler çoğunlukta değil… Yoksa bu halde olur muyduk?