İSRAİLLİ TUTUKLANDI; YALNIZ BIRAKILDI… MACAR VE ALMAN KADINLAR TUTUKLANDI “BANA NE?” DENDİ… ŞİMDİ SIRA KIBRISLI TÜRKLERE GELDİ… MÜLKİYET MÜZAKERE MASASI KONUSU… ORTADA MASA YOK… HUKUK ZORUYLA SİYASİ SONUÇ ELDE EDİLMEK İSTENİYOR

GÜNEYDEKİ TÜRK MALLARI KAMULAŞTIRMA YOLUYLA; OTOBAN, KAVŞAK, HAVAALANI, KATLI OTOPARK, PARK, HASTANE, SANTRAL OLUYOR… ESAS HEDEF TÜRK EKONOMİSİ… ŞİMDİ SIRADA NE VAR? EĞİTİM Mİ? TURİZM Mİ?

Kamuoyunda yeteri kadar tartışılmıyor ama sanırım Rum Yönetimi’nin, kuzeydeki mülkiyet yapılanması konusunda atmış olduğu son adım hepimizi rahatsız etmeli. Vakit kaybetmeden bu alanda bir siyaset belirlenmeli ve ortaya çıkan durum iyice etüt edilmeli…

Rum tarafı, Loizidou ve Orams davalarının ardından uzunca bir süredir gömmüş olduğu baltaları yeniden ortaya çıkardı. Üstelik son atılan adım, diğer atılan adımlardan çok daha farklı. Kısacası “Bana bir şey olmaz” diyen kim varsa artık Rumların hedefinde ve her türlü mal alım satımı davalık.

Son açılan dava, tamamen miras yoluyla kendilerine kalan malı satan hak sahiplerine, üzerine inşaat yapan şirkete ve o inşaattan mal alan beş Ürdünlü şahsa… Açılan bir hukuk davası ve davacı Rumlar hak talep ediyor. Bu dava, daha önceki davalara benzemiyor.

Taşınmaz Mal Komisyonu içerisinde çözülebilecek bir konu, ileride bir kısmı Londra’da bulunan mirasçıların Londra’daki mülklerine haciz konmasına kadar gidebilir. Bu noktada oturup düşünmemiz gereken konu budur…

Düşünsenize, o kadar ileri gidildi ki dava tebliğleri e-mail yoluyla yapıldı… Maalesef Kıbrıs Türkü defansa çekilmiş; Annan Planı’nda tanımlanmış ve Taşınmaz Mal Komisyonu’na yetki verilmiş alanlarda bile artık davalar açılabiliyor, kırmızı bülten ve bulunduğu ülkede haciz yolu zorlanıyor.

Her konuda olduğu gibi bu konuda da “Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” diyerek yaşananlara bu gözle bakan kişi sayısı çok. Ancak bu yaşananlar, daha önce yaşananlarla uzaktan yakından ilgisi olmayan; yarın her Rum mülkü tutanın başına gelebilecek bir olay…

Abarttığımı düşünebilirsiniz ama konu tamamen siyasi… Bugün müzakere masasının bir konusu olan mülkiyet üzerinden başlayan dava süreçleri, yarın Kıbrıs Türk ekonomisinin lokomotifi turizm ve eğitim sistemini de içine alacak şekilde genişleyebilir.

Dediğim gibi, siyasi bir tavır geliştiren Kıbrıslı Rumlar, hukuk yoluyla siyasetin önüne geçme stratejisini devreye koydu. Kıbrıs sorununun çözümü ile birlikte müzakere masasında netlik kazanacak konular, bugün Kıbrıs Türkü’ne doğrultulmuş bir silah gibi.

Güney Kıbrıs’ta kalan Kıbrıslı Türklere ait malların yaklaşık yüzde otuzuna, kamulaştırma yoluyla adeta çöküldü. Hastaneler, katlı otoparklar, otobanların geçtiği güzergâhlar, havaalanı ve elektrik santralleri… Önemli bir bölümü Türk malları üzerinde.

Doğrudur; kuzeyde izlenen mülkiyet politikası, süreci geri dönülmez bir yola soktu. Kıbrıslı Türkler, ekonomilerini ayakta tutmak için emlak sektörünü de kullandılar. Bizim kuzeydeki gerçeğimiz, Kıbrıslı Rumların güneydeki politikasını görmemize engel olmamalı.

Güneydeki şikayet dosyaları tamamen bir organizasyonun eseri. Kuzeydeki mülk belirleniyor, tapudaki hareketleri izleniyor, isimler belirleniyor; ardından da Rum sahipleri sırayla davacı oluyor. Hatta Taşınmaz Mal Komisyonu’ndan parasını alanlar dahi davacılar arasında.

Kıbrıs Rumları, hukuku kullanarak siyasi sonuç elde etme derdinde. Oysa Taşınmaz Mal Komisyonu, bu tartışmalar yaşanmasın diye kurulmuştu. Ve bilmemiz gerekir ki bugün emlak sektörü, şimdi tüm mülk sahipleri, yarın turizm ve eğitim sektörü…

Bu yaşananlarda elbette izlenen iki devlet politikasının da etkisi var. Bu bir tercihtir. Artısı, eksisi çok iyi hesaplanmalı; politikalar buna göre belirlenmeli. Şu anda Türk tarafı sadece seyrediyor, Kıbrıs Türk liderliği kınamaktan öteye gidemiyor… Durum tahminimizden çok daha kötü.