Ülke yöneticileri illaki özel günlerde açıklama yapacak…

 Sanki de o açıklamayı biri okuduğunda onlara “aferin” ya da “bravo” diyecek.  

 Tam tersine katlanılması zor bu samimiyetsiz açıklamalar, okuyanı daha çok sinir ediyor…

 Bugün 4 Şubat Dünya Kanser Günü…

 Gün dolayısıyla Sağlık Bakanlığı bir açıklama yaptı, hükümetin mücadeleyle ilgili neler yaptığı anlatıldı ve vatandaşlara kanserden korunmak için neler yapılması gerektiğiyle ilgili tavsiyelerde bulunuldu…

  Sağlık Bakanlığının ya da Sağlık Bakanının kanserle ilgili konuşmaya yüzü mü var?

  Ben onların yerinde olsam, susar hiç konuşmazdım.

  Bu ülkede aylarca ilaç sıkıntısı çekildi, ilaç sıkıntısının en büyük mağdur kesiminden birisi de kanser hastalarıydı.

  İlaç sorunu defalarca gündeme geldi, sağlık örgütleri bu konuda Lefkoşa sokaklarında yürüyerek eylem bile yaptı.

   Sağlıkla ilgili sivil toplum örgütleri, defalarca konuyu gündeme getirdi.  

   Gazeteler defalarca ilaç sıkıntısını haber yaptı, televizyon programlarının değişmez konularından oldu.

   Kanser hastalarının yakınlarının sosyal medyada paylaştığı ilaç sıkıntısıyla ilgili paylaşımları yürek parçaladı.

   Kanser hastalarının; “Almam gereken ilacı bulamadığım için normal periyodunda değil de daha aralıklı alıyorum, sağlımdan endişe ediyorum” sözleri kulaklarımdan gitmiyor.

   Bu ülkeyi yönetenler, kanser hastalarına bundan daha büyük kötülük yapabilir miydi?

   Üstelik bu ilaç sorunu halen tam anlamıyla çözülebilmiş de değildir.

    Hangi yüzle çıkıp da “onu yaptık, bunu yaptık” diyebiliyorsunuz, hangi yüzle insanlara kanserle ilgili tavsiyelerde bulunabiliyorsunuz?

    Yüzünüz mü var kanserle ilgili konuşmaya? Yoktur, konuşmaya hakkınız yoktur, hiç olmazsa susun.

    Sağlık Bakanlığı, yaptığı açıklamada “Kanserde Erken Tanı Birimi”ni övdü ama herkes de biliyor ki buraları halen istenen düzeyde değil.

    Tabipler Birliği, gerekli sayal altyapının geliştirilmediğini ve buna önem verilmediğini belirtiyor.

     Yine Tabipler Birliği, kanser yükünün azaltılması amacı ile tüm toplumu kapsayacak şekilde erken tanı ve tarama programlarının uygulanmasının halen mümkün olmamasını eleştiriyor.

    Ülkemizde “kanseri önleme” çalışmalarına önem verilmiyor ve maalesef o alanda çok yetersiziz…

    Kanseri tedavi etmek de önemlidir ama çok daha önemli olan kanseri önlemektir ama ülkeye ilaç satın almaktan aciz yöneticilerden öyle bir çalışma yapmasını nasıl bekleyelim?

     “Kanser Hastalığı Bildirim Yasası”nın geçmesiyle kanserin, bildirimi zorunlu hastalık kategorisine alınması elbette olumlu bir adımdır ama yapılması gereken daha çok iş vardır.

     Sağlık Bakanlığı, bugün yaptığı açıklamada 2018 yılının kanser hastalığı verilerini/ istatistiğini açıkladı.

     Bakanlık yetkililerine hatırlatmak isterim ki 2022 yılındayız…

     Elbette dört yıl önceki veriler bize bir şey söyler ama her şeyi söylemez…

     Hayat 2018’den sonra devam etti, hastalık da devam ediyor…

     İnsanların yaşamında da toplumların yaşamında da ülkelerdeki yaşam açısından da dört yıl oldukça uzun bir süredir.

     Kanser gibi ciddi bir hastalıkla ilgili verilerin dört yıl geriden gelmesi, bu konuda ne kadar yetersiz ne kadar hantal çalışıldığını gösteriyor.

    Dört yılda neler değişmedi ki? Mesela kanserle ilgili verilen açıklandığı 2018 yılında henüz Covid-19 salgını yoktu… Anlatabiliyor muyum?