Artan döviz fiyatları hayatın her alanında yaşamı daha da zor hale getiriyor. Bu ülke insanının peşi sıra gelen bu “mali afetle” baş edebilmesi mümkün değil. Ürettiğiniz her kaynak, anında yok olmaya mahkum. Daha da kötüsü üretim çarkları yüksek maliyetler nedeniyle durma noktasında

Sıradan bir işletmenin bu maliyetlerle başa çıkması mümkün değil. Emeği ile hayatını kazanan kesim ise artık “dar gelirli” kapsamında. Makinist, berber, terzi, hayvancı, çiftçi, dülger, aklınıza ne gelirse… Emekle para kazanan kesimin ciddi ciddi devlet desteğine, teşvikine ihtiyacı var

Peki devlet nerede? Hükümet? Hükümet neyle uğraşıyor? Üzgünüm ama, herkesin gizli bir dosyası, işini takip ettiği bir dayısı var. Sektörler yerle bir olurken, hayatın her alanına dokunacak siyasi adımlar atılamıyor, öncelikler toplumdan yana değil

Bilim kamudan dışlanmış, istatistik bilimi unutulmuş, yenilikler takip edilmiyor, yeni yazılımlar kimsenin aklına gelmediği gibi, işler daha da zorlaşıyor, teknoloji takibi yapılmadığı gibi, istihdamlar da bu yeniliklerin yaşam bulmasına yönelik değil. Kısacası çökmesi için herkes bir ucundan tutmuş

Son meclis toplantılarına bakın. İvediliği alınmaya çalışılan tüm yasalar, ya kişiye özel, ya da özgürlükleri kısıtlamaya odaklı. Ekonomi temelli, öncelikli tek bir yasa, tek bir program gündemde değil. Perde gerisinde çalışılan bir program var ama o da kamu çalışanına yönelik maaş ödeme şekli

Nasıl olacak? Başbakanın aklında olan formül, “15 bin TL sınırı…” Kamuda çalışan ve 15 bin TL altında maaş alanlara çok, 15 bin TL üzerindekilere ise kademeli olarak daha az maaş ödenecek. Böylece, kamu çalışanın alım gücü, az maaş alanlardan yana artırılacak

Peki bu ülkede hiç emeklinin ve sosyal yardım maaşı ile yaşamaya çalışanların durumuna bakan var mı? Eskiden, “dedeler” vardı. Okul parası öder, ilk arabasını alır, ailenin taksitlerine yardım eder, çocuklarını da birer ev sahibi mutlaka yapardı. O dedeler artık yok. Emeklilerin maaşı sağlık giderine zor yetiyor

Bir de sosyal yardım maaşı ile geçinenler var ki, o devletin hiç umurunda değil. Neden? Çünkü KKTC artık “sosyal devlet” değil. Nasıl bir devlet yapısı peki? İş takipçilerinin meclisten başlayarak kamunun her alanına sızdığı, rüşvet çarkının ayyuka çıktığı bir yapı

Ortaya atılan her projenin arkasında bir siyasetçi iş takipçisi olarak çıkıyor. Seçim sahalarında “halkçı”, iktidar mensubu olarak siyasete soyununca “rantçı” olanları görüyor, biliyor ve izliyoruz. Bu rantçıların hangi ihaleyi neden gündeme getirdiği aşikar. İçerisinde halk yok, rant var

Polis, savcılık ve mahkemelerimiz, bu ülke insanının son tahlilde sığınacağı en önemli limandır. Her üç yapıda da halktan yana, aldığı maaş kendine yeten, görev ve sorumluluk alanı dışında talimat almayan, gücünü görev yetki ve sorumluluğundan alan ülke sevdalılarına çok ihtiyacımız vardır

Son dönemde, her üç kurumun da yıpratılması için ciddi bir çaba vardır. Maalesef bu kurumların yıpranması için, sadece dışarıdan yapılan eleştiri ve saldırılar değil, kendi içinde de sorunlar öne çıkıyor. “Devletin polisi, devletin savcısı, devletin yargısı…” Bize yeter. Ötesi için uğraşanlar “çürük elmadır”

Kamu okullarında ciddi bir yığılma var. Özellikle Girne ve Lefkoşa merkez devlet okullarında öğrenci kaydı için masa- sandalye- sınıf yok. Olmaması da normal. Böyle bir dönemde, özel okullarda en uygun fiyat, 50 bin TL’den başlıyor, o da peşin ödeme yaparsanız

Eğitimin bu ülkede, büyük bir mali kaynakla topyekun ele alınması gereken bir alan. Eğitim, ciddi iştir. Nasıl gençler yetiştiriyoruz? Hangi ortamlarda yetiştiriyoruz. Hangi akademik içerikle yetiştiriyoruz? Okulların fiziki yapısından, eğitimin içeriğine, öğretmen sayısından sınıf düzenine müdahale şart

8.45’de yayındayız. Kamuyu kendi siyasi iktidarları için rant aracı görenlere inat, bildiğimizi, duyduğumuzu anlatmaya devam edeceğiz. Bu ülkenin ciddi bir “ortak paylaşıma” ve dayanışmaya ihtiyacı vardır. İktidar ise bunun itici gücü olmak zorundadır. YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. GÜNAYDIN