MAALESEF BU ÜLKEDE YAPANIN YANINA KAR KALIYOR. YOLSUZLUK VE HIRSIZLIK KORKUSUZCA YAPILIYOR. NEDEN? “E KİM CEZA ALMIŞ Kİ BEN DE ALAYIM DİYOR” ADAM…

ÇÖZÜMÜ MÜMKÜN BİR ÇOK SORUN HAYATIMIZI ÇEKİLMEZ HALE GETİRDİ. DÜNYANIN EN ZENGİN ÜLKELERİNDE DAHİ KAMU KAYNAKLARI BU KADAR PERVASIZCA TÜKETİLMİYOR... VASATLIĞIN İKTİDARINDA; GENÇLERİMİZE YAZIK…

Çözümü mümkün onca sorun, hayatımızı çekilmez hale getiriyor. Maalesef KKTC’de, “parası hazır” işlerde dahi organizasyon yetersizliği nedeniyle vatandaş adeta zulüm görüyor. Kamu, sorun çözme yeteneğini yitirirken, bu alana ödenen maaşın karşılığını alamıyor vatandaş…

Okul var, bina çürük; Türkiye’den su geliyor, evlere aktarılamıyor; yeterli enerji üretimi var, organizasyon yok; çöp depolama alanı var, çöp yönetimi yok… Örnekleri artırarak gidebilirim. Sorunların çözümü için yapılması gereken tek şey doğru organizasyon

KKTC halkı, aldığı hizmetin karşılığını ödeme konusunda da son derece cömert. Devlete borçlu kalmadığımız gibi, belediyelere de borç ödeme konusunda başarılıyız. E daha ne yapalım? Parasını ödediğimiz bir çok hizmetin karşılığını alamıyoruz

Standartlara inanmıyoruz. Liyakata inanmıyor, işi ehline teslim etmeye korkuyoruz. Zaten denetim konusunda hiçbir reaksiyon göstermeyen bir yapı oluşmuş durumda. Belki arada polis, o kadar

“Yolsuzluk” sadece algı olarak değil, ayan beyan siyasetin ve siyasetçinin üzerine yapıştı. İşin enteresan tarafı, vatandaş artık, “yolsuzluk” yapanı değil sadece, bunu “engelleyemediğini” düşündüğü muhalefet vekillerine de güvenini kaybediyor

Oysa “siyaset” kurumu, bir ülkede en güvenilir kurum olmalı. Halkın hakkını korurken, kamu kaynağına sahip çıkarken, aynı zamanda gelişimi ve değişimi de sağlayacak adımlar atabilmeli. Bizde öyle mi? Bırakın kamu kaynağını korumayı, halkın hakkını korumayı, siyaset eliyle dibe itiliyoruz

Eskiden bu ülkede, bir siyasetçi aleyhine bırakın belgeli, bir köşe yazarı eleştiri yazsa ortalık kaynardı. Şimdi bu halk soyuluyor, bunun için bakanlık makamları kullanılıyor, ortada belgeler havada uçuşuyor, kimsenin umurunda değil.

Bakan soyuyor, göz yumuyor, çete kuruluyor resmen. Devletin makamlarına gelen insanlar da liyakata göre değil, soygun düzenine uyup uymamaya göre seçiliyor. Haksızlığın, arsızlığın, yolsuzluğun önüne taş koymaya çalışan bürokratlar görevden alınıyor.

Ülkenin doğasını, orman alanını, deniz kenarını, havaalanını, peşkeş çekmek de yolsuzluktur. Siyaseti, toplumsal kalkınma gibi bir dert ile uğraşacağına, yana yandaşa nereyi peşkeş çekeceğinin derdine düşmüş, siyasetçi iş takipçisi haline gelmiştir. Vekil- bakan maaşı da yetmiyor artık

Dünyanın en zengin ülkeleri bile, kamu kaynaklarını bu kadar har vurup harman savurmaz. Siyasette bir dönem daha kalma adına; aile bütçesini şişirme adına, eşe- dosta torpil yapma adına bu ülkenin tüm değerleri, kaynakları doğası ile birlikte yok ediliyor. Lanet gelsin, engellemeye de gücümüz yetmiyor

Vatandaş açısından güçlü kalan, ayakta duran tek konu yargıdır. Yargı dediğimiz kavramın da polis- savcılık ayağı ağır aksak işlemektedir. Gücünü anayasadan alan bu kurumların, siyasetten gelen baskılardan arındırılması ve halk adına adım atması ise bu ülkedeki en büyük hayallerimden biridir

Yapanın yanına kar kalmayacak arkadaş. Herhangi bir olayın ardından polis de savcılık da daha hızlı çalışacak. Sayıştay raporları başka olmak üzere, ortaya çıkarılan yolsuzlukların üzerine hızla gidilecek. Vatandaş da görecek, ama önemlisi kimse bir daha cesaret edemeyecek… Umarım…