Dünyada bazı şeyler tersine işliyor. Madleen. İçinde barışçıl aktivistler, gazeteciler, yardım malzemeleri... Ve elbette haklı bir mesaj: “Gazze’de abluka bitsin.” 

Bu gemiye İsrail’in uluslararası sularda müdahale etmesiyle başlayan dünyada yükselen ses, madalyonun diğer yüzünü görmemizi sağladı

Fransa, İtalya, İspanya, Norveç... Hepsi bir anda gemidekilerin serbest bırakılması için ses verdi.  
Elbette Madleen’in taşıdığı un, bebek maması, tıbbi malzemeler değerli. Ama neden aynı ülkelerden, Gazze’de her gün enkaz altından çıkarılan çocuklar için böylesine yüksek ve net açıklamalar duyamıyoruz.
Gazze’de beton altında kalan bir çocuğun çığlığı neden yalnızca "şartların karmaşıklığı" denilerek geçiştiriliyor?

İsrail’e yönelik cılız tepkiler artık sadece samimiyetsiz değil, hesaplı. Madleen’e yapılan müdahale, uluslararası hukukun ihlali evet ama aynı hukuk, savaş suçları karşısında nedense devre dışı.
Her gün ölen yüzlerce masum, milyonlarca yerinden edilmiş, susuz, aç ve hasta insan neden uluslararası toplumun umrunda değil?

Bu yazının amacı Madleen gemisindeki insanların gayretini küçümsemek veya abluka karşıtı barışçıl eylemleri gölgelemek değil, aksine dünyanın o gemideki insanları sahiplendiği gibi Gazze’deki masum insanları da sahiplenmesi içindir.
Madleen’e tepki veren herkesin, en azından Gazze’de ismini bilmediğimiz çocuklar için de aynı tonda konuşması gerekiyor. Vicdan, seçici olursa artık vicdan değildir.