Bir 'sabun kokusunun' hikayesi

ads ads ads ads
19/01/2019

ads
Bir 'sabun kokusunun' hikayesi

Ögretmen Derviş Atakan'ın sosyal medya paylaşımı dikkat çekti. Bir sabun kokusunun hikayesini anlatan Atakan okuyanları nostaljik bir yolculuğa çıkardı.

Bir "sabun kokusunun" hikayesi. Evet, yeni aldığım bir sabunun kokusu beni çocukluk yıllarıma götürdü. Lefkoşa'da surlar içinde araba geçmeyen bir sokakta, Kanlı Mescit Sokak'ta geçen çocukluk dönemim. Hatta 30 yaşıma kadar geçen yıllar. Ne güzeldi o çocukluk yılları? İşte bu hikayenin başında belirttiğim sabun kokusuyla başlayayım. Nenem ve dedemin evi ile duvar ayıran bir evimiz vardı. Dedem çaydanlığa adaçayı koyup, gabiralıkta ekmek, hellim, zeytin hazırladığında zaten kokular doğal olarak bizim eve de gelirdi. Dedem ve nenem duvarın ardından "Derviş" diye çağırdığında neredeyse son hece bitmeden nenemin evin mutfağındaydım. Gardaşım Osman Atakan da biraz büyüdüğü zaman (1977 sonrası) O da benimle gelmeye başlamıştı. Hatta ben daha küçükken annem "evde yemek yok mu?" diye sözler söylediğinde nenem anneme kızardı. İşte o yıllarda yani 1974 öncesinde bizim evin banyosu yoktu. Nenemin evde haftanın belli günlerinde büyük bir kazanda ve kocaman bir ocak üzerinde ısıtılan suyla "hamam" dediğimiz karanlık bir banyoda ailenin bütün bireyleri (nenem, dedem, teyzelerim Emine ve Sevinç Miralay, dayım Arif Ilker Miralay, yengem Zehra Miralay, annem, babam, ben ve gardaşım Osman) sırayla yıkanırdık. İşte o zamanlar, "arap sabunu veya develi sabun" denilen yeşil sabunla yıkanırdık. O sabun taş gibiydi ve yeni olmasın diye dua ederdim. Niye mi? Yeniyken o kadar sert ki, başımı ağrıtırdı. İşte o sabun mis gibi kokardı (bizim Kıbrıs ağzıyla "tüterdi"). Bir de o meşhur "ilif" denen kabakgillerden bir lifimiz vardı. O da yeniyken adeta derimizi törpülerdi. İşte o günlerde biz çok mutluyduk. Dedemin "Skoda" marka arabasıyla ailece denize, pikniğe gittiğimiz günler ne güzeldi öyle... Nenemin evindeki televizyonda 1974 öncesi Rum tv kanalında gösterilen "Türk filmi" gecesi "iskemlesini" kapan nenemin eve gelir (sokakta sadece nenemde tv vardı), o duygusal Türk filmlerinde tüm sokak sakinleri gözyaşlarına boğulurdu. Film bitince gelen misafirler iskemlesini alır evlerine giderlerdi. İlkokulun ilk yıllarında (1974 öncesi) babamın çalıştığı Aile Mahkemesi'ndeki odacı amca beni gara bisikletiyle arar ve bisikleti ön demirinin üstündeki küçük sellaya oturtur evimize getirirdi. Sonraki yıllarda, babam bir "Fiat" araba almıştı. Bizi, o arabayla haftasonu gezmeye bugünkü Gönyeli sahası yakınlarına götürür ve oradan Lefkoşa'yı seyrederdik. Ama en güzeli de oraya giderken Ortaköy Halk Fırını'ndan çörek, pilavuna ve fıstık almamızdı. Babam Halil Atakan (nur içinde yatsın), bizi Girne kordon boyuna götürdüğünde dünya bizim olurdu. Çünkü, babam hafta sonları da çalışırdı. KTFF'nin maçlarında girişteki gişede (Taksim Sahası, Yusuf Kaptan, Kaymaklı Ruso, Mağusa Canbulat, Akdoğan ve Girne (o zamanki ismiyle) 20 Temmuz Stadı'nda) bilet keserdi. Biraz büyüyünce ben de O koca çınara yardıma giderdim. Babam bana, buna karşılık harçlık verirdi. İşleyip, para kazanmak çok zevkli idi. Bizim o "Fiat" arabaya bir gün fare girmiş ve el fireninin o bölgede bir delik açmıştı. Babam da orayı bezle tıkamış ve üzerini de lastik paspasla kapatmıştı. İslimli, gaz ocaklı, lambasuyulu hayat yavaş yavaş değişmeye başlıyordu... Sonradan arabamızı değişmiş, evimize televizyon almış, evimizi tamir etmiş, banyo ilave etmiştik. İşte o günlerden, bugünlere gelirken çok şeyler değişti. Belki o günlerde internet, cep telefonu, her evde televizyon yoktu ama saygı, sevgi, dostluk, misafirperverlik, en önemlisi insanlık vardı. Rahmetle andığım babam; "okuyun, adam olun" derdi hep. Okuduk, adam olduk. Ama günümüzde çok şey değişti. Saygı ve sevgi kalmadı. En önemlisi insanlık kalmadı. O şarkı sözü gibi oldu galiba... "Biz büyüdük, kirlendi dünya"... Sevgiyle ve sağlıcakla kalın...

19/01/2019 21:32
Bu habere tepkiniz:
Habersiz kalmamak için Telegram kanalımıza katılın
ad
ad
TAGS: Derviş Atakan, Halil Atakan, haber, kıbrıs
MANŞETLER

HK KIBRIS

© 2024 Haber Kıbrıs Medya Danışmanlık ve Matbaacılık Ltd.