ORTAOKUL VE LİSELERİMİZ ADETA MÜLTECİ KAMPINA DÖNDÜ. HER MİLLETTEN ÖĞRENCİ… BU SADECE EĞİTİM BAKANININ SORUNU OLAMAZ. KAPISI SORMA GİR HANI OLAN BİR ÜLKENİN OKULLARI DA BÖYLE OLUR

SORUNLAR BELLİDİR, ÇÖZÜM DE BELLİDİR, AMA HALEN DAHA KILINI KIPIRDATAN YOK… KAVGA DEVAM EDİYOR AMA GEREKÇELERİNİ ORTADAN KALDIRMAK İÇİN ADIM ATILMIYOR

Sorunu anladık değil mi? Öğretmen derdini meramını anlattı. Bakanlık da derdini meramını anlattı. Kavganın başlama nedeni başka, bugün konuştuğumuz sorunlar başka. Oysa, kavganın nedeniyle, yani ders saat ile değil, sorunun kendisi ile uğraşmamız gerekiyor

Mesela öğrenci sayısı ile ilgili sorunu herkes kabul ediyor artık… Mesela okullarda Türkçe bilmeyen öğrenci sorununu da herkes öğrendiği gibi, çözüm de üretmek için “hazırlık sınıfı” ya da “yaz döneminde Türkçe dil eğitimini” tartışıyor

Artık okullarımızın çürük, binalarımızın işlevsiz, alt yapımızın yetersiz olduğunu da biliyor herkes. Öğretmenin ders saatiyle ilgili direnci devam edecek, belli. Hükümet de yasadan geri adım atmayacak o da belli. Ama bizim sorunumuz bu değil ki…

Yani diyorum ki, herkes meramını anlattıysa, çözüm için adım atalım. Harekete geçelim. İktidar düşse de, sendika yönetimi değişse de bizim sorunumuz çok büyük. Bizim sorunumuz bir ülkenin geleceğini ilgilendiriyor aslında…

Sorun, sendikayı da aşar, eğitim bakanlığını da. Bunu anladığımız anda bir adım ileriye gideceğiz. Sorun, bir toprak parçasının kendi insanına bakış açısıdır aynı zamanda. “Yok oluyoruz” yahu, anlaşılmayacak ne var?

Yüzyıllardır bu adada oluşan yapuı, kültür, merhamet, nezaket, bilgi, birikim, kültür, meziyet, yetenek, aklınıza gelen ne varsa, büyük bir dönüşüm içerisinde. Haliyle eğitim de bundan payını alıyor. Her alandaki çöküş ve yozlaşma eğitimi de etkiliyor

Bir çok yetenekli öğrencimiz de bu sistemde kör- çar olup gidiyor. Kolejlerde seçilmiş öğrenciler, aynı zamanda da öğrenci akışından da etkilenmediği için oralarda kaliteli eğitim devam ediyor. Ya ortaokul ve liseler? Hepsi adeta mülteci kampına döndürüldü, bu sorun değil mi?

Başbakan, İçişleri Bakanı, Maliye Bakanı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı… Bir odaya kapanmanın vakti değil mi? Yaşadığımız bu sorunların temeli bellidir. İnsan çok, para yok. Kapılar sorma gir hanı, durmadan çoluk- çocuk aileler geliyor… Okul alt yapıları çöktü, tamir için kaynak yok

Bu okul alt yapısı ile sorunu çözmek mümkün değil. Ama bakıyorum, kavga sadece sendikalar ve eğitim bakanlığı arasında. Eğitim bakanlığı ders saatini artıran yasayı çekse ne olur çekmese ne olur? Eylem bugün bitse ne olur, bitmese ne olur?

Tekrar etmekte fayda görüyorum. Belki de öğretmenin en fazla çalışması gereken bir dönemden geçiyoruz. Yıllardır çocuklarımız, tıpkı okul alt yapılarımız ile birlikte ihmal ediliyor. Ne bir program var önümüzde, ne bir kaynak, ne bir ihale…

Okul yok, sınıf yetersiz, öğretmen dadı… Mesleki olarak öğretmenlik görevleri bizim bildiğimizin çok ötesinde artık. Mutsuz çocuklar, bölünmüş aileler, fakirlik ile uğraşıyor öğretmen… Bu yapıda okullardaki başarılı öğrenciler de ancak özel ders ile sonuca ulaşabiliyor

Şimdi birilerinin yangını söndürmek için inisiyatif üstlenmesi gerekiyor. Tamam anladık, durum ders saatlerinden çok ötededir… Bunu hükümet ne zaman anlayacak? Muhaceretten çalışma yaşamına, okul bütçelerinden tamir ve bakıma kadar yapılacak çok şey var…

Henüz, hiçbir eksiklik için kollar sıvanmadı. Öğrenci sınava giremedi, bu saatten sonra da sınavların öğrenciye hayrı yok, eminim bundan. Öğretmen onu da bir şekilde dengeler ama… Sorunlar bellidir, çözüm de bellidir, ama halen daha kılını kıpırdatan yok…