İnsan motivasyonunu anlamak için bir sürü kitap okuduktan sonra gerçek yaşam koşullarında bu teorilerin büyük bir kısmının işe yaramadığını görmek pek çok yöneticide hayal kırıklı yaratır. Araştırmaların büyük bir kısmının gelişmiş ülkelerde yapılması ve bu araştırma sonuçlarının yer aldığı internetten sipariş verilen pahalı kitapların içeriğinin yaşadığımız coğrafyaya uyumsuzluğu yöneticilerin bazı uyarlamalar yapmaları gerekliliğini ortaya koyar. Spor kulüplerinde "Ver Primi da Göresin Nasıl Koşarlar" mantığı ile yola çıkan çoğu varlıklı yöneticilerin alınan sonuçlar karşısında bir süre sonra bahçelerinde çiçek yetiştirmenin daha keyifli olduğunu düşünmeye başladığını görürüz. Motivasyon kelimesinin gerçek anlamını bilmeyen yöneticilerin çoğunlukta olduğuna inanan bir insan olarak davranışsal teorilerin başını çektiği ödül ceza sisteminin bazı durumlar hariç sürdürülebilir olmadığını görüyorum. Özellikle yaratıcılık gerektiren özgün çalışmalarda iç motivasyon gücü olmadan bireyin başarı göstermesi neredeyse imkansız. Çocuk yetiştirme süreçlerinde beni ödülle cezalandırma kitabının yazarı Özgür Bolat dış şartlandırmaların içten gelen motivasyonu zedelediği ve ilgi odağını dağıtabileceğine ilişkin örnekler verir.

Motivasyon son derece değişken yapısıyla kişiye, konuya, mekana ve zaman göre farklılık gösterir. Bazı sporculara tek bir kelime yeterken diğerlerine bütün bir tribün olarak bağırmak zorunda kalırsınız. Motivasyon aynı zamanda arabaya benzin koymak gibi sürekli güncellenmesi, beslenmesi ve yenilenmesi gereken bir enerji durumu. Bu noktada takımda yer alan herkesin birbirini motive etmesi son derece önemli. İster bir takımda sporcu, isterse bir kurumda çalışan olun fark etmez. Akıllı yöneticilerin ilk yapması gereken şey takım üyelerinin hangi yakıt türünü kullandıklarını tesbit etmek ve motivasyon kaynaklarını belirlemektir. Güzel bir söz ile motive olabilen başarı odaklı çalışanlara sadece prim teklif etmek benzinle çalışan arabaya mazot koymakla eş anlamlıdır. Gümbür gümbür gelen yeni kuşakların anlamsız olan her şeyi protesto etmeleri yöneticilerin bu alanda yeni motivasyon uygulamalarını hayata geçirme zorunluluğu ortaya koymakta. Bireyleri kontrol etmek ve yönetmek yerine ilham vermek ve cesaretlendirmek çok daha etkin bir yönetici yaklaşımı olarak kabul görmeye başlıyor. Ben sizin yerinizde olsam önce kendi motivasyon kaynaklarımı keşfederim. Herkesin kendim gibi olmadığını kabul ederek beraber çalıştığım herkesi çılgınca motive ederim. Havuç ve sopa bir yere kadar. İçerden yanan ateş olmadıktan sonra dışardan ne kadar yellesek boş.