Havasına, suyuna, taşına, toprağına... diye başlayan ve Kıbrıs ile ilişkilendirilen şarkı var ya, bir kahramanlık ve milliyetçilik şarkısıdır. 1972’de çıkmış Ayten Alpman’ın şarkısı olarak plak haline gelmiş. Akabinde 1974 Barış Harekatı olunca kimileri bunu Kıbrıs şarkısı bile sandı. 
Aslında L’aveugle adlı bir Fransız şarkısından uyarlama olduğunu okudum. Okumalar bununla da sınırlı kalmayıp başımı belaya sokma eğilimi devam ettikçe bu Fransız şarkının da Rabbi Elimelekh adlı Yahudi halk şarkısından uyarlama olduğunu görüyoruz. Yani Memleketim şarkısının kökü da Yahudi. 
Konumuz bu değildi ama gereksiz bilgiler dağarcığımıza bir şeyler daha eklemenin, gerekli ve gerçek bilgi arayışının durduğu bir ortamda kimseye bir zararı dokunmaz diye düşünüyorum. En azından muhabbet ortamlarında, gitmek için kredi almak durumunda kaldığımız meyhanelerde konu olur belki. 
Konuya gelemiyorum bir türlü. 
Ben Memleketim şarkısında  değişiklik öneriyorum. 
Kıbrıs ile ile ilişkilendirilen şarkıya ‘Havasın, Suyuna’ kısmı için, ‘havasından mıdır suyundan mıdır’ diye değiştirilmesinin istiyorum en azından, Kıbrıs ile ilgili milli günlerde çalındığında. 
Gerçekten havasından mıdır suyundan mıdır bilinmez ama buralardakiler, ya da bir süre kalanlar resmen akıl transformasyonu yaşıyorlar.
Konuyu şarkılardan açtık madem, gelin ne demek istediğimi müzik alanında bir örnekle açıklayayım. 
Erhan Arıklı, Yeniden Doğuş Partisi Kurultayı ile ilgili yürüttüğü kampanya ile ilgili hangi şarkıyı seçti dersiniz. 
Çav Bella. 
Evet orijinal adı Bella Ciao olan ve tarihçesinin 19’ncu yüzyıla dayandığı söylenen İtalyan protest şarkısını Erhan Arıklı kendine seçim şarkısı yapmış. 
İtalyan Çeltic Tarlası işçilerinin kötü çalışma koşullarını protesto etmek için söylediği bu şarkıyı daha sonra, Nazilere ve faşistlere karşı direnenlerin marşı olduğunu bilmeyen yok. Ernesto Arıklı bunu seçmiş. 
Şimdi oturup bu şarkının tarihçesini uzun uzun anlatacak değiliz tabi. Ama Arıklı’nın bu şarkıyı neden ve hangi akılla kullanmak istediğini anlamak isterim doğrusu. Neye ya da kime karşı direniyor? Dizlerine kadar çamura batmış bir şekilde, pirinç bitkilerinin otlarını yolarken aldığı ücret ile ilgili Padrino’ya tepki mi gösteriyor. Yoksa, faşist güçlere karşı, küçük kafelerde şarap içerken bir Direniş mi örgütlüyor çözemedim. 
Yeniden Doğuş Partisi artık ray değiştiriyor, ‘Milliyetçi Muhafazakar olmaktan bir hayır görmedik artık sosyalist olmaya karar verdik. Bu kurultay da o değişimin başlangıcıdır’ demiyordur diye destekli bir tahmin yürütebilirim. 
Hayır ‘Çırpınırdı Karadeniz’ dururken ‘Ciao Bella’ nedir Allah aşkına. Bak lokum gibi ‘Memleketim’ şarkısı var. Onu kullansanız da bizim ile birlikte tabanın kafasını karıştırmasanız olmaz mı?   
Öyle uzman olarak ortalıkta dolaşmadığımıza bakmayın, bu siyasal iletişim işlerinden, haddimi aşmayacak kadar anlarım. Ama Yeniden Doğuş Partisi Genel Başkanlık yarışında Ciao Bella şarkısı  seçimine mana veremiyorum. Ha amaç bizi konuşturmak mı? E biz zaten konuşuyoruz. Böyle bir riske gerek yoktu ki.  
‘Kardeşim bir herkesten daha devrimciyiz. Niye şaşırıyorsunuz’ diye karşımıza çıkacağına ya da bu yazıya yanıt vereceğini tahmin edebiliyorum. 
Havasından mıdır suyundan mıdır bilinmez ama Arıklı bir sonraki mitinge alın kısmında yıldız olan siyah bir bere ile çıkarsa şaşmam. 
Kimse de şaşmasın.