Onca tartışma arasında zaman hızla geçiyor. Siyasette geldiğimiz nokta, kısır, sadece laf üreten, dalaşan, ama bu dalaşın da siyaseten topluma faydası olmayan bir nokta. Hani siyasi tartışmalardan bir şey öğrenirsiniz, o da yok. İktidarın da muhalefetin de enerjisi icraata yönelik değil

Tabii, bu tabloda iktidarla muhalefeti bir tutacak değilim. UBP, hepimize kötülük yapıyor. Halk olgusunun ortadan kalkması, öncelik olmaması, halkın dert ve sorunlarının çözümsüz bırakılması kabul edilecek bir olgu değildir. Bu halkın layığı da bu değildir.

Dünya Pandemi sonrası yeni bir evreye giriyor. Üretim odaklı, gelişim odaklı, bilişim odaklı… Bizde ne var? Tam 2 yıldır sadece UBP’nin kaos, lidersizlik, vizyonsuzluk, sürüklenme ve kavgalarının esiri oldu bu toplum. Hiç kimse bunu hak ettiğimizi söylemesin

Bir süredir hayvancılardan yükselen sese kimse kulak vermiyor. Çiftçi hasatada başladı, ciddi bir belirsizlik var. Sorunları çözmesi gerekenler makam mevki kavgası, adam kayırma, vasat tartışmalar ve kaos yaratmakla meşgul. Sorun çözecek yerde kaos üretme, hak mı?

UBP, dün 25 dakikada Ünal Üstel’i ayakta alkışladı. Ne bir tartışma, ne bir eleştiri, ne başkanına sahip çıkma, ne bir derin mülahaza, hiçbiri yok. Hele PM sonrası Başbakan, parti başkanının soğuk kanlılığı? Gerçekten pes. Gerçekten bardon…

Kendi hakkına sahip çıkamayanlar halkın hakkına sahip çıkmasını bekliyoruz. Kendi için demokrasi talep etmeyenlerin halkın demokrasi ve özgürlük hakkını korumasını bekliyoruz. Bu toplum da günlerdir Faiz beyin yaşadıklarına karşı tavır bekliyor, boşuna.

Şimdi UBP’de bir hükümet kurma süreci başladı, aslında hükümet belli. Güvenoyu da alacak. Ancak YDP ve DP kanadında, “son bir hamleyle ne koparırsam kardır” mantığı devrede. Nitekim dün YDP spor dairesinin kendilerine verilmesini istedi.

UBP, bu süreçte blöf içerikli adımları kavuş etmeyeceğini kendi başkanı ağzından duyurdu. Ancak varlıkları ve bu güne kadar iktidardaki adımları itibarı ile YDP de DP de bu süreçten daha fazla yetki ile çıkmak istiyor. Nitekim, dün akşam bu tartışmalar başladı bile.

Cumhurbaşkanı Ersin Tatar da bu sürecin yıpranan isimlerinden. Ofisi, sağa sola laf yetiştirmekle meşgul. Kriz çözen, ülkeyi kaos ortamından kurtarmaya çalışan bir liderlik sergilemek yerine, Cumhurbaşkanı UBP’deki kaosun bir parçası gibi. Tablo bu.

Kamu olarak çökmüş olmak en kötüsü. Liyakat kamunun hiçbir noktasında kalmamış. Canını dişine çakan tecrübeli memur ve bürokratlar da bu gayya guyusu içerisinde telef olup gidiyor. Halkın faydasına bir icraat görmek şöyle dursun, giderek her şey daha kötü oluyor.

Yapısal reformlar olmazsa olmazımız olmalı. Kamuda verimliliği artıracak yeni düzenlemeler şart… Canımız eğitim sistemi, akademik düzenlemesi ve alt yapısı için atmalı, çok önemli. Ve elbette liyakat. Hak edenin hak ettiği makamda olması olmazsa olmaz, yaşayarak öğrendik.