Markette, birkaç vatandaş yanıma geldi ve “Yazın bu trafik kazalarını, aynı gün içinde üç kişi yaşamını yitirdi” dedi…

    Trafik kazalarını ya da çarpışmalarını, trafik çarpışmalarından ölümleri yazmak mı?

    Meslek hayatım boyunca defalarca haberini yaptım, köşe yazılarıma konu ettim, televizyon programlarımda çok sayıda kişiyle kazaları gündeme getirdim, trafiği tartıştırdım…

    Yurt dışından uzmanlar geldi, konferanslarını izledik, haber yaptık, onların da bazılarıyla programlar çektik…

    Tüm bunlarla da yetinmedik, araştırdık, dünyada trafik kazalarıyla nasıl mücadele ediliyor, başarılı ülkeler ne yapmış da başarılı olmuş, onları bulduk yazdık…

     Bana göre trafikle, trafik kazalarıyla, ölümlü çarpışmalarla ilgili her şey yazıldı ve söylendi bu ülkede, söyleyecek söz de kalmadı ama ne acı ki hiçbir işe yaramadı…

     Hatta trafikle ilgili canını dişine katanlar, bunu hayat felsefesi haline getirenler bile bıktı, bu ülkeyi yönetenlerin duyarsızlığı karşısında.

    Geçmişten günümüze bu ülkede trafik kazalarıyla ilgili tedbir alma niyetinde hiç olmadı yönetenler.

    Gerçekten ülkemizde trafik sorunu olduğuna, ölümlü kazaların yakıcı bir soruna dönüştüğüne inanmadılar.

    Hiçbir zaman bu sorun için kalıcı tedbir almayı, radikal kararlara imza atmayı düşünmediler.

    Trafikle ilgili hep günü kurtarmaya çalıştılar, palyatif tedbirlerle yetindiler.

    Bu ülkeyi yönetenlere sayısız öneriler, tavsiyeler yapıldı, dünyadan hatta Güney Kıbrıs’tan bile örnekler sunuldu ama bir yerinden tutmadılar.

     Her ölümlü kaza olduğunda “Vah vah çekiliyor, ölen insanların ailelerine başsağlığı dileniyor, cenazeye gidiliyor” ve yönetenlerin görevi orada bitiyor.

    Ta ki yeni bir kaza yeni bir ölüm olana kadar…

    Ülkesindeki yakıcı soruna bu kadar duyarsız yöneticiler olur mu? Oluyor işte…

     Hiçbir zaman trafikle ilgili kalıcı bir çözüm bulma istekleri olmadı ki.

     4 Kasım günü, trafik kazalarında üç kişi hayatını kaybedince yine herkes infiale kapıldı.

    Yine trafik çarpışmaları istatistikleri yer aldı gazetelerde, “10 ayda 18 kayıp” manşeti atıldı.      

    Bu yılın ilk 10 ayında 18 kişi yaşamını yitirmiş, birinin umurunda mı?

    Elbette ölenlerin aileleri, yakınları perişan oldu, karalara büründü, ateş düştüğü yeri yaktı ama hayat devam etti.

     Aslında bu kazalar sokağa çıkan, trafikte yer alan herkesi tehdit ediyor, aslında bu ülkenin tüm insanları trafik kazaları tehdidi altındadır, ölüm tehlikesiyle karşı karşıyadır.

    Sizin trafik kurallarına uymanız yeterli değil, birileri gelip size çarpabilir ve öldürebilir.

    Bu ülkede trafiğe çıktınız mı hayatta kaldığınız her güne şükretmeniz, dua etmeniz gerekir, çünkü Azrail trafikte, kurbanlarını seçiyor. Ancak duayla olur mu bu işler, dua yeter mi? Tabii ki yetmez…

    Trafikte kaderine terk edilmiş bir toplumdur, Kıbrıs Türk halkı…

    Kaderle ilgisi yok bunun, sorumsuzlukla, tedbir almamakla, umursamamakla, caydırıcı olamamakla, eğitememekle ilgilidir trafikte başımıza gelenler.

   “Yaz” diyor vatandaş… Kaç kez yazacağız acaba, kaç kez?

    Bu sorunları çözmesi gerekenlerin umuru değil, onu buna zorlayacak bir kitle de yok…

    Gerçi geçmişte trafikle ilgili eylemler de yapıldı ama saman alevi gibi parlayıp sönen tepkileri, bu ülke yöneticileri dikkate almıyor zaten.

      “Hangi sorunu çözdüler de trafiği halledecekler?” diyebilirsiniz ama hep böyle diye diye hiçbir soruna çözüm bulunamıyor.

      Sırayla sorunları ele alsalar, çözene kadar üzerinde uğraşsalar, birçok sorun çözüm bulacaktı, ancak ilgilenirmiş gibi yapıp sonra da unutturmak onların işi oldu.

      Kronik sorunlarımızdan birisidir trafik ve daha birçok kronik sorunumuz vardır, üstelik bunlara her gün yenileri eklenmektedir.

     Bitmek bilmeyen trafik kazaları ile iş kazaları, insan yaşamının bu ülkede ne kadar kalitesiz ve değersiz olduğunu gösteriyor.

     Ne yapalım şimdi biz? Her trafiğe çıktığımızda bize bir şey olmasın, kazaya uğramayalım, çarpışmalarda ölmeyelim diye dua mı edelim? Böyle yapmakla bu sorun çözülecek mi?

     Duyarsız, umursamaz, ilgisiz olanlara yazıklar olsun…