ÜLKEDEKİ SORUNLAR BİLİNİYOR. SORUNLARI YARATANLAR BELLİ, BÜYÜTENLER BELLİ. AYAKLAR BAŞ OLMUŞ, BAŞLAR AYAK. ADALETSİZLİK HER NOKTAYA SİRAYET ETMİŞ… ÜNAL ÜSTEL BUNLARI BİLMİYOR MU?

MEVCUT KADROLARLA SORUNLAR ÇÖZÜLEMEZ. TEK DERDİ İHALE TAKİBİ, VURGUN VE SOYGUN OLAN İSİMLER DAHA FAZLA GÖREVDE KALAMAZ. YARGI HESAP SORAMIYORSA, SİYASET GEREĞİNİ YAPAR. BU NEDENLE KABİNE DE DEĞİŞMELİ, BÜROKRATLAR DA…

Başbakan Ünal Üstel kurultay sonrası vermiş olduğu ilk açıklamalarda, kabinede bir değişiklik olmayacağını ısrarla söyledi. Peki kurultay sürecini yakından takip edenler buna inandı mı? Ben inanmadığım gibi, bunun doğru bir tavır olduğunu da düşünmüyorum.

Kamuda radikal değişimlere ihtiyaç vardır. Eğer herkes görevini eksiksiz yapıyorsa, ülke neden bu durumda? Ben bir adım daha ileriye gidiyorum, sadece UBPli bakanlar değil, kabine içerisinde ciddi bir revizyona ihtiyaç var. Gerekirse üç parti elindeki bakanlıklar da gözden geçirmeli

Yeniden Doğuş Partisi ve Demokrat Parti’de, başkanlara yönelik bir bakanlık seçme süreci yaşandı. İlgili bakanlıkların kadroları iki partinin örgütlenmesine yönelik olarak dizayn edildi. Bu dizayn içerisinde memleket gayesi olmadığı gibi icraatlarda da bir başarı sağlanmadı

Aynı şekilde, Ulusal Birlik Partisi içerisinde de parti içi dengeler gözetilerek bakanlıklara atamalar yapıldı. Bugün geldiğimiz noktada, elbette Türk Lirası kullanmanın da etkisi ile ciddi mali ve ekonomik sorunlar yaşıyoruz. Hükümet bu sorunları çözmekten aciz…

Ülke yönetimi için ihtiyacımız olan tek şey irade. Sorun yokmuş gibi davranan, kurultay sürecinde tüm sorunları çözmüş gibi propaganda yapan sayın Ünal Üstel de biliyor ki, kamu maliyesi battı. Sürdürülebilir bir ekonomik yapı yok. Radikal adımların atılması gerekiyor…

Örneğin Dünya Bankası yardımıyla hazırlanan, Türkiye Cumhuriyeti- KKTC arasındaki protokollerde yer alan kamu reformu konusunda vakit kaybetmeden adım atılması gerekiyor. Kamu reformu bu ülkenin en acil ihtiyaçlarından biridir

İnsana hizmet noktasından hızla uzaklaşan KKTC kamu yapısı, aynı zamanda çözüm değil sorun üretiyor. Bugün liyakat sahibi olmayan onlarca bürokrat tarafından ülke yönetilmeye çalışılıyor. Hiçbir bilgisi olmayan müdür ve müsteşarlarla ülkenin geldiği nokta ortada…

Çilemiz bunla da sınırlı değil. Kurultay döneminde de gördük ayak kim, baş kim belli değil. Ada genelinde yüzlerce kamu çalışanı devlet dairelerine uğramıyor. Ay sonundan ay sonuna maaşını alıyor, yaptıkları tek şey ülkeye değil kendi partilerine hizmet etmek

Bu yalnızca adaletsiz bir durum değil. Her gün büyük bir disiplinle işine giden, aldığı maaşı hak eden, bu ülke insanına şerefle ve gururla hizmet eden kamu çalışanlarına da büyük bir hakaret. Katlanması güç bu adaletsizliğe daha fazla devam edemeyiz

Çok ciddi bir vergi adaletsizliği var. Dolaylı vergiler artık kurumlar vergisinden çok daha fazla. Belli başlı isim ve şirketlerden, onlar da mecbur olduğu için, vergi alan bu devlet, vergi kaçıranlara, sistemsizliği kullanarak büyük para kazananlara karşı eli kolu bağlı…

Eğitimde müfredat ciddi ciddi gözden geçirilmeli. Sınıf geçme tüzüğü, disiplin tüzüğü ciddi anlamda SORUNLAR yaratıyor. Özellikle yabancı dil eğitimine ağırlık verilmesi gerekiyor. Bu kadar çok yabancı işçinin ülkeye geliyor olması meslek liselerini bir kez daha sorgulamamızı gerektiriyor

Sağlıkta ciddi yatırımlara ihtiyaç var. Doktor ve hemşire açısından bu kadar zengin kadrolara sahip bir ülkenin sağlık alt yapısı berbat. Her ay 5 milyar Türk Lirası maaş ödeyebilen bir devletin, bir seferde 6 milyar Türk Lirası vererek Lefkoşa‘ya 500 yataklı, tam donanımlı bir hastane yapamaması normal mi?

Sorun organizasyon. Sorun kamudaki düzensizlik. Sorun lider eksikliği. Sorun bakanların müsteşar ve müdürlere, müsteşar ve müdürlerin memur ve işçilere söz geçirememesi. Sorun adaletsizlik. Sorun partizanlık. Sorun ayakların baş, başların ayak olması. Şimdi oturun ve bir daha düşünün…