ÜLKEYİ YÖNETEN BEN OLSAM OTURUP HÜNKÜR HÜNKÜR AĞLARIM. ADALETİN YERİNİ BULACAĞINA KİMSE İNANMIYOR

POLİS TEŞKİLATI VE SAVCILIK MAKAMI ADALETE KARŞI YİTİRİLEN İNANCI TESİS ETMELİ. ADALET DENDİ Mİ DEVLETİN ADALET GÜCÜ ÜÇ- BEŞ SERSERİYE ANCAK YETİYOR

Enteresan değil mi? Bütün ülke ayakta. Herkes ya çok şaşırmış, ya çok umursamaz durumda. Bir tarafta, “demek ki isteyince oluyormuş” diyenler, bir tarafta, “bu güne kadar kimden hesap soruldu da şimdi eczacı- doktordan hesap sorulacak” diyenler. Resmen ikiye bölünmüşüz olay karşısında

Adalet kavramının bu denli yok sayıldığı bir ülke olamaz. Herkesin çok rahat suç işlediği, korkusuzca hareket ettiği bir ülke olamaz. En üst makamdan en alt makama kadar, kamu kaynaklarının bu kadar kolay soyulduğu, kolay israf edildiği bir ülke olamaz

Biz, yaşadığımız ülkeye bu kötülüğü nasıl yaptık? O beyfendilerin hanfendilerin ülkesi nasıl bu hale geldi? O nezaket nereye gitti? O birbirine saygı hangi ara kayboldu? O öğretmenler, o doktorlar, o kamudaki iş bilen, iş bitiren, liyakatli, kurallara saygılı memurlarımız nerede?

Devletin vatandaşın işini kolaylaştırmak için uyguladığı ne kadar hizmet varsa tamamı rant aracı, kısa yoldan zenginleşme aracı olarak kullanılıyor. Bir genç, evini yap ak istese, işini kurmak istese, mutlaka biri elindeki devlet avantajını satmak için kapıda bekliyor

Sosyal konut arsaları bu ülkede gençlere sağlanan en büyük avantajlardan biri. Arsa parasını çık, köy yerinde imece- Dayanışma ile 150- 180 metrekare civarı bir ev yapmak için kolları sıvamaya değer. Adam devletten bedava alıyor, devamında satışa çıkarıyor.

Diyelim ki risk alacaksınız, babadan da biraz buldunuz. Bir taksi çalıştırmak istersiniz. Ya da kiralık araba şirketi kurmak istediniz. Ne mümkün. Yeni izin almak neredeyse imkansız. Ama izni alıp, çalıştırmayan, size bunu satmak için pusuda bekleyen bir çok avantacı var

Çalışma izni çıkaracaksanız bir mafya, küçük bir ihaleye katılacaksınız başka mafya, hastanelere çöreklenmiş başka ihale mafyaları… Aklınıza ne gelirse. Herkes bir ucundan tutmuş memleketi tırtıklıyor. Yaşadığımız bu coğrafyaya adalet değil, yağma duygusu yerleşiyor

Kıb- Tek’teki mafyadan bahsetmeme gerek var mı? 10 yıllardır ülkedeki en büyük rant kapılarından biri. Resmen 2-3 aile ve yönetimlerine gelip giden haramzadeler orayı parsellemiş. İhaleden istihdama kadar her türlü pis oyun rahatça döndürülüyor

En son akaryakıt vurgunu 250 milyon TL, o dönemin parasıyla 12.5 milyon dolar. Ne oldu? Sayıştay Raporu ortada. Polis devreye girmedi. Başsavcılık uzaktan seyretti. Olan vatandaşın parasına oldu. Fatura fatura bu soygunu bize ödettiler, hepimizin parasını “iç” edip, arkada paylaştılar

“Bu memlekette kimseye bir şey olmaz” fikri her tarafa sirayet etti. Son iki günde de yaşananlar aynı. “Dosya poliste. Rakamlar ortada. Reçete yazan da ilaç veren de belli” diyorum. “E ne var? Akaryakıt vurgununu yapan belli değil mi? Hani ne oldu?” diyor, kimse adaletin yerini bulacağına inanmıyor

Polisin de, savcılığın da, yargının da durup düşünmesi gereken budur. Neden bu ülkede adalet yerini bulmuyor? Adalet dediğimiz kavram 2 gram uyulturucu, basit bir hırsızlık, sınırı ihlal eden birisi, kavgada yumruklaşan iki serseri için mi geçerli sadece?

Kamuyu soyan, görevini kötüye kullanan, ihale takibi yapan, ihalelerle bu memleketi soyan aynı “işinsanları” ve onların işbirlikçilerine sıra gelince sus- pus olan polis ve savcılık, buna çanak tutan ve zemin hazırlayan siyasiler için adalet ne zaman yerini bulacak?