YAŞLIYA HÜRMET, ÇOCUKLARA HİZMET YOK. GENÇLER İSE DÖKÜM SAÇIM BIRAKILMIŞ.. VASATLIK HER YERE SİRAYET ETMİŞ

BU ÜLKE NE ZAMAN KENDİ İNSANINA SAHİP ÇIKACAK; NE ZAMAN MAKAM MEVKİ KAVGALARI GERİDE KALACAK VE HALKA HİZMET ÖNE ÇIKACAK? GERÇEKTEN YETER

Bir ülke düşünün ki, kendi insanı, her kesimi mağdur edebiliyor. Elinizi nereye atsanız bir dert, bir mağduriyet, bir çok mağdur, tamiri imkansız hasarlar. Sorun çözmesi gerekenler ülkede sorun haline gelmişse, aslında yapacak bir şeyiniz de kalmıyor. Elden ne gelir ki?

Maalesef, siyaset kurumu dağ gibi biriken sorunları çözmek yerine, daha da karmaşık hale gelmesi için elinden geleni yapıyor. Söyledikleri ile yaptıkları birbirini tutmuyor. Açıklamalara bakıyorsunuz, ülke Ulaş Barış dediğinden Norveç, ama yaşamın pratiği Ortadoğu

Kendi kendimizi imha ediyoruz, farkında da değiliz. Bu ülkenin yüzyıllar boyu süren geçmişinden elde edilen kültür, iktidarda kalma uğruna yerle bir ediliyor. Ülkedeki bilgi- birikim hızla değerini yitirirken, yerini bayağılık, gericilik ve vasatlık alıyor

Bu ada, özellikle son 50 yılda Türkiye ile tam dayanışma içerisinde. En kötü koşullarda dayanışan Anadolu- Kıbrıs Türk halkı, maalesef saçma sapan bir şekilde ayrıştırılmaya çalışılıyor. Halklar birbirinin farklılıklarını özümserken, iktidar sevdalılarına ne oluyor?

Bugün, ülke hayvancısı ile kasabı kavga ediyor. Sosyal medyada, sokakta kavga devam etse de, alış- veriş de devam ediyor. Hükümet ortada yok, tüketici et yiyemiyor. Böylesi bir durumda ekonomik akıl devreye girecekken, maalesef herkes birbirini yiyor

Dedim ya, elinizi nereye atarsanız atın, hep bir sorun, hep bir vasatlık. Okullarımızı pisliğe terk ettik. Orada da bir emek- hak kavgası var. Özel okullarda çocuklar mis gibi okullarda eğitimine devam ederken, devlet okullarındaki çocuklar ise sürekli bir mağduriyet içerisinde

Bir de üniversite öğrencilerimiz var. KKTC vatandaşları başka dert çekiyor, yabancı öğrenciler başka. “Üniversite dostu” denince, dost olunmuyor. “Öğrenci dostu ülke” bambaşka bir anlayış ve projedir ki, bizde esamesi bile yok. Yerli- yabancı, tüm öğrenciler mağdur

Bir kere, okul harçları ciddi oranda arttı. Öğrencilerin beslenme, barınma ve toplu taşıma noktasında ciddi mağduriyetleri var. Türkiye’nin herhangi bir ilinden çok daha pahalı, ulaşım çok daha karmaşık… nerde öğrenci dostu ülke? Üniversitelerin çabası ile bir yere kadar…

Düşünün bir öğrencinin sadece okulda geçirdiği sürede karnını doyurması için gereken kaynak en az yüz TL. Kampüs dışı harcamaları ise çok daha fazla. Okul otobüslerinin taşıması dışında şehir içi toplu taşıma zaten yok, şehirlerarası toplu taşımada ise zaman kısıtlı, taşıma pahalı

Peki biz kendi gencimize ne yapıyoruz? Devletin kendi vatandaşına tek desteği burs. O da en başarılı öğrenciye asgari ücretin yarısı. Gerçekten bu alan tam bir rezalet. O kadar çok şikayet var ki, çocukları dinlerken ağlarsınız. Birinin umurunda mı? Asla

Yahu, düşünün basit kalem oyunları ile kendi çocuklarımızı kazıklıyoruz. Mesela, burslar asgari ücrete göre belirlense de yıl içerisinde belirlenen asgari ücret burslara yansımıyor. Neden? Devletten daha az para çıksın diye, böyle bir yöntem belirlenmiş

Hepsini geçtim, KKTC öğrencilerine en son Temmuz ayı bursu yatmış. Beşinci ay geliyor. Bir çok genç, bu bursla okuluna devam edebiliyor. Hele böylesi bir dönemde, en son Temmuz’da yarım burs ödeyip, ülke gençliğini unutmak nedir?

Memleketi sevmezler, doğasını sevmezler, yaşlısını sevmezler, çocuklarını sevmezler, gençlerini sevmezler… İhalesini severler ama… sonra herkesin bu memleket için fedakarlık yapmasını isterler. E ne verin da ne beklen ülke insanından? Bunca süslü demeç ne işe yarar, anlamadım?