Yağmur yağıyor.

Dağlar dumanlı.

Kuşlar yuvalarında tekmil sinmiş,

Ara sıra keklikler ötmekte sığındıkları yerlerde,

Böyle mevsimlerde Kıbrıs ne güzel,

Ovalarda yeşilik,

Derelerde saz…

…

Süleyman Şah türbesini gerisin geriye kaçırmıştı imam.

Güzel bir kaçıştı!

Şimdi Suriye meselesinde çark etti.

Ne söylerlerse tersi oluyor.

En koktuğum şey,

Burada çözüm diyorlar ya,

Tersi olmasın hani…

…

Böyle mevsimlerde,

Tek tük arabalar vardı sokaklarda.

Kerpiç duvarlar ıpıslak;

Hanaylarda çalan radyolardan şarkılar ıslak sokaklara yayılmakta.

Barikatlar yeni açılmış,

Belli belirsiz bir umut yürüyordu yollarda.

Fakat ahali kendi hayatını yaşıyordu doğrusu neylesin,

Böyle zamanlarda kış aylarında,

İki film birden oynatılırdı sinemalarda…

…

İki imamın ortaklığı bozulunca,

Biri diğerine darbe yaptı.

Darbeden hangi kesimin kazançlı çıktığını anlamak için, onun sonuçlarına bakmak lazım,

Darbe sonuçları kime yaramışsa artık.

Zaten,

Evren darbesinde de aydınlar, akademisyenler, gazeteciler, düşünürler, sanatçılar atılmıştı içeriye.

Baskı baskı üstüne.

Ampul de aynısını yapıyorsa düşünün işte…

…

Yine böyle havalardı araba egzozları duman duman,

Kahvehane ve pastanelerin camları buğulu,

Bisikletlerin sellaları ıslak,

Ermeni Ahmet bir başına, bir sellasına naylon geçirmiş bisikletinde gitmekte,

Hisar üstleri tenha,

Feslikanlar mevsimini beklemekte yaprakları dökülmüş,

Tencerede mercimek.

Kimse çok şey beklemezdi hayattan,

Elindeki ile yetinmesini bilirdi herkes,

Ahali dibelik başkalaşmazdan,

Arkadaşlıkların, dostlukların yerini hırs, doyumsuzluk ve aç gözlülük almazdan evvel…

…

Bir çevik polis koruma kılığında Rus Elçisine yanaştı.

Sonra silahını çekip üstüne 9 mermi boşalttı.

Ne bekleniyordu?

Kindar nesil yetiştirmek istersen,

Yarattığın kitle tekbir sesleri ile coşarsa,

Cihat isteyenler meydanları doldurursa,

İdam isteyenlere öncülük edersen,

Hilafet isteyenlerin önünü açarsan,

Cübbeli güruhları sokaklara salarsan,

Camileri parti binasına döndürürsen,

Ne bekliyordun arkadaş?

Zihni zehirlenmiş insanlar Elçi de vuracak, başkasını da kim bilir…

…

Yine yağmur yağardı,

Aylardan yine Aralık’tı,

Ki böyle mevsimlerde karanlığı kollayanlar pusuya yatardı.

Kurulan yeni cumhuriyetin temelleri de böyle bir mevsimde dinamitlenmişti,

Sonrasında landrover araçlarla dağıtılan tayine kalmıştı ahali,

Herkesin 30 lira aldığı yıllardı,

Böyle dönemlerde bile,

Bir ipek böceği gibi kendi hayatını örüp dururdu insanlar,

Yeniden ve sil baştan.

Böyle olmasına rağmen en güzel şey dostluklardı.

Kim kimi arkadan vururdu ki doğrusu kitabında yazmazdı.

Yani,

Memleket bu hallere düşmezden evvel…