VASIFSIZ İNSANLARIN HAK ETMEDİKLERİ MAKAMLARA GELDİĞİ, İHALE TAKİBİ VE RÜŞVETE YÖNELİK BİR SİSTEM KURULDU. DEFA DEFA İSPAT EDİLDİ, YAŞAYARAK GÖRDÜK. DEĞİŞMEDİĞİMİZ SÜRECE ARTIK BUYUZ…

SİYASETÇİ, SİYASETÇİ YAKINI, POLİS, ASKER, BÜROKRAT, DOKTOR, ÖĞRETMEN… DAHA NE OLMASI GEREKİYOR? YARATTIĞINIZ BU KİRLİ DÜZEN, İKTİDAR KAVGALARININ ESERİDİR… UTANMAYIN, ÖVÜNÜN…

Herkesin bir köşe başını tuttuğu, düzenini kurduğu bir ortamda, siyaset çözüm üreten değil, sorun yaratan bir noktadadır. Bu ülkede insan kalitesinde bir sorun yoktur. Sorun, siyasetin liyakat sahibi olmayan kadroları, devletin tepesine yerleştirmesindedir…

Liyakat sadece bir kelime değildir. Sadece bir kelime olarak bakarsak, memleket de bu hale gelir. Parti kadrolarınız zerre kadar umurunuzda değildir. Devletin kadroları, sizin işe yaramayan, işe uygun olmayan tipleri, dünya kadar maaş ödeyerek sıtır edeceğiniz yerler değildir

Maalesef her fırsatta “devlet kurmakla” övünen, bunu siyasetinin temeline yerleştiren UBP, devletin temellerini kökten sarsmaya devam ediyor. KKTC, kurumları ile birlikte ehil olmayan ellerde rezil- rüsva oluyor. Sadece seyrediyorlar, hatta “bu da olmaz” dedikçe, daha beterini yapıyorlar

Her milletvekilinin bir kadrosu var. Her milletvekili önce bakan olmak için kavga ediyor. Sonra kör- bela bakan oldu, etrafındaki işe yaramaz kadroları önce özel kalem, daha da ileri giderek müsteşar, hatta teknik bilgi ve eğitim gerektiren dairelere müdür yapıyorlar

Nitekim… Yaşadığımız rüşvet olayları da bunun devamıdır. Kimseye maaşı yetmiyor. Devletin makamları kısa yoldan zengin olmak isteyenlerin egemenliğinde. “Yapanın yanına kalıyor” mantığı yerleşmiş. Kimse korkmuyor. Onu geçtim, utanmıyor, sıkılmıyor…

Kamu içerisine yerleşmiş büyük bir ihale mafyası var. Aklınıza gelen her ihalenin kamu içerisinde bir takipçisi var. Özellikle bakanların etrafına çöreklenmiş çeteler, ihalelere katılan firmaların personeli gibi davranıyor. Sonuç? Devletin parasını ödediği birçok alanda yeterli hizmet alınamıyor

İhale süreçlerinde rüşvet peşinde koşanlar, haliyle denetleyici olarak da gerekeni yapamıyor. Bize kalan ise, berbat hizmetler, çürük- bozuk devlete kakalanmış cihazlar… Olduğu yerde çürüyen kaynaklarımız. Düzeltmek için neredeyse sıfır çaba…

Son yaşadığımız, “Oğuz Köse” vakası ise işin tuzu biberi. Tüm bu tartışmalar içerisinde tutuklanması gereken 5’inci kişi Oğuz. İmza ve uygulama yetkisi olmayan birçok alanda, “hüküm veren” kişiymiş gibi tutuklandı. Suçlandı… Sonuç?

Özel Kalem Müdürü, kimin ağzı ile konuşur? Kimin talimatlarını iletir? Bakanın… belki başbakanın… Müsteşarın, o da belki. Rüşveti verenler? Rüşvetle iş yaptıranlar? Ortada kimse yok. Oğuz Köse suçlu mu? Zaten yargılama süreci devam ediyor. Ama tek suçlu o değildir

Özellikle çalışma izni üzerinden büyük bir rant oluşturuldu. Hızlandırdığınız bir işlemle, milyon TL rüşvet almanız mümkün. Oğuz Köse, izin süreçlerinin neresinde yetkili? Çalışma Dairesi Müdürü? Müdür- müsteşarlar, bakan? Velev ki hiçbiri talimat vermedi. Fark da etmediler?

Kamu bu halde. Oğuz Köse hiçbirini satmayacak, ben yaptım diyecek. Başına geleni çekecek… Bugün satmadıkları, belki yarın kader yoldaşı olacak. Ama biz asla ve asla meselenin özünü tartışmayacağız. Bunca felaketi neden yaşadığımızı konuşup, çare üretmeyeceğiz

Ve bunca skandal arasında, hakimin, “rüşveti veren de araştırılsın” talimatı. Hemen akabinde, polis içerisindeki soruşturmadan haberdar olmak isteyen bir şahsın polise 130 bin Euro rüşvet verdiği için tutuklanması… Bunca saçmalık içerisinde umut oldu…

Sorun liyakattir. Çare Kamu Hizmeti Komisyonu ve siyasi partilerin kendi iç işleyişinde kuracağı standartlardır. Yoksa, “o bana seçimde yardım etti, benim sırlarımı biliyor, güzel çanta taşıyor, bana en güzel yalakalığı bu yapıyor, iyi ihale bağlıyor, ağzı sıkı” standartları ile geleceğimiz bataklık burası…