Sabah 6’da uyandık. Saat 7 olmadan yola çıktık. Öğleyin saat 13.40’da Kaikuri’de olmalıyız. En geç 4 saatte, 11 gibi gideriz diye hesaplıyoruz. Aksi halde Balinaları görmek için kestiğimiz biletlerimiz yanacak. Daha yola çıkalı yarım saat oldu olmadı, karşıdan gelen polis arabasını İzzet fark etti ve frenlere asılıp hızını düşürdü.

Dikiz aynasından polis’in U dönüşü yaptığını fark etti. Az sonra farlarını yakmış Yeni Zelanda polis arabası bizi takip etmeye başladı. Bir dakika geçmeden de sirenlerini açtı. İzzet şoför koltuğunda ben yanında, Figen ve Akile de arka koltukta arabayı kenara çektik. Polis arabadan indi. Biraz açıkta, silahının kını açık neden durmadığını sordu İzzet’e.

- “Sirenleri çalınca durdum”

- İyi de ışıkları yakınca durmalıydın.

Bilmezdim bizim Sydney’de sirenin sesini de çalar polis…

Polis ehliyetini alıp tetkik için kendi arabasına gitti. Bir süre sonra geri döndü. İsimden Türk bizden de Kıbrıslıtürk olduğumuzu öğrendi. Sonra kısa bir muhabbet yaşandı ve kendisinin de 25 yıl önce Birmingham’dan Yeni Zelanda’ya göç eden bir İngiliz olduğunu anlattı.

Derken konuşmalar şöyle seyredip bitti.

- Size bir kötü bir de iyi haberim var… 112 km. hızda gidiyordun radara basıncaya kadar geçen zamanda sen hızı düşürdün ve ben 108’de kilitleyebildim. Ceza yazmak zorundayım… İyi habere gelince… 110 ve üzeri hızın cezası 80 dolar, altında ise 30 dolar. Sana “notice” vereceğim. Cezan da 30 dolara düşecek. Bu da iyi haber

- Peki.

- Hade çocuklar yüzünüzü asmayın… Tatildesiniz. Biraz gülün..

İzzet’e notice kartını uzattı ve ister kredi kartıyla internetten ister başka türlü de ödeyebileceğini söyledi ve gitti.

Dakka bir gol bir, yedik…

Yüz göz beş karış. Sonra işi gırgıra almaktan başka çaremiz kalmayınca, cezayı da Yeni Zelanda turuna dahil saymak zorunda kaldık…

Yeni Zelanda’da Polis sürücülere nasıl ceza yazar? Denemesi 30 dolar!.

YENİ ZELANDA’DA YOL TAMİRİ HİÇ BİTMEZ

Hazırladığımız kahve ve sandviçlerimiz için verdiğimiz molanın dışında hiç ara vermeden, saat öğleyin 13.00 gibi varabildik Kaikura’ya. Epey geç olmuştu. Nedeni basit. 14 Kasım 2016 tarihinde, yani bundan 3 ay kadar önce Kaikaura yakınında, 7.8 şiddetinde olan deprem, yalnızca binalara değil, yollara köprülere de zarar vermiş. Böylece zaten ülke çapında devam eden yol genişletme ve tamir çalışmaları, yoğunluk daha da artmış. Bu nedenle tamiratlar nedeniyle konan uyarı levhaları nedeniyle, hızımızı 10 defa, 30 km’ye kadar düşürmek zorunda kaldık. Bir de yolumuz üzerinde bir yarısı kesilmekte olan bir ağaç için bir çeyrek beklemek zorunda kaldık…

Bu arada da bir ceza daha yememek için de hız limitimizi pek aş(a)madık.

DEPREM VE KAİKURİ

Heyecan ettik yetişemezsek diye ama boşunaymış. Balina görmenin saat 16’ya alınmış olduğunu Kaikura’ya gelince öğrendik ya...

Tuttuk o saate kadar kasabayı gezdik.

Depremle sarsılan Kaikura’da “town centre” de birkaç bina tamirdeydi. Depremin ve Tsunaminin yol açtığı zararlara rağmen tuvaletler tertemizdi. Deprem sonrasında deniz geri çekilirken, kara bazı yerlerde 1 metreye kadar yükselmiş ve bu nedenle de deniz içindeki kayalar dışarıya fırlamıştı. Çıktığımız tepeden deprem sonrası kayaların yükselip denizin gerilediğine de şahitlik ettik; Deniz kenarı boyunca ağaçlardan oyulan kadın-erkek figürlerine de…

Tepedeki kilise zarar görmemiş. Pazarları ibadet edenlerin sayısını artırmak için olacak, çay ve kahve servisi yapıldığını yazıyor önündeki tabelada.

Yakında Camilerde de çay simit servisi başlar mı?

BALİNALAR

Nihayet Pasifik Okyanusuna açıldık. Balinalarını görmek için. Üç saat sonra tam beş balina ve pek çok Yunus balığı ve Albatros kuşlarını görmüş ve görüntülemiş olarak geri döndük.

İlk defa dünyanın bu en büyük canlısını, balinayı gördüm ve onalar bu kadar yakın oldum.

Nefes kesen bir deneyimdi.

Pasifiğin balinaları, yunusları, Albatrosları…

Fotoğraflar bugünün ve taze.

Balinalardan sonra Fish and Chips dükkanında sloganına uyup ilk defa adını işittiğim mavi burunlu balık anlamına gelen “blue nose fish”i ve bir de kasabada gün batımı ile uzaktaki karlı dağları fotoğraflayıp tuttuk otelin yolunu…

Kaikura’da insanlar olası bir deprem ve Tsunamiye karşı tetikte. Her yere asılan uyarı levhalarından bunu kolayca anlamak mümkün