Bir çoğumuz, insanoğlunun dünyaya hükmedebilmesinin en önemli nedenleri arasında zekası ve bedenini kullanabilme kapasitesi olduğunu sanır. Oysa ki insanoğlu, çok kalabalık gruplar halinde bir ideal uğruna büyük işlerin altından kalkabilmeye uygun sosyal yeteneği sayesinde doğanın patronu olabilmiştir (Harari). Yani zeki olmamız yetmiyor, aynı zamanda ORGANİZE olmamız gerekir. Eğitimlerde karşılaştığım pek çok öğrenciye disiplin nedir diye sorduğum zaman çok büyük oranda kurallara, düzene ve büyüklerimize saygı duymak gibi edilgen cevaplar alıyorum. Ancak, disiplinin gerçek anlamda tanımının, Basketbol koçu Çetin Yılmaz'ın da dediği gibi bir grup insanın aynı anda aynı şeyi düşünerek bunları hayata geçirmesi süreci olduğunu düşünmekteyim. Yani disiplin, bir takım olarak insiyatif almak ve etkin şekilde kararlılığı göstererek bu insiyatifi tutarlı bir şekilde harekete geçirmek demektir. Organizasyonun en önemli yapı taşlarından biri olan disiplin denince hemen aklımız Almanya ve Japonya örneği geliyor. Disiplini içten dışa bir davranış modeli olarak benimseyen bu iki ülkenin insanları kendi bireysel hayatlarındaki disiplin anlayışlarını toplumsal davranışlarda da ortaya koyma başarısını gösterebiliyorlar. Bir ülkenin insanlarının iç disiplin anlayışlarını öğrenmek istiyorsanız okullarındaki öğrencilerin kopya çekme davranışlarına, polisinin olmadığı bir yolda trafik kurallarını nasıl uyguladıklarına ve piknik sonrasında doğaya bıraktıklarına veya spordaki başarılarına bakmak yeterli. Kendini dünyanın akıllısı sanan bireylerden oluşan bir toplumun gerçekten disiplinli olması gereken Covid19 felaketi ile karşılaştığında dut ağacı gibi zangır zangır sallanmaya başladığını da görebiliriz, bu felaketten deneyim devşirerek kazanımlarını sonraki dönemlerde gerçekten disiplinli bir topluma dönüşmek için kullandığını da. Siz öğrenmezseniz doğa öğretir diye bir söz vardır. Bu nedenle yaşadığımız bu süreç, ister istemez ülkemizi organizasyon becerilerini gözden geçirmeye ve değişime zorlayacak. Ne kişisel yönetim ne de toplumsal düzen eskisi gibi olamayacak. Düğünümüze geleni değil krizimizi çözeni seçeceğiz.

Peki bu saatten sonra gerçekten organize olabilir miyiz. Tabii ki de olabiliriz. Ülkeyi yöneten bireylerin kendi aralarında organize olmayı becerebilmesi toplumun her kesimine domino etkisi yaratarak en küçük birimlerin bile uyum içerisinde çalışmasını sağlayacak. Yeter ki etkin ve olumlu iletişim yöntemlerini uygulayabilelim. Yeter ki bu ülkenin zeki insanlarını bir araya getirerek ortak aklı kullanabilelim. İç disiplinimizi toplumsal disipline dönüştürebilelim...