SİYASET BU GÜNÜ KURTARACAK ADIM ATMAZKEN, GELECEK KOCAMAN BİR KARANLIK. KIB- TEK VERİLERİNE GÖRE SADECE GÜNEYDEN ALINAN ELEKTRİĞE ÖDENEN FAZLADAN MİKTAR 60 MİLYON TL

YÜKSEK VERGİ ÖDEDİĞİMİZ ALANLARDA DAHİ ÇOK KÖTÜ HİZMET ALIYORUZ. KENTLERİMİZ DÖKÜLÜYOR, ALT YAPI DİYE BİR ŞEY KALMADI

KIBTEK memleketin aynası aslında. Siyaset de KIBTEK gibi kabız… Tıkandı, üretemiyor, çıkış yolu yok, ümit vermiyor, gelecek vaat etmiyor. Bizim ama bizim değil. Nefret etmemiz için her gün yeni bir macera geliyor bilgimize

Güney Kıbrıs’tan enerji alıyoruz, zor zamanlarda. Neden? Teknecik üretmiyor. Üretmesi için yatırım yapılmıyor. AKSA’dan alınan enerji bir yere kadar. Kriz anlarında “ödemeli” Rum’dan enerji alıyoruz. En son ödenen fatura 7 milyon Euro.

Hesabı kitabi yapılıyor. Aynı miktarda enerjiyi Teknecik’te üretsek 4 milyon Euro. AKSA’dan aynı miktar enerji alınsa, 4 milyon Euro… Ama, ne Kıb- Tek yatırım yapıyor, ne AKSA’nın kapasite artırımına izin veriliyor. Aynı miktra için güneye ödenen para 7 milyon Euro. Yani 60 milyon TL daha fazla

Bu bilgiyi de, Kıb- Tek’in kendi istatistiki bilgileri arasında buluyoruz. Savurganlık, öngörüsüzlük, statükoyu koruma kaygısı, ihale takipçiliği, liyakatsizlik, adına ne derseniz deyin… Kıb- Tek bu halde. Bedelini kim ödüyor? Fatura fatura vatandaş tabii ki…

Her gelen bakanI, her gelen yönetim kurulu üyeleri, her gelen sendika yöneticileri, “hesap sorma” iddiası ile geliyor. Sonra, kimisi statükonunu devamı için mücadele ediyor. Kimisi ihale takip ediyor. Kimisi unutuyor. Sonuçta da bedelini bu toplum hep birlikte ödüyor, hesap soranı görmedik…

Hayatın her anı da öyle. Düşünsenize, aracınızı keyifle süreceğiniz ne bir ana yol var, ne sokak arası. Siz çukurlarla boğuşurken, polis bir haftadır radarla yollarda. Asgari ücrete endeksli yüksek trafik cezalarını vatandaşın eline tutuşturmakla meşgul

Bir taraftan artan yakıt fiyatları ile ilgili kriz, diğer yandan son yağmurlarla iyice kullanılmaz duruma gelen yollar. Her türlü ihale ile ilgili bin kelam, ama yaşam kalitemizi artıracak tek bir yol tamiri yok. Zaten devlette para da yok, asfalt da yok, şantiye de yok

Lefkoşa’da yollar iyice eziyete döndü. Ne devlete ait yollarda hayır, ne belediyeye ait yollarda gün. Kaldırım desen, aynı. Muhtemelen bu kaldırım ve yol düzeni Afrika’nın geri kalmış ülkelerinde böyle, bir de bizde. En ufak bir kent standardı yok. Hoş, para da yok…

“İnsana verilen değer” deniyor ya yol ve kaldırım için… Sadece okulların önündeki yol ve kaldırım, bu ülkenin gençlerine verdiğimiz o mesaj, hepimize yeter. Büyük ayıp. O gözle de seyrediyorum bir süredir memleketi. Her tarafı tel tel dökülen memleket gençlere de “kaç” diye bağırıyor

Dünya vergi ödediğimiz bir alan oysa, yollar. Seyrüsefer, Sigorta, polise ceza, radara ceza, makiniste, lastikçiye ödenen para, KDV, araç alırken ödenen yüksek vergiler, belediyelerin kestiği cezalar… unuttuğum varsa tamamlayın. Teki yol ve kaldırım olarak dönmüyor

Bir ülke düşünün ki, hane halkının tüm kaynakları sömürülüyor dolaylı vergilerle, devletin tüm kaynakları sadece maaşa yetiyor. Bu sarmal daha ne kadar devam eder, öngöremiyoruz. Ama bildiğimiz tek şey, hayat çok Pahalı, hizmet ise sıfır…

Bu siyasi ortamın çözüm ürettiğine de şahit olmadık. Kriz ancak da… Cumhurbaşkanından başlayarak, en dibe kadar aynı sarmal. Almaya odaklı, yükselen maaşa odaklı, ama düşen hizmet ve yaşam kalitesi üretiyor sadece. Ben mi abartıyorum, yanlış mı okuyorum acaba?

Siyasetin topyekün sorunların çözümüne odaklanması gerekiyor. Pahalı üretiyoruz, yurt dışı, yurt içi tüm üretim maliyetleri artıyor. Alım gücü düşüyor, enflasyon sarmalı devam ediyor. Toplanan kaynak maaşa dahi yetmezken, her ay 150 milyon TL civarı bir açık var