Ülkemizde yıllardır çözüm bulunamayan büyük bir sorun var: güvenli, modern ve sürdürülebilir bir toplu taşıma sistemi eksikliği. Mevcut otobüsler hem yetersiz sayıda hem de oldukça eski. Bu durum, arabası olmayan vatandaşları zor durumda bırakıyor, hatta bazen evden çıkmayı bile güçleştiriyor. Diğer yandan neredeyse her hanede kişi başına bir araba bulunuyor.

Lefkoşa'da belediye başkan adaylarının seçim vaatlerinde toplu taşıma sıkça dile getiriliyor, ancak seçimler sonrasında bu vaatler genellikle unutuluyor. Peki, neden yıllardır çözüm bulunamıyor? Sorunun kaynağı hükümetin ya da belediyelerin bütçe sıkıntısı mı? Hükümetler ve belediyeler yeterli kaynak bulamıyor, tamam. Peki, neden bu projeler özel sektöre devredilmiyor? İyi hazırlanmış bir sözleşme ve ortak akılla yönetilirse, neden olmasın? Yollarımız ve sokaklarımız artık arabalarla dolup taşıyor.

Özellikle Lefkoşa’da trafik, her geçen gün daha büyük bir sorun haline geliyor. En kısa mesafeler bile saatler sürebiliyor, özellikle okul döneminde bu sorun daha da artıyor. Mayıs 2023’te Bayındırlık ve Ulaştırma Bakanlığı ile Düzce Belediyesi arasında KKTC’deki toplu taşımayı yeniden yapılandırmak için bir iş birliği protokolü imzalanmıştı. Ancak, "Toplu Taşıma Ana Planı" belirlenmesine rağmen somut bir ilerleme göremiyoruz.

Ülkemize “Cennet Ada” diyoruz ve lokomotif sektörlerimizi üniversiteler ile turizm olarak belirliyoruz, ancak toplu taşıma konusunda hala büyük bir eksiklik var. Üniversite öğrencileri adaya gelmeye başladı, toplu taşıma yetersizliğinden ise en çok onlar ve turistler etkileniyor. Üniversitelerin kendi otobüsleri var, ancak bunlar da belirli saatlerle sınırlı.

Arabası olmayan bir kişi, adada bir yerden bir yere gitmekte zorlanıyor. Taksiler var, ama ücretleri herkes için uygun değil.

Önerim şu: Mevcut sistemler ve yöneticiler bu sorunları çözmekte yetersizse, belki de projeleri özel sektöre devretmek veya bu alanda deneyimli iş insanlarından danışmanlık almak daha mantıklı olacaktır. Ülkemizde başarılı iş insanları var ve onların bilgi birikimi ile deneyimlerinden faydalanmak bu soruna kalıcı bir çözüm getirebilir. Eğer devlet ve belediyeler yeterli kaynak ve çözüm kapasitesini sağlayamıyorsa, alternatif yolları değerlendirmek zorundayız.